Στα θεολογικά και φιλοσοφικά κείμενα συχνά συναντάμε την λέξη οντολογία, την καταλαβαίνουμε, την προσπερνάμε ή της δίνουμε τη σημασία που νομίζουμε, αλλά δεν παύει να είναι μια ελληνική λέξη θησαυρός, που αναλόγως προσδιορίζει τη φιλοσοφική ή τη θεολογική σκέψη.
*Το ον πάντα προσπάθησε να προσδιορίσει τη θέση του και την πορεία του στον κόσμο και στην ιστορία, στην φυσική και μεταφυσική του διάσταση. Όταν το ον θέτει τον εαυτό του έναντι του όλου, τότε κάνει οντολογία.
Η οντολογία όταν γίνει λόγος και εκφρασθεί με λέξεις γίνεται φιλοσοφία.
Στην ολοκλήρωσή της η οντολογία είναι θεολογία.
Η θεολογία είναι η οντολογία όπου το ον σχετίζεται με τα άλλα όντα και το Είναι.
Εκεί η οντολογία γίνεται τρόπος και εμπειρία.
