Κανείς δεν είναι τέλειος*
Υπάρχει τρόπος να αποκτήσω την χαμένη μου Εμπιστοσύνη απέναντι σε κάτι, που με πλήγωσε;
Όταν ραγίσει το γυαλί, κολλάει ξανά; Υπάρχει περίπτωση να μην αφήσει σημάδια;
Πως μπορώ να ενισχύσω την Σχέση Εμπιστοσύνης με τους ανθρώπους γύρω μου;
Πρέπει φυσικά, πάντα, να αντιμετωπίζουμε την κάθε περίπτωση εξατομικευμένα.
Υπάρχουν λογής λογής καταστάσεις, που μπορεί να μας έχουν φέρει σε δεινή θέση και πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το ιστορικό μας, το είδος της σχέσης που αναπτύσσουμε με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο και οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες βομβαρδίστηκε η Εμπιστοσύνη.
Ακολουθούν παρακάτω γενικές κατευθύνσεις, πολύ χρήσιμες για το χτίσιμο και την επανόρθωση αυτής της σημαντικής βάσης για την οποιαδήποτε σχέση αναπτύσσουμε!
Αυτές οι οδηγίες απευθύνονται κυρίως σε όσους επιθυμούν να αποκτήσουν ξανά την αξιοπιστία τους.
Η εμπιστοσύνη αποτελεί ένα από τα βασικά κλειδιά της υγιούς σχέσης
Μια ανοησία, ένα ψέμα, ένα «στραβοπάτημα» και η εμπιστοσύνη γίνεται καπνός. Πως θα πείσω τον άνθρωπό μου ότι αξίζω να με εμπιστευθεί ξανά; Συχνά φαίνεται σαν άπιαστο όνειρο. Σίγουρα θέλει χρόνο, συνέπεια και υπομονή, αφού ζητώντας από τον άλλον να με εμπιστευτεί πάλι, ουσιαστικά του ζητάω να ρισκάρει να ξαναπληγωθεί. Ας δούμε μερικές προτάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στο κυνήγι της χαμένης εμπιστοσύνης:
Στην προσπάθεια να ξανακερδίσω τον άλλον υπόσχομαι τον ουρανό με τα άστρα…
«δεν θα ξανακάνω ποτέ αυτό», «θα κάνω πάντα το άλλο». Τελικά καταλήγουμε να είμαστε αφερέγγυοι για άλλη μια φορά, «τάζοντας» περισσότερα από αυτά που μπορούμε να δώσουμε. Προσπαθήστε να είστε ξεκάθαροι σε αυτό που υπόσχεστε και φροντίστε να κρατήσετε το λόγο σας. Καλύτερα υποσχεθείτε κάτι μικρό που θα μπορείτε να εκπληρώστε και αφήστε το παιχνίδι των εντυπώσεων. Δείξτε στον άλλον πως είστε συνεπής, σταθερός, αξιόπιστος.
Επειδή εγώ αποφάσισα ότι θέλω ο σύντροφος να με εμπιστευτεί πάλι, δεν σημαίνει πως και εκείνος έχει το ίδιο χρονοδιάγραμμα.
Ο άλλος χρειάζεται χώρο και χρόνο να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του αλλά και να πειστεί για την ειλικρίνεια και την συνέπειά μου. Μην ξεχνάτε πως η εμπιστοσύνη μπορεί να χαθεί σε μια στιγμή, αλλά κερδίζεται πολύ δύσκολα...
Ίσως νιώσετε την ανάγκη να κρύψετε κομμάτια της αλήθειας ή να πείτε ψέματα προκειμένου να αποφύγετε να στενοχωρήσετε περαιτέρω τον άνθρωπό σας.
Όχι μόνο για κάτι σημαντικό ή ψυχοφθόρο, αλλά ακόμα και για ανούσια, μικρά, καθημερινά πράγματα. Εφόσον προσπαθείτε να τον πείσετε πως μπορεί να σας εμπιστευτεί, ίσως θα πρέπει να επενδύσετε στο κομμάτι της ειλικρίνειας. Ακόμα και αν αυτό που θα ακούσει δεν του αρέσει, πιθανότατα θα εκτιμήσει το γεγονός πως δεν προσπαθήσατε να το αποκρύψετε.
Ανέλαβε τις ευθύνες σου. Παραδέξου τι έκανες λάθος και ζήτα ειλικρινά συγνώμη.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως πρέπει να φορτωθείς και ευθύνες ή φταίξιμο που δεν σου ανήκει, καταλήγοντας να είσαι υπερβολικά υποχωρητικός ή υιοθετώντας συμπεριφορές που δεν είναι δικές σου. Αν ο άλλος επιλέξει να σε εμπιστευτεί, θα πρέπει να είναι για εσένα και όχι για κάποιο πλαστό, προσωρινό προσωπείο.
Είναι φορές που και ο άλλος γίνεται υπερβολικά απαιτητικός, χρεωστικός, τιμωρητικός και ο «φταίχτης» όλο υποχωρεί προκειμένου να εξιλεωθεί.
Όσο και να αγαπάμε τον άλλον, όσο και αν θέλουμε να σώσουμε τη σχέση, είναι φορές που απλά δεν γίνεται. Επομένως αν η κατάσταση αρχίσει να γίνεται προσβλητική ή μειωτική για τη προσωπικότητά σας, φροντίστε να ενημερώσετε το ταίρι σας. Αν δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, ίσως θα πρέπει να κατευθυνθείτε προς την έξοδο. Είναι καλό να ξέρουμε που είναι τα όριά μας.
Όταν νιώθω νευρικός, έχω αυτό το πράγμα,
ναι, μιλάω πάρα πολύ
Μερικές φορές απλά δεν μπορώ
να κλείσω την κόλαση
Είναι σαν να έχω ανάγκη
να μιλήσω σε κάποιον,
σε οποιονδήποτε θα με ακούσει
Και εκεί είναι που το γαμάω
Ναι, ξεχνώ τις συνέπειες
Για εκείνο το λεπτό
χάνω τις αισθήσεις μου
Και στη βράση της στιγμής
το στόμα μου αρχίζει να τρέχει
Οι λέξεις αρχίζουν να ρέουν, oh
Αλλά ποτέ δεν το εννοούσα να σε πληγώσω
Ξέρω, ήρθε η ώρα να το μάθω
Να αντιμετωπίζω τον άνθρωπο που αγαπώ
σαν να ήθελα να τον αγαπήσω
Αυτό το μάθημα, έμαθα
Με μισώ που σε απογοήτευσα
Και αισθάνομαι τόσο απαίσια γι 'αυτό
Υποθέτω ότι το κάρμα επιστρέφει
Γιατί τώρα εγώ είμαι αυτή που πονάει, ναι
