“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6
Δικαιοσύνη είναι ή άγιοσύνη, ή ομοιότητα μέ τόν Θεό, καί “ό Θεός είναι άγάπη.” (Α’ Ίωάν. 4:16). Είναι ή προσαρμογή μέ τό νόμο του Θεού, “διότι πάντα τά προστάγματά Σου είναι δικαιοσύνη.” (Ψαλμ. 119:172). “Είναι λοιπόν έκπλήρωσις του νόμου ή άγάπη.” (Ρωμ. 13:10). Ή δικαιοσύνη είναι ή άγάπη καί ή άγάπη είναι τό φώς καί ή ζωή τού Θεού. Ή δικαιοσύνη του Θεού βρίσκεται ενσωματωμένη στόν Χριστό. Όταν δεχόμαστε τόν Χριστό, τότε δεχόμαστε τή δικαιοσύνη.
Ή δικαιοσύνη δέν άποκτάται ούτε μέ επίπονους άγώνες, ούτε μέ άπεγνωσμένες προσπάθειες, ούτε μέ τάματα καί μέ θυσίες. Αλλά προσφέρεται δωρεάν στήν κάθε ψυχή πού πεινάει καί διψάει γιά νά τήν άποκτήσει. “Ώ πάντες οί διψώντες, ελθετε εις τά ύδατα- καί οί μή εχοντες άργύριον ελθετε, άγοράσατε καί φάγετε ... άνευ άργυρίου καί άνευ άντιτίμου.” “Ή δικαιοσύνη αυτών είναι εξ Έμού, λέγει ό Κύριος.” “Τούτο είναι τό όνομα Αύτού μέ τό όποιον θέλει όνομασθή, O ΚΥΡΙΟΣ H ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΗΜΩΝ.” (Ήσ. 55:1, 54:17, Ίερ. 23:6).
Κανένα άνθρώπινο μέσο έχει τή δύναμη νά προμηθεύσει τά στοιχεία εκείνα πού θά ικανοποιήσουν τήν πείνα καί τή δίψα τής ψυχής. Άλλ’ ό Χριστός λέγει: “Ιδού, ίσταμαι εις τήν θύραν καί κρούω· εάν τις άκούση τής φωνής Μου, καί άνοιξη τήν θύραν, θέλω είσέλθει πρός αύτόν, καί θέλω δειπνήσει μετ’ αύτού καί αυτός μετ’ Εμού.” “Εγώ είμαι ό άρτος της ζωής· όστις ερχεται πρός Εμέ, δέν θέλει πεινάσει· καί όστις πιστεύει εις Εμέ δέν θέλει διψήσει πώποτε.” (Άποκ. 3:20, Ίωάν. 6:35).
Όπως χρειαζόμαστε τήν τροφή γιά νά συντηρηθούμε στή φυσική μας ύπόσταση, έτσι χρειαζόμαστε τόν Χριστό, τό Ψωμί τού ούρανού, γιά νά μάς διατηρήσει στήν πνευματική μας ζωή καί νά μάς χορηγήσει δύναμη νά έκτελούμε τά έργα τού Θεού. “Οπως τό σώμα τροφοδοτείται διαρκώς, έτσι καί ή ψυχή πρέπει νά έπικοινωνεί συνεχώς μέ τόν Χριστό, ύποτασσόμενη σ’ Αύτόν καί έξαρτώμενη ολοκληρωτικά άπ’ Αύτόν.
Σάν τόν ταλαιπωρημένο οδοιπόρο πού ψάχνει γιά νερό στήν έρημιά καί μόλις άντικρύσει τήν πηγή ρίχνεται καταπάνω της νά σβήσει σ’ αύτήν τήν άκατάσχετη δίψα του, έτσι πρέπει καί ό Χριστιανός, διψασμένος, νά ζητήσει νά βρει τό καθάριο νέρο τής ζωής πού πηγάζει άπ’ τόν Χριστό.
Ενώ παρατηρούμε τήν τελειότητα τού χαρακτήρα τού Σωτήρα μας, θά μάς γεννηθεί ή επιθυμία νά ύποστούμε μιά τέλεια μεταλλαγή καί άνανέωση κατά τήν εικόνα τής άγνότητάς Του. “Οσο καλύτερα γνωρίζομε τόν Θεό, τόσο άνώτερα ιδανικά θά θέτουμε γιά τόν χαρακτήρα μας, καί τόσο θερμότερος θά καθίσταται ό πόθος μας νά άντανακλούμε τήν ομοιότητά Του. Ό θεϊκός παράγοντας συμπράττει μέ τό άνθρώπινο στοιχείο τή στιγμή πού ή ψυχή προσεγγίζει τόν Θεό καί μέ λαχτάρα άναφωνεί: “Σύ, ώ ψυχή μου, επί τόν Θεόν άναπαύου, διότι εξ Αυτού κρέμαται ή ελπίς μου.” (Ψαλμ. 62:5).
Αν αισθάνεσθε ένα κενό στήν ψυχή σας, άν πεινάτε καί διψάτε γιά τή δικαιοσύνη, αυτό αποδείχνει ότι ό Χριστός εργάζεται στήν καρδιά σας μέ τό σκοπό νά Τόν έκζητήσετε, ώστε νά κάνει τότε γιά σάς, μέ τή σύμπραξη τού Αγίου Πνεύματος, τά πράγματα εκείνα πού σάς είναι άδύνατο νά κάνετε άφεαυτού σας. Δέν έχουμε καμιά άνάγκη νά ζητήσουμε νά σβήσουμε τή δίψα μας σέ ρηχές νεραυλακές, όταν ή ορμητική νερομάνα βρίσκεται άκριβώς άπό πάνω μας. Μπορούμε ελεύθερα νά πίνουμε άπ’ τάφθονα νερά της, φθάνει νά ύψώσουμε τό άνάστημά μας λίγο πιό πάνω πρός τό μονοπάτι τής πίστης.
Τά λόγια τού Θεού είναι ή άστείρευτη πηγή τής ζωής. Καθώς άναζητάτε τίς ζωντανές αύτές πηγές, τό Άγιο Πνεύμα θά σάς φέρει σέ επικοινωνία μέ τόν Ιησού Χριστό. Θά ξαναθυμηθήτε γνώριμες άλήθειες πού θά σάς παρουσιάζονται κάτω άπό ένα νέο πρίσμα, γραφικά έδάφια θά ξεπροβάλλουν μπροστά σας σάν άστραπιαίο φως φανερώνοντας καινούργιες έννοιες, θά άνακαλύψετε καινούργιες άλήθειες σχετικά μέ τό άπολυτρωτικό εργο καί θά ξέρετε ότι αύτός πού σάς οδηγεί είναι ό Χριστός, ότι στό πλευρό σας παραστέκει ένας Θεϊκός Δάσκαλος.
Ό Ιησούς είπε: “Τό ύδωρ τό όποιον θέλω δώσει εις αύτόν θέλει γίνει έν αύτω πηγή ύδατος άναβλύζοντας εις ζωήν αιώνιον.” (Ίωάν. 4:14). Καθώς τό Άγιο Πνεύμα σάς παρουσιάζει τήν άλήθεια, θά άποθησαυρίζετε τίς πιό πολύτιμες εμπειρίες καί θά λαχταράτε νά συνομιλείτε μέ τούς άλλους γιά τά παρηγορητικά πράγματα πού σάς έχουν άποκαλυφθεί. Όταν τούς συναναστρέφεσθε θά συμμερίζεσθε μ’ αύτούς καινούργιες σκέψεις πού σάς γεννώνται σχετικά μέ τόν χαρακτήρα καί τό έργο τού Χριστού. Θά έχετε κάποια καινούργια άποκάλυψη τής συμπονετικής άγάπης Του νά μεταδώσετε σ’ εκείνους πού Τόν άγαπούν όπως καί σ’ εκείνους πού δέν Τόν άγαπούν.
“Δίδετε καί θέλει δοθεί εις εσάς” (Λουκ. 6:38)· έπειδή ό λόγος τού Θεού είναι “πηγή κήπων, φρέαρ ύδατος ζώντος, καί ρύακες άπό τού Λιβάνου.” (Άσμα 4:15). Ή καρδιά πού έχει μιά φορά γευθεί τήν άγάπη του Χριστού κράζει διαρκώς γιά νά τήν άπολαύσει σέ μεγαλύτερη άκόμη δόση. Καί καθώς τή μεταδίδει μετά στούς άλλους, άμοίβεται ή ίδια διαρκώς πιό πλουσιοπάροχα. Ή κάθε νέα άποκάλυψη τού Θεού στήν ψυχή εύρύνει τή χωρητικότητά της γιά γνώση καί γι’ άγάπη. Ή συνεχής κραυγή τής καρδιάς είναι: “άκόμη περισσότερο, Θεέ,” στήν όποία τό Πνεύμα άπαντά: “πολύ περισσότερο [πολλώ μάλλον].” (Ρωμ. 5:9, 10). Επειδή ό Θεός μας εύχαριστείται “ύπερεκπερισσού νά κάμη ύπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν.” (Εφεσ. 3:20). Στόν ‘ησού ό Όποίος κένωσε τόν Εαυτό Του γιά νά επιτύχει τή σωτηρία τής χαμένης άνθρώπινης φυλής, τό Άγιο Πνεύμα Τού είχε χορηγηθεί χωρίς κανένα μέτρο. Τό ίδιο θά συμβεί καί μέ τόν κάθε οπαδό τού Χριστού ό όποιος Τού παραχωρεί καθολοκληρία τήν καρδιά του γιά νά τήν κάνει κατοικητήριό Του. Ή εντολή δίνεται άπό τόν ίδιο τόν Κύριό μας: “Πληρούσθε διά τού Πνεύματος” (Εφεσ. 5:18), εντολή στήν όποία συνυπάρχει καί ή ύπόσχεση τής εκπλήρωσης. Επειδή κατά τήν εύδοκία τού Πατέρα, στόν Χριστό έμελε “νά κατοικήσει πάν τό πλήρωμα,” “καί εισθε πλήρεις έν Αύτώ.” (Κολ. 1:19, 2:10).
Ό Θεός έξέχεε τήν άγάπη Του άπεριόριστα σάν τή ραγδαία νεροποντή πού φρεσκάρει τή γή. Λέγει: “Σταλάξατε δρόσον άνωθεν, ούρανοί, καί άς ράνωσιν αί νεφέλαι δικαιοσύνην· άς άνοίξη ή γή καί άς γεννήση σωτηρίαν καί άς βλαστήση δικαιοσύνην όμού.” “Όταν οί πτωχοί καί ενδεείς ζητήσωσιν ύδωρ καί δέν ύπάρχη, ή γλώσσα δέ αύτών ξηραίνεται ύπό δίψης, Έγώ ό Κύριος θέλω εισακούσει αύτούς, ό Θεός τού Ισραήλ δέν θέλω εγκαταλείψει αύτούς. Θέλω άνοίξει ποταμούς έν ύψηλοίς τόποις καί πηγάς έν μέσω κοιλάδων θέλω κάμει τήν έρημον λίμνας ύδάτων καί τήν ξηράν γήν πηγάς ύδάτων.” (Ήσ. 45:8, 41:17-18).
“Καί πάντες ημείς έλάβομεν εκ του πληρώματος Αύτού καί χάριν άντί χάριτος.” (Ίωάν. 1:16).
