“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2 - Point of view
kt9ETwW

Εν τάχει

demo-image

“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2

xx



“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2

Ό Ιησούς μάς διδάσκει νά άποκαλοϋμε τόν Πατέρα Του Πατέρα μας. Δέν ντρέπεται νά μάς ονομάζει άδελφούς Του. (Εβρ. 2:11). Τόσο πρόθυμη, τόσο έτοιμη είναι ή καρδιά του Σωτήρα μας νά μάς καλοσωρίσει σάν μέλη της θεϊκής οικογένειας, ώστε τοποθετεί στά πρώτα άκόμη λόγια πού πρέπει νά χρησιμοποιήσομε γιά νά πλησιάσομε τόν Θεό, τή διαβεβαίωση τής συγγένειάς μας αυτής μέ τή θεότητα, “Πάτερ ήμών.”
Αύτό επικυρώνει τή θαυμάσια εκείνη άλήθεια τήν τόσο γεμάτη άπό ενθάρρυνση καί παρηγοριά, ότι ό Θεός μάς άγαπάει όπως άγαπάει τόν Υίό Του καί αύτό άκριβώς άνάφερε ό Χριστός στήν τελευταία Του προσευχή γιά τούς μαθητές Του: “Ήγάπησας αύτούς καθώς Εμέ ήγάπησας.” (Ίωάν. 17:23).
Τόν κόσμο πού σφετερίσθηκε γιά δικό του ό Σατανάς καί διοίκησε μέ τέτοια σκληρή τυραννία, ό Υίός τού Θεού μ’ ένα τεράστιο κατόρθωμα, τόν άγκάλιασε μεσ’ τήν άγάπη Του καί τόν έπανασύνδεσε μέ τό θρόνο του Κυρίαρχου Θεού. Τά χερουβείμ καί σεραφείμ καί οί άναρίθμητες στρατιές τών άναμαρτήτων κόσμων έψαλλαν θούρια δοξολογίας στόν Θεό καί στό Αρνίο όταν πραγματοποιήθηκε ό θρίαμβος αύτός. Χαίρονταν επειδή ή όδός τής σωτηρίας άνοιξε γιά τήν άμαρτωλή άνθρώπινη φυλή καί επειδή ή γή εμελλε νά λυτρωθεί άπό τήν κατάρα τής άμαρτίας. Πόσο λοιπόν περισσότερο πρέπει νά χαίρονται αύτοί πού άποτελούν τά άντικείμενα μιάς τέτοιας καταπληκτικής άγάπης!
Πώς μπορούμε ποτέ νά ζοϋμε μέσα στήν άμφιβολία καί στήν άβεβαιότητα σάν νά εΐμαστε ορφανοί; Ακριβώς χάρη τών παραβατών τού νόμου φόρεσε ό Ιησούς τήν άνθρώπινη φύση. Έγινε όμοιος μας γιά νά μπορέσομε νά άποκτήσομε τήν αιώνια ειρήνη καί τή σιγουριά. Έχομε ένα Συνήγορο στόν ούρανό καί οποιοσδήποτε Τόν δέχεται γιά προσωπικό του Σωτήρα δέν μένει ορφανός νά σηκώνει μόνος του τό βάρος τών άμαρτημάτων του.
“Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού.” “Εάν δέ τέκνα, καί κληρονόμοι- κληρονόμοι μέν Θεού, συγκληρονόμοι δέ Χριστοϋ- εάν συμπάσχωμεν, διά νά γείνωμεν καί συμμέτοχοι τής δόξης Αύτοϋ.” “Καί έτι δέν έφανερώθη τί θέλομεν ειίσθαι· έξεύρομεν όμως ότι, όταν φανερωθή, θέλομεν εΓσθαι δμοιοι μέ Αύτόν διότι θέλομεν ίδεϊ Αύτόν καθώς είναι.” (Α’ Ίωάν. 3:2, Ρωμ. 8:17).
Πρώτο μας βήμα γιά νά πλησιάσομε τόν Θεό είναι νά γνωρίσομε τήν άγάπη πού τρέψει γιά μάς καί νά πιστέψομε σ’ αύτή (Α’ Ίωάν. 4:16). Επειδή ή άγάπη Του μάς έλκει νά ‘έρθομε σ’ Αύτόν.
Ή συναίσθηση τής θεϊκής άγάπης δημιουργεί μέσα μας τήν άποστροφή του εγωκεντρισμού. Μέ τό νά άποκαλοϋμε τόν Θεό Πατέρα μας, άναγνωρίζομε όλα Του τά πλάσματα γιά άδέλφια μας. Όλοι μας άνήκομε στό μεγάλο σύμπλεγμα τής άνθρωπότητας, όλοι μας είμαστε μέλη τής ίδιας οικογένειας. Στίς παρακλήσεις μας εκτός άπό τόν εαυτό μας όφείλομε νά συμπεριλαμβάνομε καί τούς συνανθρώπους μας. Κανείς δέν προσεύχεται όπως πρέπει όταν ζητάει εύλογίες άποκλειστικά γιά τόν έαυτό του.
Ό άπειρος Θεός, μάς λέγει ό Ιησούς, σάς χορηγεί τό προνόμιο νά Τόν πλησιάζετε άποκαλώντας Τον Πατέρα. Προσπαθήστε νά καταλάβετε τί σημασία έχει αύτό. Κανένας ποτέ επίγειος πατέρας δέν έκανε πιό συγκινητικές εκκλήσεις γιά τό παραστρατημένο του παιδί άπ’ ό,τι Εκείνος κάνει γιά τόν παραβάτη. Κανένα βαθύτερο άνθρώπινο ενδιαφέρον εκδηλώθηκε ποτέ γιά τόν άμεταμέλητο μέ τέτοιες εύσπλαχνικές προσκλήσεις. Ό Θεός κατοικεί μέσα σέ κάθε σπίτι. Ακούει τόν κάθε λόγο πού προφέρομε, προσέχει τήν κάθε προσευχή πού Τοϋ άπευθύνομε, γεύεται τίς θλίψεις καί τίς άπογοητεύσεις τής κάθε ψυχής καί παρακολουθεί τή στάση πού τηρούμε πρός τόν πατέρα μας, τή μητέρα, τ’ άδέλφια, τούς φίλους, τούς γειτόνους μας. Ένδιαφέρεται γιά τίς άνάγκες μας καί ή άγάπη, ή ευσπλαχνία καί ή χάρη Του χορηγοΰνται άκατάπαυστα γιά νά ικανοποιήσουν τίς άνάγκες αύτές.
Άλλ’ όταν προσφωνείτε τόν Θεό Πατέρα σας συναινείτε ότι είσθε παιδιά Του, ότι θά κατευθύνεστε άπό τή σοφία Του καί θά Τόν ύπακούετε κατά πάντα, ξέροντας ότι ή άγάπη Του είναι άμεχάβλητη. Πρέπει νά δέχεσθε τό σχέδιο της ζωής σας όπως Εκείνος τό έχει προγραμματίσει. Σάν παιδιά του Θεοΰ, όφείλετε νά θεωρείτε τήν τιμή Του, τόν χαρακτήρα Του, τήν οίκογένειά Του καί τό έργο Του πρώτιστο μέλημά σας. Θά σάς προξενεί χαρά νά αναγνωρίζετε καί νά σέβεσθε τή συγγενική αύτή σχέση σας μέ τόν Θεό καί μέ τό κάθε μέλος της οίκογενείας Του. Θά σάς προξενεί ευχαρίστηση νά έκτελεϊτε τό κάθε έργο σας όσο καί ταπεινό πού συμβάλλει στή δόξα Του καί στήν ευτυχία τών όμοιων σας.
“Ό έν τοϊς ούρανοΐς.” Εκείνος πού ό Χριστός μάς ζητάει νά θεωρούμε Πατέρα μας “είναι έν τώ ούρανώ· πάντα όσα ήθέλησεν έποίησε.” Εμπιστευόμενοι στή φροντίδα Του μπορούμε άσφαλώς νά έπαναπαυόμαστε λέγονχας: “Καθ’ ήν ήμέραν φοβηθώ, επί Σέ θέλω ελπίζει.” (Ψαλμ. 115:3, 56:3).



Επί του Όρους Ομιλία

Στη βουνοπλαγιά

“Και άνοίξας τό στόμα αύτού έδίδασκεν αυτούς λέγων, μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι· διότι αύτών είναι ή βασιλεία τών ούρανών”—ματθ. 5:2-3

“Μακάριοι οί πενθούντες· διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθεί”—ματθ. 5:4

“Μακάριοι οί πραείς”—ματθ. 5:5

“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6

“Μακάριοι οί έλεήμονες· διότι αύτοί θέλουσιν έλεηθή”—ματθ. 5:7

“Μακάριοι οί καθαροί τήν καρδίαν· διότι αύτοί θέλουσιν ίδεί τόν θεόν”—ματθ. 5:8

“Μακάριοι οί είρηνοποιοί· διότι αύτοί θέλουσιν όνομασθή υιοί θεού”—ματθ. 5:9

“Μακάριοι οί δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης· διότι αυτών είναι ή βασιλεία των ουρανών”—ματθ. 5:10

“Μακάριοι είσθε όταν σάς όνειδίσωσι”—ματθ. 5:11

“Σείς είσθε το άλας της γης”—ματθ. 5:13

“Σείς είσθε τό φως του κόσμου”—ματθ. 5:14

“Δέν ήλθον νά καταλύσω, άλλά νά εκπληρώσω”—ματθ. 5:17

“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19

“Έάν μή περισσεύσω ή δικαιοσύνη σας πλειότερον της τών γραμματέων καί φαρισαίων, δέν θέλετε εισέλθει εις τήν βασιλείαν τών ουρανών”—ματθ. 5:20

“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22

“Φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου”—ματθ. 5:24

“Πας ό βλέπων γυναίκα, διά νά επιθυμήσει αυτήν, ήδη έμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αύτού”—ματθ. 5:28

“Έάν ή δεξιά σου χειρ σέ σκανδαλίζει έκκοψον αύτήν”—ματθ. 5:30

“Συγχωρείται εις τόν άνθρωπον νά χωρισθεί τήν γυναίκα αύτού”—ματθ. 19:3

“Μή όμόσητε μηδόλως”—ματθ. 5:34

“Μή άντισταθήτε πρός τόν πονηρόν άλλ’ όστις σέ ραπίση εις τήν δεξιάν σου σιαγόνα στρέψον εις αύτόν καί τήν άλλην”—ματθ. 5:39

“Αγαπάτε τούς εχθρούς σας”—ματθ. 5:44

“Έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ό πατήρ σας ό εν τοϊς ούρανοΐς είναι τέλειος”—ματθ. 5:48

“Προσέχετε νά μή κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των άνθρώπων, διά νά βλέπησθε ύπ’ αυτών”—ματθ. 6:1

“Όταν προσεύχησαι μη έσο ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:5

“Όταν προσεύχησθε μη βατολογήσητε ώς οί εθνικοί”—ματθ. 6:7

“Όταν νηστεύητε μή γίνεσθε ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:16

“Μή θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”—ματθ. 6:19

“Έάν ό οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον τό σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν”—ματθ. 6:22

Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24

“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25

“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33

“Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον... άρκετόν είναι εις τήν ήμεραν τό κακόν αυτής”—ματθ. 6:34

“Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς”—ματθ. 6:9

“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2

“Άγιασθήτω τό όνομά σου”—ματθ. 6:9

“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10

“Γενηθήτω το θέλημά σου, ώς έν ούρανώ καί επί της γης”—ματθ. 6:10

“Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός εις ήμάς σήμερον”—ματθ. 6:11

“Συγχώρησον εις ημάς τάς άμαρτίας ημών διότι καί ημείς συγχωρούμεν εις πάντα άμαρτάνοντα εις ημάς”—λουκ. 11:4

“Μή φέρης ήμάς εις πειρασμόν, άλλά έλευθέρωσον ήμάς άπό τού πονηρού”—ματθ. 6:13

“Σου είναι ή βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα”—ματθ. 6:13

“Μή κρίνετε, διά νά μή κριθήτε”—ματθ. 7:1

“Διατί βλέπεις τό ξυλάριον τό εν τω όφθαλμώ του άδελφοΰ σου”—ματθ. 7:3

“Μή δώσητε τό άγιον εις τούς κύνας”—ματθ. 7:6

“Αιτείτε καί θέλει σάς δοθή· ζητείτε καί θέλετε εύρεϊ· κρούετε καί θέλει σάς άνοιχθη”—ματθ. 7:7

“Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε νά κάμνωσιν εις εσάς οί άνθρωποι, ούτω καί σεις κάμνετε εις αύτούς”—ματθ. 7:12

“Στενή είναι ή πύλη καί τεθλιμμένη ή όδός ή φέρουσα εις τήν ζωήν”—ματθ. 7:14

“Άγωνίζεσθε νά είσέλθητε διά τής στενής πύλης”—λουκ. 13:24

“Δέν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί τήν πέτραν”—ματθ. 7:25

Pages

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *