Επί του Όρους Ομιλία - Point of view

Εν τάχει

Επί του Όρους Ομιλία



Εισαγωγή

Μια φωνή από τό θρόνο του Θεού, ή ευλογία του ουρανού στόν κόσμο: αυτή είναι ή επί του Όρους Ομιλία. Απευθύνεται στην ανθρωπότητα γιά νά της χρησιμεύσει σάν νόμος τού καθήκοντος καί φως του ουρανού, σάν ελπίδα καί παρηγοριά σε ώρα απελπισίας, σάν χαρά καί ανακούφιση σ’ όλες τίς άντιξοότητες καί σ’ όλες τίς στράτες τής ζωής. Εδώ ό Πρύτανης τών ιεροκηρύκων, ό Κορυφαίος Δάσκαλος, μιλάει λόγια βαλμένα στό στόμα Του από τόν Πατέρα.
Οί Μακαρισμοί είναι ό χαιρετισμός του Χριστού όχι μόνο σ’ αύτούς πού πιστεύουν, αλλά σ’ ολόκληρη γενικά τήν ανθρώπινη οικογένεια. Πρός στιγμή φαίνεται νά λησμονεί ότι βρίσκεται σ’αύτόν τόν κόσμο καί όχι στόν ούρανό, καί χρησιμοποιεί τό γνώριμο στόν κόσμο του φωτός χαιρετισμό. Εύλογίες ρέουν απ’ τά χείλη Του σάν ενα άκατάσχετο χρονοσφραγισμένο ξεχείλισμα μιας πλουσιοπάροχης ζωής.
Ό Χριστός δέν μάς αφήνει ούτε τήν παραμικρή αμφιβολία σχετικά μέ τόν χαρακτήρα όπως Αυτός τόν παραδέχεται καί τόν εύλογει. Από τούς εύνοούμενους φιλόδοξους του κόσμου στρέφεται πρός εκείνους πού αύτοί άποκηρύσσουν καί άποκαλεί μακάριους όλους όσους δέχονται τό δικό Του τό φώς καί τή ζωή. Πρός τούς “πτωχούς τώ πνεύματι”, τούς πράους, τούς ταπεινούς, τούς θλιμμένους, τούς καταφρονεμένους καί καταδιωκομένους προσφέρει τό καταφύγιο τής αγκάλης Του λέγοντας, “Έλθετε πρός Μέ ... καί Εγώ θέλω σάς άναπαύσει.”
Ό Χριστός μπορεί νά ατενίσει τή μιζέρια του κόσμου χωρίς τήν παραμικρή σκιά μεταμέλειας ότι έπλασε τόν άνθρωπο. Μέσα στην ανθρώπινη καρδιά βλέπει κάτι διαφορετικό απ’ την άμαρτία, διαφορετικό απ’ τη μιζέρια. Μέ την άπειρη σοφία καί αγάπη Του διακρίνει τη δυνατότητα του ανθρώπου νά φθάσει όσο πιό ψηλά μπορεί. Ξέρει ότι άν καί οί άνθρώπινες υπάρξεις καταχράσθηκαν τά ελέη του Θεού καί κατέστρεψαν την αξιοπρέπεια μέ την όποία τούς είχε περιβάλει ό Θεός, μολαταύτα ό λυτρωμός τους τελικά θά άποβεί πρός δόξα του Δημιουργού.
Μέσα στό αέναο κύλισμα τού χρόνου, τά λόγια πού ό Χριστός άπηύθυνε άπό τό όρος των Μακαρισμών διατηρούν πάντοτε τη ζωντάνια τους. Ή κάθε φράση είναι καί ένα ξέχωρο κόσμημα πού προέρχεται άπό τό θησαυροφυλάκιο της αλήθειας. Οί άρχές οί διατυπωμένες στην ομιλία αύτή ισχύουν γιά κάθε εποχή καί απευθύνονται σ’ όλες τίς τάξεις των ανθρώπων. Μέ θεϊκή ενεργή δύναμη ό Χριστός εκφράζει τήν ελπίδα καί τήν εμπιστοσύνη Του γιά τήν κάθε κατηγορία ανθρώπων τήν όποία άποκαλεί μακαρία άπό τή στιγμή πού αυτοί σχηματίζουν ένα δίκαιο χαρακτήρα. Μιμούμενοι τή ζωή του Ζωοδότη καί έξασκώντας πίστη σ’ Αύτόν, όλοι μπορούν νά φθάσουν στόν κανόνα τόν όποίο Εκείνος έθεσε μέ τά λόγια Του.
Επί του Όρους Ομιλία

Στη βουνοπλαγιά

“Και άνοίξας τό στόμα αύτού έδίδασκεν αυτούς λέγων, μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι· διότι αύτών είναι ή βασιλεία τών ούρανών”—ματθ. 5:2-3

“Μακάριοι οί πενθούντες· διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθεί”—ματθ. 5:4

“Μακάριοι οί πραείς”—ματθ. 5:5

“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6

“Μακάριοι οί έλεήμονες· διότι αύτοί θέλουσιν έλεηθή”—ματθ. 5:7

“Μακάριοι οί καθαροί τήν καρδίαν· διότι αύτοί θέλουσιν ίδεί τόν θεόν”—ματθ. 5:8

“Μακάριοι οί είρηνοποιοί· διότι αύτοί θέλουσιν όνομασθή υιοί θεού”—ματθ. 5:9

“Μακάριοι οί δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης· διότι αυτών είναι ή βασιλεία των ουρανών”—ματθ. 5:10

“Μακάριοι είσθε όταν σάς όνειδίσωσι”—ματθ. 5:11

“Σείς είσθε το άλας της γης”—ματθ. 5:13

“Σείς είσθε τό φως του κόσμου”—ματθ. 5:14

“Δέν ήλθον νά καταλύσω, άλλά νά εκπληρώσω”—ματθ. 5:17

“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19

“Έάν μή περισσεύσω ή δικαιοσύνη σας πλειότερον της τών γραμματέων καί φαρισαίων, δέν θέλετε εισέλθει εις τήν βασιλείαν τών ουρανών”—ματθ. 5:20

“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22

“Φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου”—ματθ. 5:24

“Πας ό βλέπων γυναίκα, διά νά επιθυμήσει αυτήν, ήδη έμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αύτού”—ματθ. 5:28

“Έάν ή δεξιά σου χειρ σέ σκανδαλίζει έκκοψον αύτήν”—ματθ. 5:30

“Συγχωρείται εις τόν άνθρωπον νά χωρισθεί τήν γυναίκα αύτού”—ματθ. 19:3

“Μή όμόσητε μηδόλως”—ματθ. 5:34

“Μή άντισταθήτε πρός τόν πονηρόν άλλ’ όστις σέ ραπίση εις τήν δεξιάν σου σιαγόνα στρέψον εις αύτόν καί τήν άλλην”—ματθ. 5:39

“Αγαπάτε τούς εχθρούς σας”—ματθ. 5:44

“Έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ό πατήρ σας ό εν τοϊς ούρανοΐς είναι τέλειος”—ματθ. 5:48

“Προσέχετε νά μή κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των άνθρώπων, διά νά βλέπησθε ύπ’ αυτών”—ματθ. 6:1

“Όταν προσεύχησαι μη έσο ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:5

“Όταν προσεύχησθε μη βατολογήσητε ώς οί εθνικοί”—ματθ. 6:7

“Όταν νηστεύητε μή γίνεσθε ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:16

“Μή θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”—ματθ. 6:19

“Έάν ό οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον τό σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν”—ματθ. 6:22

Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24

“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25

“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33

“Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον... άρκετόν είναι εις τήν ήμεραν τό κακόν αυτής”—ματθ. 6:34

“Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς”—ματθ. 6:9

“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2

“Άγιασθήτω τό όνομά σου”—ματθ. 6:9

“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10

“Γενηθήτω το θέλημά σου, ώς έν ούρανώ καί επί της γης”—ματθ. 6:10

“Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός εις ήμάς σήμερον”—ματθ. 6:11

“Συγχώρησον εις ημάς τάς άμαρτίας ημών διότι καί ημείς συγχωρούμεν εις πάντα άμαρτάνοντα εις ημάς”—λουκ. 11:4

“Μή φέρης ήμάς εις πειρασμόν, άλλά έλευθέρωσον ήμάς άπό τού πονηρού”—ματθ. 6:13

“Σου είναι ή βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα”—ματθ. 6:13

“Μή κρίνετε, διά νά μή κριθήτε”—ματθ. 7:1

“Διατί βλέπεις τό ξυλάριον τό εν τω όφθαλμώ του άδελφοΰ σου”—ματθ. 7:3

“Μή δώσητε τό άγιον εις τούς κύνας”—ματθ. 7:6

“Αιτείτε καί θέλει σάς δοθή· ζητείτε καί θέλετε εύρεϊ· κρούετε καί θέλει σάς άνοιχθη”—ματθ. 7:7

“Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε νά κάμνωσιν εις εσάς οί άνθρωποι, ούτω καί σεις κάμνετε εις αύτούς”—ματθ. 7:12

“Στενή είναι ή πύλη καί τεθλιμμένη ή όδός ή φέρουσα εις τήν ζωήν”—ματθ. 7:14

“Άγωνίζεσθε νά είσέλθητε διά τής στενής πύλης”—λουκ. 13:24

“Δέν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί τήν πέτραν”—ματθ. 7:25
ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΞΟΥΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΜΙΑ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ.

Pages