“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22 - Point of view

Εν τάχει

“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22




“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22

Μέσο του Μωϋσή ό Θεός είχε πει: “Δέν θέλεις μισήσει τόν αδελφόν σου έν τή καρδία σου... Δέν θέλεις έκδικείσθαι, ουδέ θέλεις μνησικακεί κατά τών υίών του λαού σου· άλλά θέλεις άγαπά τόν πλησίον σου ώς σεαυτόν.” (Λευ. 19:17,18). Οί άλήθειες πού εξέθετε ό Χριστός ήταν οί ίδιες πού είχαν διδάξει οί προφήτες. Άλλ’ ή σκληροκαρδία καί ή άγάπη της άμαρτίας τίς είχαν επισκιάσει.
Τά λόγια τού Σωτήρα φανέρωναν στούς άκροατές Του ότι ενώ κατέκριναν τούς άλλους γιά παραβάτες, αύτοί οί ϊδιοι ήταν εξίσου ένοχοι, άφού ύπέθαλπαν μέσα τους τήν κακεντρέχεια καί τό μίσος.
Αντίπερα άπ’ τήν άκτή τής λίμνης όπου τό πλήθος είχε συγκεντρωθεί, βρίσκονταν ή χώρα τής Βασάν, μιά άπομονωμένη περιοχή τής όποίας τά χάσκοντα φαράγκια κι’ οί δασωμένοι λόφοι πρόσφεραν εύνοϊκούς κρυψώνες σέ κάθε λογής εγκληματίες. Οί φήμες γιά διάφορες ληστείες καί εγκληματικές πράξεις πού είχαν διαπραχθεί εκεί ήταν άκόμη νωπές στή μνήμη τών άνθρώπων καί πολλοί έσπευδαν νά καταδικάσουν μέ άποτροπιασμό τούς κακοποιούς εκείνους. Άλλά ταυτόχρονα αύτοί οί ίδιοι δέν ήταν άπαλλαγμένοι άπό τά πάθη καί τίς φιλονικίες. Έτρεφαν τό πιό πικρόχολο μίσος εναντίον τών Ρωμαίων κατακτητών τους καί έκριναν ότι είχαν τό δικαίωμα νά μισούν καί νά καταφρονούν όλους τούς άλλους λαούς, καί αύτούς άκόμη τούς συμπατριώτες τους πού δέ συμφωνούσαν κατά πάντα μέ τή γνώμη τους. Μέ μιά τέτοια στάση παρέβαιναν τήν εντολή πού διακηρύσσει, “Μή φονεύσεις.”
Τό πνεύμα τού μίσους καί τής εκδίκησης προέρχεται άπό τόν Σατανά καί τόν ώθησε μέχρι τό σημείο νά θανατώσει τόν Υίό του Θεού. “Οποιος ύποθάλπει τό πνεύμα τής κακεντρέχειας καί τής βαναυσότητας υποθάλπει τό ίδιο αύτό πνεύμα τό όποίο καταλήγει σέ θανατηφόρα αποτελέσματα. Ή εκδικητική σκέψη κλείνει μέσα της τό έμβρυο τής κακής πράξης, όπως ό σπόρος κλείνει μέσα του τό φύτρο. “Πάς δστις μισεί τόν αδελφόν αύτού είναι άνθρωποκτόνος· καί έξεύρετε ότι πάς άνθρωποκτόνος δέν έχει ζωήν αιώνιον μένουσαν εν έαυτώ.” (Α’ Ίωάν. 3:15).
“Όστις είπη πρός τόν άδελφόν αύτού, Ρακά, (ήλίθιε), θέλει είσθαι ένοχος εις τό συνέδριον.” Μέ τή δωρεά τού Υίού Του γιά τήν άπολύτρωσή μας, ό Θεός άπέδειξε πόσο μεγάλη άξία άποδίδει στήν κάθε άνθρώπινη ψυχή καί δέν δίνει σέ κανένα τό δικαίωμα νά εκφράζεται περιφρονητικά γιά τόν άλλον. Ασφαλώς θά άνακαλύψομε λάθη καί άδυναμίες στούς γύρω μας, άλλ’ ό Θεός διεκδικεί τήν κάθε ψυχή γιά δική Του—δική Του όχι μόνο επειδή τήν έπλασε, άλλά διπλά δική Του επειδή τήν εξαγόρασε μέ τό πολύτιμο αίμα τού Χριστού. Όλοι έχουν πλαστεί σύμφωνα μέ τήν εικόνα Του καί σ’ αύτούς άκόμη τούς πιό ξεπεσμένους όφείλομε νά συμπεριφερόμαστε μέ σεβασμό καί καλοσύνη. Ό Θεός θά μάς ζητήσει λόγο καί γιά μιά άκόμη περιφρονητική κουβέντα πού άπευθύνομε σέ μιά ψυχή γιά τήν όποία ό Χριστός έδωσε τή ζωή Του.
“Τίς σέ διακρίνει άπό τού άλλου; καί τί έχεις τό όποίον δέν έλαβες; Έάν δέ καί έλαβες, τί καυχάσαι ώς μή λαβών;” “Σύ τίς είσαι όστις κρίνεις ξένον δούλον; εις τόν ίδιον αύτού κύριον ίσταται ή πίπτει.” (Α’ Κορ. 4:7, Ρωμ. 14:4).
“Όστις είπη, Μωρέ, θέλει ε'ισθαι ένοχος εις τήν γένναν του πυρός.” Στήν Παλαιά Διαθήκη ή λέξη “μωρός” ύποδηλεί κάποιον πού έχει άποστατήσει, κάποιον πού έχει παραδοθεί στήν άμαρτία. Καί ό Χριστός λέγει ότι όποιος καταδικάζει τόν άδελφό του γιά άποστάτη ή γιά άρνητή του Θεού, δείχνει ότι αύτός ό ίδιος είναι άξιος τής αύτής καταδίκης.
Ό ίδιος ό Χριστός κατά τή φιλονικία μέ τό διάβολο γιά τό σώμα του Μωϋσή, “δέν έτόλμησε νά έπιφέρη εναντίον αύτού κατηγορίαν βλάσφημον.” (Ιούδα 9). Άν τό εκανε αύτό, θά είχε εισδύσει σέ εχθρικό έδαφος, επειδή ή κατηγορία είναι τό όπλο του Σατανά. Στή Γραφή άποκαλείται “ό κατήγορος τών άδελφών ημών.” (Άποκ. 12:10). Ό Χριστός δέν προτίθονταν νά χρησιμοποιήσει κανένα άπό τά όπλα του πονηρού. Τόν άντιμετώπισε μέ τά λόγια: “Ό Κύριος νά σέ έπιτιμήσει.” ('Ιούδα 9).
Αύτό τό παράδειγμα πρέπει νά άκολουθήσομε κι’ έμείς. Όταν άντιμετωπίζομε διαμάχες μέ τούς εχθρούς του Χριστού, δέν πρέπει νά λέμε τίποτε μέ πνεύμα εκδικητικό, ούτε καί μέ πνεύμα πού φέρει τή χροιά μιας χλευαστικής κατηγορίας. Εκείνος πού μιλάει σάν εκπρόσωπος του Θεού, δέν πρέπει ποτέ νά ξεστομίζει λόγια πού ούτε αύτή άκόμη ή Μεγαλειότητα του ούρανού τόλμησε νά προφέρει φιλονικώντας μέ τόν Σατανά. Τό έργο τής κρίσης καί τής καταδίκης πρέπει νά τό άφήσομε στά χέρια του Θεού.



Επί του Όρους Ομιλία

Στη βουνοπλαγιά

“Και άνοίξας τό στόμα αύτού έδίδασκεν αυτούς λέγων, μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι· διότι αύτών είναι ή βασιλεία τών ούρανών”—ματθ. 5:2-3

“Μακάριοι οί πενθούντες· διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθεί”—ματθ. 5:4

“Μακάριοι οί πραείς”—ματθ. 5:5

“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6

“Μακάριοι οί έλεήμονες· διότι αύτοί θέλουσιν έλεηθή”—ματθ. 5:7

“Μακάριοι οί καθαροί τήν καρδίαν· διότι αύτοί θέλουσιν ίδεί τόν θεόν”—ματθ. 5:8

“Μακάριοι οί είρηνοποιοί· διότι αύτοί θέλουσιν όνομασθή υιοί θεού”—ματθ. 5:9

“Μακάριοι οί δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης· διότι αυτών είναι ή βασιλεία των ουρανών”—ματθ. 5:10

“Μακάριοι είσθε όταν σάς όνειδίσωσι”—ματθ. 5:11

“Σείς είσθε το άλας της γης”—ματθ. 5:13

“Σείς είσθε τό φως του κόσμου”—ματθ. 5:14

“Δέν ήλθον νά καταλύσω, άλλά νά εκπληρώσω”—ματθ. 5:17

“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19

“Έάν μή περισσεύσω ή δικαιοσύνη σας πλειότερον της τών γραμματέων καί φαρισαίων, δέν θέλετε εισέλθει εις τήν βασιλείαν τών ουρανών”—ματθ. 5:20

“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22

“Φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου”—ματθ. 5:24

“Πας ό βλέπων γυναίκα, διά νά επιθυμήσει αυτήν, ήδη έμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αύτού”—ματθ. 5:28

“Έάν ή δεξιά σου χειρ σέ σκανδαλίζει έκκοψον αύτήν”—ματθ. 5:30

“Συγχωρείται εις τόν άνθρωπον νά χωρισθεί τήν γυναίκα αύτού”—ματθ. 19:3

“Μή όμόσητε μηδόλως”—ματθ. 5:34

“Μή άντισταθήτε πρός τόν πονηρόν άλλ’ όστις σέ ραπίση εις τήν δεξιάν σου σιαγόνα στρέψον εις αύτόν καί τήν άλλην”—ματθ. 5:39

“Αγαπάτε τούς εχθρούς σας”—ματθ. 5:44

“Έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ό πατήρ σας ό εν τοϊς ούρανοΐς είναι τέλειος”—ματθ. 5:48

“Προσέχετε νά μή κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των άνθρώπων, διά νά βλέπησθε ύπ’ αυτών”—ματθ. 6:1

“Όταν προσεύχησαι μη έσο ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:5

“Όταν προσεύχησθε μη βατολογήσητε ώς οί εθνικοί”—ματθ. 6:7

“Όταν νηστεύητε μή γίνεσθε ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:16

“Μή θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”—ματθ. 6:19

“Έάν ό οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον τό σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν”—ματθ. 6:22

Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24

“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25

“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33

“Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον... άρκετόν είναι εις τήν ήμεραν τό κακόν αυτής”—ματθ. 6:34

“Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς”—ματθ. 6:9

“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2

“Άγιασθήτω τό όνομά σου”—ματθ. 6:9

“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10

“Γενηθήτω το θέλημά σου, ώς έν ούρανώ καί επί της γης”—ματθ. 6:10

“Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός εις ήμάς σήμερον”—ματθ. 6:11

“Συγχώρησον εις ημάς τάς άμαρτίας ημών διότι καί ημείς συγχωρούμεν εις πάντα άμαρτάνοντα εις ημάς”—λουκ. 11:4

“Μή φέρης ήμάς εις πειρασμόν, άλλά έλευθέρωσον ήμάς άπό τού πονηρού”—ματθ. 6:13

“Σου είναι ή βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα”—ματθ. 6:13

“Μή κρίνετε, διά νά μή κριθήτε”—ματθ. 7:1

“Διατί βλέπεις τό ξυλάριον τό εν τω όφθαλμώ του άδελφοΰ σου”—ματθ. 7:3

“Μή δώσητε τό άγιον εις τούς κύνας”—ματθ. 7:6

“Αιτείτε καί θέλει σάς δοθή· ζητείτε καί θέλετε εύρεϊ· κρούετε καί θέλει σάς άνοιχθη”—ματθ. 7:7

“Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε νά κάμνωσιν εις εσάς οί άνθρωποι, ούτω καί σεις κάμνετε εις αύτούς”—ματθ. 7:12

“Στενή είναι ή πύλη καί τεθλιμμένη ή όδός ή φέρουσα εις τήν ζωήν”—ματθ. 7:14

“Άγωνίζεσθε νά είσέλθητε διά τής στενής πύλης”—λουκ. 13:24

“Δέν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί τήν πέτραν”—ματθ. 7:25

Pages