Αρκετές φορές μας έχει λίγο ή πολύ τύχει σε όλους, σε κάποια συγκεκριμένη φάση της ζωής μας, να διαπερνάει το σκεπτικό μας ένα παράξενο συναίσθημα που κατέχει την δυνατότητα να προβλέψει την μελλοντική κατάληξη ενός ζητήματος που μας απασχολεί.
Μια φωνή μέσα μας που μας δίνει το οκ να αποδώσουμε το αίσθημα της συμπάθειας σε κάποιον που μόλις γνωρίσαμε ή και το αντίθετο.
Μια φωνή μέσα μας που μας δίνει το οκ να αποδώσουμε το αίσθημα της συμπάθειας σε κάποιον που μόλις γνωρίσαμε ή και το αντίθετο.
Αυτό λοιπόν θεωρείται πως είναι η διαίσθηση.
Μια σειρά αισθήσεων εκφραζόμενες από το σώμα.
Οι πρώτες ενστικτώδεις ή διαισθητικές εκτιμήσεις που, σπάνια πέφτοντας λάθος, μας βοήθησαν να κατατάσσουμε εκείνον τον άγνωστο στον «πάγκο της συμπάθειας» ή στον απέναντι.
Οι πρώτες ενστικτώδεις ή διαισθητικές εκτιμήσεις που, σπάνια πέφτοντας λάθος, μας βοήθησαν να κατατάσσουμε εκείνον τον άγνωστο στον «πάγκο της συμπάθειας» ή στον απέναντι.
Μπορεί όμως η διαίσθηση να αποδοθεί ως φαινόμενο;
Σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας, η διαίσθηση μπορεί να αποδοθεί και ως φαινόμενο, παραδεχόμενη πως είναι μια ιδιότητα του υποσυνείδητου της ψυχής, όταν ο οργανισμός του ανθρώπου και η σκέψη του αδρανήσουν ή μειωθούν σε ένα βαθμό (π.χ. στον ύπνο ή σε φάση έκστασης).
Το φαινόμενο της διαίσθησης έχει και πολλές διακλαδώσεις με πολλές και διάφορες μορφές (τηλεπάθεια, ενόραση) οι οποίες καθιστούν έναν άνθρωπο ικανό μέσα από αυτές τις ικανότητες να αντιληφθεί ή να προβλέψει πράγματα, ακτινοβολώντας εσωτερική ενέργεια.
Είναι και φαινόμενο και τηλεπαθητική δύναμη, καθώς επιστημονικά θεωρείται ακράδαντα, αν και μη ολοκληρωμένη, ως μια από τις δυσκολότερες και δυσεξήγητες θεωρίες της ψυχολογίας, όπου η κατανόησή της μεταβάλλεται συνεχώς και ανάλογα με την ψυχοσωματική οντότητα του κάθε ανθρώπου, στο σύνολο της αλληλεπίδρασης μεταξύ σώματος και ψυχής.
Τέλος είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της συνείδησης, αποτελώντας η δεύτερη, πηγή παρατηρήσεων ως προς την αξιολόγηση και την εξήγησή της.
Όμως η ίδια η διαίσθηση δε μπορεί να αποτελέσει σε καμία περίπτωση πηγή εξηγήσεων για τη συνείδηση, ακόμα και αν γίνεται εφικτή η λειτουργία του ακριβώς αντίθετου.
Μπορεί ακόμη και μετά από τόσα χρόνια η κατανόησή της να αποτελεί σημείο αδυναμίας για τους επιστήμονες που τη θεωρούν πρόκληση, όμως πιστεύεται ότι ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά της μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα, βαδίζει προς το δρόμο του χαρίσματος, καθώς η ερμηνεία της διαίσθησης συνδέεται με την απόλυτη αρμονία και λειτουργία του εγκεφάλου και ταυτόχρονα με την ιδιοφυή καλλιέργειά του.
