... «Πίσω ἀπό τά ποικίλα ψυχικά – ψυχολογικά νοσήματα κρύβονται δαιμόνια καί πάθη». Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβᾶται ὁ δαίμονας τά χάπια. Πᾶρε ὅσα χάπια θέλεις, ὁ δαίμονας δέν φεύγει καί ἑπομένως δέν φεύγει καί ἡ κατάθλιψη.
«Κύριον αἴτιον εἰς τήν κατάθλιψη» ἔλεγε ὁ ἅγιος Γέροντας Πορφύριος «καί σέ ὅλα αὐτά πού τά λένε πειρασμικά, σατανικά, ὅπως εἶναι ἡ νωθρότης, ἡ ἀκηδία, ἡ τεμπελιά, πού μαζί μ’ αὐτά εἶναι τόσα ἄλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, εἶναι ὅτι ἔχεις μεγάλον ἐγωισμό μέσα σου».
Βλέπετε; Νά ἡ αἰτία γιά τά λεγόμενα ψυχολογικά: Ὁ μεγάλος ἐγωισμός. Προκαλεῖ μάλιστα ἐντύπωση πού ὁ ἅγιος ἀποκαλεῖ καί τά ψυχολογικά, πειρασμικά, δηλαδή δαιμονικά.
Σήμερα ἀκούγεται φυσιολογικό νά ἔχεις καί λίγη κατάθλιψη καί λίγο ἄγχος. Ἀπό ποῦ κι ὡς ποῦ εἶναι φυσιολογικό νά ἔχεις ἄγχος; Δηλαδή κάναμε καί τό δαιμονικό, φυσιολογικό.
Ὅλα λοιπόν, λέει ὁ ἅγιος Πορφύριος, αὐτά πού ἐγκολπώνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐλεύθερη θέλησή του καί μετά ὁδηγεῖται στά ψυχολογικά, εἶναι οὑσιαστικά δαιμονικές ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες ὅμως δέν ἐνεργοῦν αὐθαίρετα καί ἀνεξέλεγκτα καί καταναγκαστικά στόν ἄνθρωπο. Τίς θέλει καί ὁ ἄνθρωπος καί τίς ἐγκολπώνεται αὐτές τίς δαιμονικές ἐνέργειες.
Πῶς γίνεται αὐτό; Ἁπλούστατα μέ τίς διάφορες ἁμαρτίες πού κάνουμε. Ὅταν πᾶς σέ ἕνα μάγο, σέ μιά μάγισσα, ξέρεις πόσες δαιμονικές ἐνέργειες ἐγκολπώνεσαι; Γιατί ὁ μάγος καί ἡ μάγισσα εἶναι καθέδρα τοῦ σατανᾶ. Ὅταν θά πᾶς λοιπόν ἐκεῖ θά γεμίσεις μέ Ἅγιο Πνεῦμα; Μέ πονηρό πνεῦμα θά γεμίσεις.
Καί τό πονηρό πνεῦμα εἶναι πονηρό! Δέν θά σοῦ δείξει ἀμέσως τήν κακία του. Μπορεῖ νά νιώσεις καί λίγο καλά καί νά νομίσεις ὅτι σέ ὠφέλεισε κιόλας καί μετά θά ἔρθουν οἱ φοβερές συνέπειες.
«Λοιπόν αύτό εἶναι τό μυστικό» λέει ὁ Γέροντας Πορφύριος: «Ἔχω πολλά νά σᾶς πῶ πάνω σ’ αὐτά πού ἔχω ἰδεῖ στή ζωή μου, ἀπό ἀνθρώπους, πού κατείχοντο ἀπό τέτοια συναισθήματα, δηλαδή σατανικά συναισθήματα, δηλαδή ὁ διάβολος, ὁ κακός ἑαυτός μας», πού ὑποτάσσεται στόν διάβολο «κατορθώνει καί παίρνει ἀπό τή μπαταρία τῆς ψυχῆς μας, πού ἔχει τή δύναμη γιά νά κάνομε τό καλό, τήν προσευχή, τήν ἀγάπη, τή χαρά, τήν εἰρήνη, τήν ἕνωσή μας μέ τόν Θεό, αὐτός κατορθώνει καί μᾶς παίρνει αὐτή τήν ἐνέργεια καί τήν κάνει θλίψη, κατάθλιψη, καί ξέρω πῶς τά λένε οἱ λεγόμενοι ψυχίατροι».
Μᾶς κλέβει ὁ διάβολος δηλαδή τήν ψυχική μας ἐνέργεια καί μᾶς ὑποτάσσει σ’ αὐτά τά δαιμονικά πράγματα, στίς δαιμονικές καταστάσεις, πού τίς λένε κατάθλιψη κ.λ.π., ἀλλά οὐσιαστικά εἶναι δαιμονικές ἐνέργειες καί ἐπήρειες.
