“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10

“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10

Ό Θεός είναι ό Πατέρας μας πού μάς αγαπάει καί μάς φροντίζει σάν παιδιά Του. Ταυτόχρονα είναι καί ό μεγάλος βασιλιάς του σύμπαντος. Τά συμφέροντα τής βασιλείας Του είναι καί δικά μας συμφέροντα, καί πρέπει νά εργαζόμαστε γιά τήν άνάδειξη τής βασιλείας αύτής.

Οί μαθητές άπέβλεπαν στήν άμεση εγκαθίδρυση τής ένδοξης βασιλείας Του. Αλλά μέ τήν προσευχή πού τούς έμαθε, ό Χριστός δίδαξε ότι ό καιρός γιά τήν εγκαθίδρυση τής βασιλείας δέν είχε έρθει άκόμη. Έπρεπε νά προσεύχονται γιά τόν ερχομό της σάν ένα γεγονός μελλοντικό. Αύτή όμως ή παράκληση άποτελούσε ταυτόχρονα καί μία διαβεβαίωση γι’ αύτούς. Ενώ δέν έπρεπε νά περιμένουν τήν παρουσία τής βασιλείας στις μέρες τους, τό γεγονός ότι ό Χριστός τούς ζήτησε νά προσεύχονται γι’ αύτή, άποτελεϊ άπόδειξη ότι στόν ορισμένο τού Θεού καιρό εκείνη θάρθει οπωσδήποτε.

Ή βασιλεία τής χάρης τού Θεού ιδρύεται πρός τό παρόν καθώς μέρα μέ τή μέρα οί γεμάτες άμαρτία άνθρώπινες καρδιές παραδίνονται στήν κυριαρχία τής άγάπης Του. Άλλ’ ή ολοκληρωμένη εγκαθίδρυση τής βασιλείας τής δόξας Του δέν θά μεσολαβήσει πριν άπό τή δευτέρα παρουσία τού Χριστού στόν κόσμο. Τότε “ή βασιλεία καί ή εξουσία καί ή μεγαλωσύνη τών βασιλειών τών υποκάτω παντός του ούρανοϋ θέλει δοθεί εις τόν λαόν τών άγίων τού Ύψίστου.” (Δαν. 7:27). Τότε θά κληρονομήσουν τή βασιλεία τήν ετοιμασμένη γι’ αύτούς “άπό καταβολής κόσμου.” (Ματθ. 25:34). Καί τότε ό Χριστός, περιβαλλόμενος άπό τή μεγάλη Του δύναμη, θά άναλάβει νά βασιλεύσει.

Οί πύλες του ούρανοϋ θά άνοιχθοϋν καί πάλι καί, συνοδευόμενος άπό χίλιες χιλιάδες καί μύριες μυριάδες άγίων, ό Σωτήρας μας θά έμφανισθεΐ σάν “Βασιλεύς βασιλέων καί Κύριος τών Κυρίων.” Ό Θεός Εμμανουήλ “θέλει είσθαι βασιλεύς έφ’ όλην τήν γήν· έν τή ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος εις, καί τό όνομα Αύτού εν.” “Ή σκηνή του Θεού” θά είναι μεταξύ τών άνθρώπων καί “θέλει σκηνώσει μετ’ αύτών καί αύτοί θέλουσιν εισθαι λαοί Αύτοϋ καί Αύτός ό Θεός θέλει είσθαι μετ’ αύτών Θεός αύτών.” (Ζαχ. 14:9, Άπ. 21:3).

Πρίν όμως άπ’ αύτόν τόν ερχομό, ό Χριστός είπε ότι “θέλει κηρυχθή τούτο τό εύαγγέλιον τής βασιλείας έν όλη τή οικουμένη, πρός μαρτυρίαν εις πάντα τά έθνη· καί τότε θέλει έλθει τό τέλος.” (Ματθ. 24:14). Δέν μπορεΐ νά ερθει ή βασιλεία Του άν δέν διαδοθεί προηγουμένως ή άγαθή άγγελία τής χάρης Του σ’ ολόκληρο τόν κόσμο. Μ’ αύτό συμπεραίνεται ότι όταν εμείς παραχωρούμε τόν εαυτό μας στόν Θεό καί κερδίζομε ψυχές γι’ Αύτόν επισπεύδομε τή βασιλεία Του. Μόνο όσοι καθιερώνονται στήν ύπηρεσία Του λέγοντας, “Ιδού έγώ, άπόστειλόν με” (Ήσ. 6:8), γιά νά άνοίξουν τά μάτια τών άνθρώπων καί νά τούς κάνουν νά στραφούν “άπό του σκότους εις τό φώς καί άπό τής εξουσίας του Σατανά πρός τόν Θεόν, διά νά λάβωσιν άφεσιν άμαρτιών καί κληρονομιάν μεταξύ τών ήγιασμένων” (Πράξ. 26:18), μόνο αύτοί είλικρινά προσεύχονται, “Ελθέτω ή βασιλεία Σου.”

Επί του Όρους Ομιλία
Στη βουνοπλαγιά
“Και άνοίξας τό στόμα αύτού έδίδασκεν αυτούς λέγων, μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι· διότι αύτών είναι ή βασιλεία τών ούρανών”—ματθ. 5:2-3
“Μακάριοι οί πενθούντες· διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθεί”—ματθ. 5:4
“Μακάριοι οί πραείς”—ματθ. 5:5
“Μακάριοι οί πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην διότι αυτοί θέλουσι χορτασθεί”—ματθ. 5:6
“Μακάριοι οί έλεήμονες· διότι αύτοί θέλουσιν έλεηθή”—ματθ. 5:7
“Μακάριοι οί καθαροί τήν καρδίαν· διότι αύτοί θέλουσιν ίδεί τόν θεόν”—ματθ. 5:8
“Μακάριοι οί είρηνοποιοί· διότι αύτοί θέλουσιν όνομασθή υιοί θεού”—ματθ. 5:9
“Μακάριοι οί δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης· διότι αυτών είναι ή βασιλεία των ουρανών”—ματθ. 5:10
“Μακάριοι είσθε όταν σάς όνειδίσωσι”—ματθ. 5:11
“Σείς είσθε το άλας της γης”—ματθ. 5:13
“Σείς είσθε τό φως του κόσμου”—ματθ. 5:14
“Δέν ήλθον νά καταλύσω, άλλά νά εκπληρώσω”—ματθ. 5:17
“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19
“Έάν μή περισσεύσω ή δικαιοσύνη σας πλειότερον της τών γραμματέων καί φαρισαίων, δέν θέλετε εισέλθει εις τήν βασιλείαν τών ουρανών”—ματθ. 5:20
“Πας ό όργιζόμενος άναιτίως κατά του άδελφού αύτού, θέλει είσθαι ένοχος εις τήν κρίσιν”—ματθ. 5:22
“Φιλιώθητι μέ τόν αδελφόν σου”—ματθ. 5:24
“Πας ό βλέπων γυναίκα, διά νά επιθυμήσει αυτήν, ήδη έμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αύτού”—ματθ. 5:28
“Έάν ή δεξιά σου χειρ σέ σκανδαλίζει έκκοψον αύτήν”—ματθ. 5:30
“Συγχωρείται εις τόν άνθρωπον νά χωρισθεί τήν γυναίκα αύτού”—ματθ. 19:3
“Μή όμόσητε μηδόλως”—ματθ. 5:34
“Μή άντισταθήτε πρός τόν πονηρόν άλλ’ όστις σέ ραπίση εις τήν δεξιάν σου σιαγόνα στρέψον εις αύτόν καί τήν άλλην”—ματθ. 5:39
“Αγαπάτε τούς εχθρούς σας”—ματθ. 5:44
“Έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ό πατήρ σας ό εν τοϊς ούρανοΐς είναι τέλειος”—ματθ. 5:48
“Προσέχετε νά μή κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των άνθρώπων, διά νά βλέπησθε ύπ’ αυτών”—ματθ. 6:1
“Όταν προσεύχησαι μη έσο ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:5
“Όταν προσεύχησθε μη βατολογήσητε ώς οί εθνικοί”—ματθ. 6:7
“Όταν νηστεύητε μή γίνεσθε ώς οί ύποκριταί”—ματθ. 6:16
“Μή θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης”—ματθ. 6:19
“Έάν ό οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον τό σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν”—ματθ. 6:22
Όύδείς δύναται δύο κυρίους νά δουλεύη”—ματθ. 6:24
“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25
“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33
“Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον... άρκετόν είναι εις τήν ήμεραν τό κακόν αυτής”—ματθ. 6:34
“Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς”—ματθ. 6:9
“Όταν προσεύχησθε λέγετε, πάτερ ημών”—λουκ. 11:2
“Άγιασθήτω τό όνομά σου”—ματθ. 6:9
“Έλθέτω ή βασιλεία σου”—ματθ. 6:10
“Γενηθήτω το θέλημά σου, ώς έν ούρανώ καί επί της γης”—ματθ. 6:10
“Τόν άρτον ήμών τόν έπιούσιον δός εις ήμάς σήμερον”—ματθ. 6:11
“Συγχώρησον εις ημάς τάς άμαρτίας ημών διότι καί ημείς συγχωρούμεν εις πάντα άμαρτάνοντα εις ημάς”—λουκ. 11:4
“Μή φέρης ήμάς εις πειρασμόν, άλλά έλευθέρωσον ήμάς άπό τού πονηρού”—ματθ. 6:13
“Σου είναι ή βασιλεία καί ή δύναμις καί ή δόξα”—ματθ. 6:13
“Μή κρίνετε, διά νά μή κριθήτε”—ματθ. 7:1
“Διατί βλέπεις τό ξυλάριον τό εν τω όφθαλμώ του άδελφοΰ σου”—ματθ. 7:3
“Μή δώσητε τό άγιον εις τούς κύνας”—ματθ. 7:6
“Αιτείτε καί θέλει σάς δοθή· ζητείτε καί θέλετε εύρεϊ· κρούετε καί θέλει σάς άνοιχθη”—ματθ. 7:7
“Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε νά κάμνωσιν εις εσάς οί άνθρωποι, ούτω καί σεις κάμνετε εις αύτούς”—ματθ. 7:12
“Στενή είναι ή πύλη καί τεθλιμμένη ή όδός ή φέρουσα εις τήν ζωήν”—ματθ. 7:14
“Άγωνίζεσθε νά είσέλθητε διά τής στενής πύλης”—λουκ. 13:24
“Δέν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί τήν πέτραν”—ματθ. 7:25