Αυτή στα 14. Αυτός καμιά 50αριά χρόνια μεγαλύτερος. «Συνήψαν σχέση». Δεν έκανε καταγγελία.
Το κατάλαβαν οι καθηγήτριές της όταν ήρθε να την πάρει από το σχολείο και εκείνη τρομοκρατήθηκε και δεν ήθελε να φύγει μαζί του. Τα είχαν «χαλάσει». Κάπως έτσι έφτασε η υπόθεση στο δικαστήριο.
«Γιατί δεν αντέδρασες;», ρωτήθηκε από το δικαστήριο που έγινε 10 χρόνια μετά το περιστατικό.
Χθες, ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο στο οποίο είχε παραπεμφθεί αρχικά για κακουργηματικές πράξεις, για το πλημμέλημα της αποπλάνησης, σε τρία χρόνια φυλάκισης με αναστολή.
Εχει σημασία το ότι το παιδί είχε απομακρυνθεί από την οικογένειά του και φιλοξενούνταν από τα 8 έως τα 18 της σε ορθόδοξο παιδικό ίδρυμα;
Το ότι ο κατηγορούμενος ήταν εθελοντής σε αυτό το ίδρυμα; Το ότι πολλά έγιναν στους χώρους του ιδρύματος που έχει και δασάκι;
Αυτό δεν φάνηκε να λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο, που αποσυνέδεσε πλήρως το πλαίσιο μέσα στο οποίο γνωρίστηκαν, λες και συνδέθηκαν εκτός ιδρύματος: η έννοια της εμπίστευσης έχει κακουργηματικό χαρακτήρα και δεν συνυπολογίστηκε.
Οι μοναχές υποστήριξαν, άλλωστε, ότι μεγαλώνουν τα παιδιά με τόση αυστηρότητα που είναι αδύνατον να συμβεί κάτι...
Ακούγοντας την πρόταση του εισαγγελέα, μάθαμε ότι η ηγουμένη του ιδρύματος της είπε «εσύ φταις και να προσέχεις». Ωστόσο, τον έπαψαν αμέσως από την εθελοντική του προσφορά.
Είπε ακόμη ότι «δεν της έκανε κακό, είναι καλός άνθρωπος, είχαν ανάγκη ο ένας τον άλλον, το ήθελε και η ίδια και ίσως να της έκανε και καλό αυτή η σχέση»...
Ο εισαγγελέας δεν δέχτηκε ότι το παιδί δελεάστηκε από τις τηλεφωνικές κάρτες ή τα τσιγάρα που της παρείχε ο κατηγορούμενος, μερικές φορές χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, γιατί ήταν ευτελούς αξίας, «δεν ήταν κανένα ακριβό κόσμημα...».
Ετσι κατέρριψε και το άλλο κακούργημα που θέλει αντάλλαγμα για την ασέλγεια σε βάρος ανηλίκου.
Παραδέχτηκε, βέβαια, ότι «το παιδί σε τόσο τρυφερή ηλικία δεν έχει ελεύθερη βούληση και ο ενήλικας είναι εκείνος που οφείλει να καταλάβει ότι έχει να κάνει με ανήλικο και να σταματήσει», όσο κι αν «ήθελε το παιδί -που προερχόταν από ένα κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον και ήταν ατίθασο- μια πατρική φιγούρα».
Δεν αναρωτήθηκε μήπως ακριβώς επειδή ήταν ενήλικας ο κατηγορούμενος δεν έπρεπε να είχε καμία σχέση με μια ανήλικη...
Σύμφωνα με την υπεράσπιση, η ενάγουσα είναι μυθομανής και δεδομένου ότι δεν υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες να καταθέσουν για τη σχέση ο κατηγορούμενος έπρεπε να κηρυχθεί αθώος.
Η πολιτική αγωγή μίλησε για την αθέατη εγκληματικότητα στα αδικήματα προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας, τα θύματα ιδίως όταν είναι ανήλικα που δεν μιλούν από ντροπή και φόβο, την ευαλωτότητα του ανηλίκου που εντείνεται σε ένα ίδρυμα φροντίδας και μπορεί εύκολα να επαναθυματοποιηθεί όταν έχει ήδη υποστεί κακοποίηση, για τους εμπειρογνώμονες που διαπίστωσαν μετατραυματικό στρες, τραυματικό γεγονός και κακοποίηση.
«Δεν χωρά συναίνεση σε ένα παιδί 14 χρονών», «μόνο καλό δεν της έχει κάνει», κατέληξε.
«Τι θεωρείς δικαίωση;», ρωτήσαμε την ενάγουσα, ενήλικη σήμερα και μητέρα ενός παιδιού, περιμένοντας την απόφαση: «Να βγει κάτι καλό και για τα άλλα παιδιά, να μπει ο νόμος και να φτιαχτεί το ίδρυμα. Για να είναι προστατευμένα τα άλλα παιδιά που έχουν την ανάγκη του», μας είπε.
Σημείωση: Το ίδρυμα έχει μηνύσει τις καθηγήτριες που της συμπαραστάθηκαν και την ενάγουσα για συκοφαντική δυσφήμηση.