Κι αν με ρωτήσεις το ακριβές χρώμα των ματιών σου,
Θα σου πω πως δεν θυμάμαι.
Κι αν αναρωτηθείς ποια γκριμάτσα σου λάτρευα,
Δεν θυμάμαι.
Αν με ρωτήσεις τι αίσθηση άφηναν τα χέρια σου ανάμεσα στα δικά μου…
Δεν θυμάμαι.
Ή αν θυμάμαι τη μυρωδιά σου.
Όχι… δεν τη θυμάμαι.
Ούτε τον τρόπο που με φιλούσες θυμάμαι.
Ούτε το πώς με κοιτούσες θυμάμαι.
Ξέρεις τι άλλο δεν θυμάμαι;
Τι φορούσες την πρώτη φορά που σε είδα·
Και… πόση ευτυχία χωρούσε η καρδιά μου εκείνη τη μέρα.
Αν ένιωθα ευτυχισμένη.
Αν χαμογελούσα συχνά.
Αν η αγάπη μου για σένα με έκανε να δημιουργώ.
Αν είχα έναν δικό μου άνθρωπο.
Αν φοβόμουν για κάτι.
Αν θα τα χαράμιζα όλα για σένα!
Αν θα έφερνα τον κόσμο ανάποδα.
Μα τι λέω;
Αυτά τα θυμάμαι.
Όλα.
Ένα-Ένα…