Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24

Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24

Ό Χριστός δέν είπε ούτε ότι ό άνθρωπος δέν θέλει, ούτε ότι δέν θά ύπηρετήσει δύο κυρίους, άλλά ότι δέν μπορεί. Δέν ύπάρχει τίποτε τό κοινό, καμιά σχέση άνάμεσα στά συμφέροντα τού Θεού καί στά συμφέροντα τού μαμωνά. ‘Ακριβώς έκεϊ όπου ή συνείδηση τού Χριστιανού τού δίνει τό σύνθημα νά ύπομένει, νά άπαρνηθεΐ τόν έαυτό του, νά σταματήσει, σ’ αύτό άκριβώς τό σημείο ό κοσμικός άνθρωπος παραβιάζει τή διαχωριστική γραμμή γιά νά ικανοποιήσει τίς εγωκεντρικές ροπές του. Από τή μιά μεριά τής διαχωριστικής γραμμής βρίσκεται ό άκόλουθος τού Χριστού μέ τήν αύταπάρνηση. Από τήν άλλη ό άτομικιστής άνθρωπος τού κόσμου, μέ τήν τρυφηλότητα, τό πάθος του συρμοϋ, τήν επιπολαιότητα καί τά χαϊδολογήματα μέ τίς απαγορευμένες απολαύσεις. Αύτή τή συνοριακή γραμμή ό Χριστιανός δέν πρέπει ποτέ νά τήν παραβεΐ.

Κανείς δέν μπορεΐ νά τηρήσει στάση ούδετερότητας. Δέν ύπάρχει μέση κατηγορία άνθρώπων πού οϋτε τόν Θεό λατρεύουν, οϋτε τόν εχθρό τής δικαιοσύνης ύπηρετοϋν. Ό Χριστός πρέπει νά ζεΐ στή ζωή τών άνθρωπίνων πρακτόρων Του καί νά εργάζεται μέσο τών ατομικών τους ιδιοτήτων καί ικανοτήτων. Τό θέλημά τους πρέπει νά ύποταγεΐ στό δικό Του θέλημα. Οφείλουν νά ενεργούν σύμφωνα μέ τό Πνεύμα Του. Τότε δέ ζούν πιά αύτοί, άλλ’ ό Χριστός πού κατοικεί μέσα τους. Όποιος δέν παραδίδεται ολοκληρωτικά στόν Θεό βρίσκεται κάτω άπό τόν έλεγχο κάποιας άλλης δύναμης, άκούει κάποια άλλη φωνή τής όποίας οί παροτρύνσεις έχουν ένα εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Μιά τέτοια μοιρασμένη ύπηρεσία τοποθετεί τόν άνθρωπο μέ τό μέρος του εχθρού, σύμμαχο πολύτιμο τών στρατευμάτων του σκότους. Όταν άνθρωποι πού ισχυρίζονται ότι είναι στρατιώτες τού Χριστού κατατάσσονται στή συνομοσπονδία του Σατανά καί βοηθούν στό πλευρό του, δείχνουν ότι είναι εχθροί τού Χριστού. Είναι προδότες ίερών παρακαταθηκών. Γίνονται οί σύνδεσμοι μεταξύ του Σατανά καί τών πραγματικών στρατιωτών, ώστε χρησιμοποιώντας τους γιά πράκτορές του, διαρκώς ό εχθρός ύπουλα κλέβει τίς καρδιές τών στρατιωτών του Χριστού.

Τό ισχυρότερο προπύργιο του κακού στόν κόσμο μας δέν είναι ή κακοήθης ζωή του άμαρτωλοϋ πού πήρε τόν κατήφορο, ή του εξαχρειωμένου άπόκληρου τής κοινωνίας. Είναι ή φαινομενικά ένάρετη, έντιμη καί όλο εύγένεια ζωή έκείνων οί όποιοι όμως κρύβουν κάποια άμαρτία καί ύποθάλπουν κάποιο κακό. Γιά τήν ψυχή εκείνη πού μέ κρυφό καύμό αγωνίζεται νά ύπερνικήοει κάποιον μεγάλο πειρασμό καί ταλαντεύεται στό χείλος τού γκρεμού, ένα τέτοιο παράδειγμα άποτελεϊ τή φοβερότερη παγίδα γιά τήν άμαρτία. Εκείνος ό όποίος, προικισμένος μέ τίς ανώτερες άντιλήψεις γιά τή ζωή, γιά τήν αλήθεια καί γιά τήν τιμή, παραβαίνει συνειδητά ένα άπό τά εντάλματα τού άγιου νόμου τού Θεού, διαστρέφει τότε τά εύγενικά προσόντα του σέ δόλωμα τής άμαρτίας. Εύφυία, ταλέντο, συμπάθεια, άκόμη καί αύτές οί γενναιόδωρες καί καλοκάγαθες πράξεις του μπορούν νά μεταβληθούν σέ δόκανο τού Σατανά γιά νά παρασύρει κι’ άλλες ψυχές στό βάραθρο τού γκρεμού, στήν άπώλεια τόσο αύτής τής ζωής όσο καί τής μελλοντικής.

“Μή άγαπάτε τόν κόσμον μηδέ τά έν τώ κόσμω. Εάν τις άγαπά τόν κόσμον, ή άγάπη τού Πατρός δέν είναι έν αύτώ. Διότι παν τό έν τώ κόσμω, ή έπιθυμία τών οφθαλμών καί ή άλλαζονεία τού βίου, δέν είναι εκ τού Πατρός, άλλ’ είναι εκ τού κόσμου.” (A’ Ίωάν. 2:15-16).

Επί του Όρους Ομιλία
Στη βουνοπλαγιά
“Και άνοίξας τό στόμα αύτού έδίδασκεν αυτούς λέγων, μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι· διότι αύτών είναι ή βασιλεία τών ούρανών”—ματθ. 5:2-3
“Μακάριοι οί πενθούντες· διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθεί”—ματθ. 5:4
“Μακάριοι οί πραείς”—ματθ. 5:5
“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6
“Μακάριοι οί έλεήμονες· διότι αύτοί θέλουσιν έλεηθή”—ματθ. 5:7
“Μακάριοι οί καθαροί τήν καρδίαν· διότι αύτοί θέλουσιν ίδεί τόν θεόν”—ματθ. 5:8
“Μακάριοι οί είρηνοποιοί· διότι αύτοί θέλουσιν όνομασθή υιοί θεού”—ματθ. 5:9
“Μακάριοι οί δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης· διότι αυτών είναι ή βασιλεία των ουρανών”—ματθ. 5:10
“Μακάριοι είσθε όταν σάς όνειδίσωσι”—ματθ. 5:11
“Σείς είσθε το άλας της γης”—ματθ. 5:13
“Σείς είσθε τό φως του κόσμου”—ματθ. 5:14
“Δέν ήλθον νά καταλύσω, άλλά νά εκπληρώσω”—ματθ. 5:17
“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19
“Έάν μή περισσεύσω ή δικαιοσύνη σας πλειότερον της τών γραμματέων καί φαρισαίων, δέν θέλετε εισέλθει εις τήν βασιλείαν τών ουρανών”—ματθ. 5:20
“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22
“Φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου”—ματθ. 5:24
“Πας ό βλέπων γυναίκα, διά νά επιθυμήσει αυτήν, ήδη έμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αύτού”—ματθ. 5:28
“Έάν ή δεξιά σου χειρ σέ σκανδαλίζει έκκοψον αύτήν”—ματθ. 5:30
“Συγχωρείται εις τόν άνθρωπον νά χωρισθεί τήν γυναίκα αύτού”—ματθ. 19:3
“Μή όμόσητε μηδόλως”—ματθ. 5:34
“Μή άντισταθήτε πρός τόν πονηρόν άλλ’ όστις σέ ραπίση εις τήν δεξιάν σου σιαγόνα στρέψον εις αύτόν καί τήν άλλην”—ματθ. 5:39
“Αγαπάτε τούς εχθρούς σας”—ματθ. 5:44
“Έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ό πατήρ σας ό εν τοϊς ούρανοΐς είναι τέλειος”—ματθ. 5:48
“Προσέχετε νά μή κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των άνθρώπων, διά νά βλέπησθε ύπ’ αυτών”—ματθ. 6:1
“Όταν προσεύχησαι μη έσο ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:5
“Όταν προσεύχησθε μη βατολογήσητε ώς οί εθνικοί”—ματθ. 6:7
“Όταν νηστεύητε μή γίνεσθε ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:16
“Μή θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”—ματθ. 6:19
“Έάν ό οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον τό σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν”—ματθ. 6:22
Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24
“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25
“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33
“Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον... άρκετόν είναι εις τήν ήμεραν τό κακόν αυτής”—ματθ. 6:34
“Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς”—ματθ. 6:9
“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2
“Άγιασθήτω τό όνομά σου”—ματθ. 6:9
“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10
“Γενηθήτω το θέλημά σου, ώς έν ούρανώ καί επί της γης”—ματθ. 6:10
“Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός εις ήμάς σήμερον”—ματθ. 6:11
“Συγχώρησον εις ημάς τάς άμαρτίας ημών διότι καί ημείς συγχωρούμεν εις πάντα άμαρτάνοντα εις ημάς”—λουκ. 11:4
“Μή φέρης ήμάς εις πειρασμόν, άλλά έλευθέρωσον ήμάς άπό τού πονηρού”—ματθ. 6:13
“Σου είναι ή βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα”—ματθ. 6:13
“Μή κρίνετε, διά νά μή κριθήτε”—ματθ. 7:1
“Διατί βλέπεις τό ξυλάριον τό εν τω όφθαλμώ του άδελφοΰ σου”—ματθ. 7:3
“Μή δώσητε τό άγιον εις τούς κύνας”—ματθ. 7:6
“Αιτείτε καί θέλει σάς δοθή· ζητείτε καί θέλετε εύρεϊ· κρούετε καί θέλει σάς άνοιχθη”—ματθ. 7:7
“Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε νά κάμνωσιν εις εσάς οί άνθρωποι, ούτω καί σεις κάμνετε εις αύτούς”—ματθ. 7:12
“Στενή είναι ή πύλη καί τεθλιμμένη ή όδός ή φέρουσα εις τήν ζωήν”—ματθ. 7:14
“Άγωνίζεσθε νά είσέλθητε διά τής στενής πύλης”—λουκ. 13:24
“Δέν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί τήν πέτραν”—ματθ. 7:25