“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25 - Point of view

Εν τάχει

“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25




“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25

Εκείνος πού σάς έδωσε τή ζωή ξέρει ότι χρειάζεσθε τροφή γιά νά τή διατηρήσετε. Εκείνος πού έπλασε τό σώμα σας ξέρει ότι σάς χρειάζονται ρούχα γιά νά τό ντύσετε. ‘Εκείνος λοιπόν πού έχει χαρίσει τό βασικό δώρο δέν θά χαρίσει καί τά άπαιτούμενα γιά νά τό συμπληρώσει;
Ό Χριστός έστρεψε τήν προσοχή τών άκροατών Του στά πουλιά πού κελαηδούσαν ψάλλοντας τούς ύμνους τής δοξολογίας τους, ξένοιαστα άπό φροντίδες, επειδή “δέν σπείρουσιν ούδέ θερίζουσιν.” Καί όμως ό μεγάλος Πατέρας προνοεί γιά τίς άνάγκες τους. “Δέν είσθε σείς πολύ άνώτεροι αύτών;” τούς ρώτησε.
“Ούτ’ ένας μικρός σπουργίτης πέφτει ποτέ νεκρός στή γή μας·,

“Άφού γνώστης παντού καί πάντοτε είναι ό Χριστός μαζί μας.
“Δέν Τού ξεφεύγουν δάκρυα πού καυτά κατρακυλάνε·
“Ψυχές πού μέ εμπιστοσύνη πάνω σ’Έκείνον άκουμπάνε.
“Ούτε μιά άνθρώπινη ψυχή ταπεινώνεται ποτέ μπροστά Του
“Ούτε εγκαταλείπει Αύτός ποτέ, μά ποτέ τά πλάσματά Του.


Ανθοστόλιστοι φάνταζαν ολόγυρα οί λόφοι καί τά λιβάδια. Δείχνοντάς τα ό Χριστός μεσ’ τή δροσοστάλακτη πρωινή ομορφιά τους, είπε: “Παρατηρήσατε τά κρίνα τού άγρού πώς αύξάνουσι.” Τίς γεμάτες χάρη, λεπτεπίλεπτες άποχρώσεις τών διαφόρων φυτών καί λουλουδιών μπορεΐ νά προσπαθεί νά τίς αντιγράψει ή άνθρώπινη τέχνη- άλλά ποιά επίνοια είναι εκείνη πού μπορεΐ νά δώσει ζωή εστω καί σ’ ένα μοναδικό λουλούδι ή σπάρτο γρασιδιού; Τό κάθε άγριολούλουδο στήν άκροδρομιά οφείλει τήν ύπαρξή του στήν ίδια δύναμη πού τοποθέτησε τούς κόσμους τών άστέρων ψηλά στόν ούρανό. Όλα τά πλάσματα τής δημιουργίας δονούνται μέ τόν ίδιο παλμό τής ζωής πού πηγάζει άπό τή μεγάλη καρδιά του Θεού. Τό χέρι Του ντύνει τά άγριολούλουδα μέ φορεσιές πιό πλουμιστές άπ’ αύτές πού στόλισαν ποτέ τά σώματα τών βασιλιάδων τής γής. Ώστε λοιπόν “έάν τόν χόρτον του άγρού, όστις σήμερον ύπάρχει καί αύριον ρίπτεται εις κλίβανον ό Θεός ένδύη ούτω, δέν θέλει ένδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;”
Αύτός πού έκανε τά λουλούδια καί έβαλε τή λαλιά στό στόμα του σπουργίτη είναι ό ίδιος πού λέγει: “Παρατηρήσατε τά κρίνα” καί “Εμβλέψατε εις τά πετεινά.” Άπό τά πανέμορφα άντικείμενα τής φύσης μπορεΐτε νά μάθετε πολύ περισσότερα γιά τή σοφία τού Θεού άπ’ δ,τι ξέρουν οί δάσκαλοι στήν τάξη. Πάνω σέ κάθε κρινοπέταλο ό Θεός έχει χαράξει ενα μήνυμα γιά σάς. Είναι γραμμένο σέ μιά γλώσσα τής καρδιάς καί μπορεΐ τότε μόνο νά διαβαστεί άπ’ αύτήν, όταν άπαλλαγεΐ άπό τά μαθήματα τής δυσπιστίας, τής φιλαυτίας καί τής διαβρωτικής φροντίδας. Γιά ποιόν άλλο λόγο σάς χάρισε ή ξέχειλη άγάπη τού Πατέρα τά ώδικά πουλιά καί τά πανέμορφα λουλούδια, αν όχι γιά νά λαμπρύνει καί φαιδρύνει τό μονοπάτι τής ζωής σας; Όλα όσα χρειάζονταν γιά τή συντήρηση σας, σάς ήταν εξασφαλισμένα καί χωρίς τά πουλιά καί τά λουλούδια. Ό Θεός όμως δέν ικανοποιείται μέ τό νά προμηθεύει μόνο τά άπαραίτητα γιά τή συντήρηση τής ζωής. Γέμισε τή γή, τήν άτμόσφαιρα, τόν ούρανό μέ άνταύγειες ομορφιάς γιά νά σάς ύπενθυμίζει τή φιλόστοργη φροντίδα Του γιά σάς. Ή ομορφιά δλων τών δημιουργημάτων δέν είναι παρά μιά άναλαμπή άπό τήν άστραφτοβολούσα δόξα Του. Άν τόσο πλουσιοπάροχα προίκισε μέ τέτοια ομορφιά τά άντικείμενα τού φυσικού κόσμου γιά τήν τέρψη σας καί γιά τήν εύτυχία σας, μπορεΐτε ποτέ νά άμφιβάλετε ότι θά δώσει καί σέ σάς τήν κάθε άπαιτούμενη εύλογία;
“Παρατηρήσατε τά κρίνα.” Κάθε λουλούδι πού άνοίγει τά πέταλά του στό ήλιακό φώς ύπόκειται στούς ίδιους μεγάλους νόμους πού ρυθμίζουν τίς κινήσεις τών άστέρων, άλλά πόσο ή ζωή του είναι άπλή, όμορφη καί έλκυστική! Μέ τά λουλούδια ό Θεός θέλει νά στρέψει τήν προσοχή μας στήν καλλονή τού Χριστόμορφου χαρακτήρα. Εκείνος πού χάρισε μιά τέτοια ομορφιά στά άνθη, επιθυμεί πολύ περισσότερο νά ιδεΐ τήν ψυχή ντυμένη μέ τήν ομορφιά του χαρακτήρα του Χριστού.
Παρατηρήστε, λέγει ό Ιησούς, πώς αυξάνουν τά κρίνα. Πώς, ξεπηδώντας άπό τήν ψυχρή καί σκοτεινή γή, ή άπό τή λασπωμένη κοίτη του ποταμού, τά φυτά άναπτύσσονται μέ τόση χάρη καί ευωδιά. Ποιός θά μπορούσε ποτέ νά φαντασθεϊ τήν τέλεια ομορφιά πού κλείνει μέσα του ό άγαρμπος, μαυρουδερός βολβός τού κρίνου; Άλλ’ όταν ή κρυμμένη μέσα του ζωή του Θεού ξυπνάει μέ τό πρόσταγμά Του στή βροχή καί στή λιακάδα, οί άνθρωποι θαυμάζουν άντικρύζοντας μιά τέτοια χάρη καί ομορφιά. Έτσι καί ή ζωή τού Θεού θά άναπαραχθεΐ μέσα σέ κάθε άνθρώπινη ψυχή πού παραδίδεται στήν ύπηρεσία τής χάρης Του, καί έλεύθερα μετά κι’ αύτή σάν τή βροχή καί τή λιακάδα σκορπάει τίς εύλογίες της σέ δλους. Μέ τό λόγο τού Θεού δημιουργήθηκαν τά λουλούδια καί ό ίδιος αύτός λόγος θά δημιουργήσει μέσα σας τή χάρη του Πνεύματός Του.
Ό νόμος τού Θεού είναι ό νόμος τής άγάπης. Σάς έχει περιζώσει άπό παντού μέ ομορφιά γιά νά σάς διδάξει ότι δέν σάς έβαλε στή γή άπλώς καί μόνο γιά νά σκαλίζετε, νά σκάβετε, καί νά κτίζετε καί νά κλώθετε καί νά μοχθήτε άποκλειστικά γιά τόν εαυτό σας, άλλά γιά νά κάνετε μέ τήν άγάπη του Χριστού, δπως κάνουν τά λουλούδια, τή ζωή πιό πλουμιστή, πιό χαρούμενη, πιό όμορφη· γιά νά φαιδρύνετε τή ζωή τών άλλων μέ τήν ύπηρεσία τής άγάπης.
Πατέρες καί μητέρες, μάθετε στά παιδιά σας τό μάθημα αύτό τών λουλουδιών. Πάρτε τα μαζί σας μεσ’ τούς κήπους, στά λιβάδια, κάτω άπ’ τή φυλλωσιά τών δένδρων καί διδάξτε τα νά διαβάζουν στά έργα τής φύσης τά μηνύματα τής άγάπης του Θεού. Άς σκέπτονται τόν Θεό όταν έρχονται σέ επαφή μέ τά πουλιά, τά λουλούδια καί τά δένδρα. Βοηθήστε τά παιδιά νά διακρίνουν μέσα σέ κάθε τι τό ωραίο καί τό ευχάριστο μιά ένδειξη της άγάπης του Θεού γι’ αυτά. Μυήστε τα στή θρησκεία σας, παρουσιάζοντας τήν όψη της ελκυστική. Οί άρχές τής καλωσύνης άς μή λείπουν άπ’ τά χείλη σας.
Διδάξτε στά παιδιά ότι ή μεγάλη άγάπη του Θεού μπορεΐ νά άλλάξει τά φυσικά τους καί νά τά προσαρμόσει στή δική Του τή φύση. Διδάξτε τα ότι ό Θεός επιθυμεί νά δώσει στή ζωή τους τήν ομορφιά καί τή χάρη τών λουλουδιών. Ενώ μαζεύουν τά πλουμιστά λουλούδια, διδάξτε τα ότι Εκείνος πού τά δημιούργησε είναι ωραιότερος άκόμη άπ’ αύτά. Έτσι οί τρυφερές καρδιές τους θά μπλεχθοϋν σάν κληματίδες γύρω άπ’ τήν οντότητα του Θεού. Αύτός πού είναι “όλος επιθυμητός” θά τούς γίνει ό καθημερινός τους σύντροφος καί ό άχώριστός τους φίλος καί ή ζωή τους θά μεταπλασθεΐ σύμφωνα μέ τήν εικόνα τής άγνότητάς Του.



Επί του Όρους Ομιλία

Στη βουνοπλαγιά

“Και άνοίξας τό στόμα αύτού έδίδασκεν αυτούς λέγων, μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι· διότι αύτών είναι ή βασιλεία τών ούρανών”—ματθ. 5:2-3

“Μακάριοι οί πενθούντες· διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθεί”—ματθ. 5:4

“Μακάριοι οί πραείς”—ματθ. 5:5

“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6

“Μακάριοι οί έλεήμονες· διότι αύτοί θέλουσιν έλεηθή”—ματθ. 5:7

“Μακάριοι οί καθαροί τήν καρδίαν· διότι αύτοί θέλουσιν ίδεί τόν θεόν”—ματθ. 5:8

“Μακάριοι οί είρηνοποιοί· διότι αύτοί θέλουσιν όνομασθή υιοί θεού”—ματθ. 5:9

“Μακάριοι οί δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης· διότι αυτών είναι ή βασιλεία των ουρανών”—ματθ. 5:10

“Μακάριοι είσθε όταν σάς όνειδίσωσι”—ματθ. 5:11

“Σείς είσθε το άλας της γης”—ματθ. 5:13

“Σείς είσθε τό φως του κόσμου”—ματθ. 5:14

“Δέν ήλθον νά καταλύσω, άλλά νά εκπληρώσω”—ματθ. 5:17

“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19

“Έάν μή περισσεύσω ή δικαιοσύνη σας πλειότερον της τών γραμματέων καί φαρισαίων, δέν θέλετε εισέλθει εις τήν βασιλείαν τών ουρανών”—ματθ. 5:20

“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22

“Φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου”—ματθ. 5:24

“Πας ό βλέπων γυναίκα, διά νά επιθυμήσει αυτήν, ήδη έμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αύτού”—ματθ. 5:28

“Έάν ή δεξιά σου χειρ σέ σκανδαλίζει έκκοψον αύτήν”—ματθ. 5:30

“Συγχωρείται εις τόν άνθρωπον νά χωρισθεί τήν γυναίκα αύτού”—ματθ. 19:3

“Μή όμόσητε μηδόλως”—ματθ. 5:34

“Μή άντισταθήτε πρός τόν πονηρόν άλλ’ όστις σέ ραπίση εις τήν δεξιάν σου σιαγόνα στρέψον εις αύτόν καί τήν άλλην”—ματθ. 5:39

“Αγαπάτε τούς εχθρούς σας”—ματθ. 5:44

“Έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ό πατήρ σας ό εν τοϊς ούρανοΐς είναι τέλειος”—ματθ. 5:48

“Προσέχετε νά μή κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των άνθρώπων, διά νά βλέπησθε ύπ’ αυτών”—ματθ. 6:1

“Όταν προσεύχησαι μη έσο ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:5

“Όταν προσεύχησθε μη βατολογήσητε ώς οί εθνικοί”—ματθ. 6:7

“Όταν νηστεύητε μή γίνεσθε ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:16

“Μή θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”—ματθ. 6:19

“Έάν ό οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον τό σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν”—ματθ. 6:22

Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24

“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25

“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33

“Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον... άρκετόν είναι εις τήν ήμεραν τό κακόν αυτής”—ματθ. 6:34

“Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς”—ματθ. 6:9

“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2

“Άγιασθήτω τό όνομά σου”—ματθ. 6:9

“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10

“Γενηθήτω το θέλημά σου, ώς έν ούρανώ καί επί της γης”—ματθ. 6:10

“Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός εις ήμάς σήμερον”—ματθ. 6:11

“Συγχώρησον εις ημάς τάς άμαρτίας ημών διότι καί ημείς συγχωρούμεν εις πάντα άμαρτάνοντα εις ημάς”—λουκ. 11:4

“Μή φέρης ήμάς εις πειρασμόν, άλλά έλευθέρωσον ήμάς άπό τού πονηρού”—ματθ. 6:13

“Σου είναι ή βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα”—ματθ. 6:13

“Μή κρίνετε, διά νά μή κριθήτε”—ματθ. 7:1

“Διατί βλέπεις τό ξυλάριον τό εν τω όφθαλμώ του άδελφοΰ σου”—ματθ. 7:3

“Μή δώσητε τό άγιον εις τούς κύνας”—ματθ. 7:6

“Αιτείτε καί θέλει σάς δοθή· ζητείτε καί θέλετε εύρεϊ· κρούετε καί θέλει σάς άνοιχθη”—ματθ. 7:7

“Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε νά κάμνωσιν εις εσάς οί άνθρωποι, ούτω καί σεις κάμνετε εις αύτούς”—ματθ. 7:12

“Στενή είναι ή πύλη καί τεθλιμμένη ή όδός ή φέρουσα εις τήν ζωήν”—ματθ. 7:14

“Άγωνίζεσθε νά είσέλθητε διά τής στενής πύλης”—λουκ. 13:24

“Δέν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί τήν πέτραν”—ματθ. 7:25

Pages