Οι παρακάτω σκέψεις αποτελούν αποτέλεσμα του εσωτερικού διαλόγου ενός έφηβου:
"Είμαι τρελός….
Δεν ξέρω γιατί….
Μερικές φορές ξυπνάω και νιώθω σαν να έχω τρελαθεί…
άλλες ημέρες αισθάνομαι εξαντλημένος, να «σέρνομαι"..
Δεν μου αρέσει καθόλου.
Δεν νιώθω καλά….
Εύχομαι να μην έχω τρελαθεί… δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου».
«Η καθημερινότητά μου μοιάζει με φυλακή, και εγώ παγιδευμένος σε ένα σώμα που αλλάζει συνεχώς, επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια, στην ίδια ρουτίνα.
Πρέπει να κάνω εκείνο ή το άλλο, ή δεν πρέπει να κάνω κάποια πράγματα.
Μαθήματα, εξετάσεις… σπαταλώ όλη μου την ημέρα με ανθρώπους που πιέζομαι να βρίσκομαι μαζί τους.
Έφηβοι που βρίσκονται στην ίδια θέση με εμένα».
«Πληγώνομαι στο σχολείο από δασκάλους, καθηγητές, αλλά πολύ περισσότερο από τους φίλους μου και τους συνομηλίκους μου!
Δεν θέλω να πω σε κανέναν πόσο πληγωμένος και λυπημένος αισθάνομαι».
«Θέλω μόνο να κοιμάμαι… όταν κοιμάμαι δεν σκέφτομαι, δεν ανησυχώ, δεν στεναχωριέμαι….Δεν είμαι θυμωμένος»!
«Για να μην σκέφτομαι…. Βλέπω βιντεάκια στο YouTube ή σειρές, για να μην σκέφτομαι… δεν θέλω να σκέφτομαι πόσο απαίσια είναι η μέρα μου!».
«Το δωμάτιό μου είναι ακατάστατο…. Χάλια!
Έτσι όπως αισθάνομαι!
Δεν αντέχω να έχω αυτές τις σκέψεις… με αναστατώνουν, με αποσυντονίζουν.
Δεν ξέρω το γιατί.
Είναι τρελό όλο αυτό»;
«Μαμά ξέρω ότι είσαι θυμωμένη μαζί μου.
Δεν σε κατηγορώ.
Δεν σου μιλάω πια…. απλά θυμώνω.
Βρίζω, μιλάω άσχημα και σπάω πράγματα, γιατί αισθάνομαι σαν να έχει σπάσει κάτι μέσα μου!!!».
«Δεν ήμουν έτσι…. Όταν πήγαινα στο Δημοτικό ήμουν ένα χαρούμενο παιδί, που δεν το ένοιαζε τι θα πουν οι άλλοι για εκείνο. Τώρα νιώθω νεκρός…».
«Άκουσέ με…. Μην με διώξεις!
Μη μου κρατήσεις μούτρα… μην μου φωνάξεις… Θέλω να είσαι πιο δυνατή από εμένα.
Θέλω να είσαι ο πατέρας μου ( η μητέρα μου), ακόμα κι αν λέω ότι δεν θέλω τέτοιους γονείς.
Θέλω να είσαι πιο υπομονετικός από εμένα, με περισσότερη κατανόηση και αποδοχή.
Ακόμα κι όταν σου φωνάζω, ακόμα κι όταν λέω πως σε μισώ….
Εκείνη την ώρα σε χρειάζομαι περισσότερο, έχω ανάγκη να με αγαπάς»!
Αν μπορούσα να σου μιλήσω, για το πώς θα με βοηθήσεις, θα σου έλεγα αυτά τα λόγια:
1. Δώσε μου «χώρο»
Μην έρχεσαι στο δωμάτιο μου κρυφοκοιτώντας τι κάνω, ή απαιτώντας να κάνω αυτά που ΕΣΥ θέλεις.
Όταν μου φωνάζεις και με πιέζεις νιώθω πολύ άσχημα…θυμώνω!
Θέλω την ησυχία μου.
Θέλω να μείνω μόνος.
Θέλω «χώρο»!
2. Μη μου φωνάζεις!
Φωνάζεις τόσο πολύ που αισθάνομαι σαν να μην μπορώ να ακούσω τις σκέψεις μου.
Αισθάνομαι ότι δεν αξίζω ως άνθρωπος, ότι δεν αξίζω ν’ αγαπηθώ και πολύ περισσότερο ότι είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση για εσάς τους γονείς μου.
3. Μη μου παίρνεις το κινητό μου!
Δεν θέλω και δεν μπορώ να αφήσω το κινητό μου.
Ξέρω ότι μου «τρώει» πολύ χρόνο μέσα στην ημέρα, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό.
Δεν μπορώ να σταματήσω να κοιτάζω κάθε λίγο για μηνύματα…
Χρειάζομαι τη βοήθειά σου.
Ξέρω ότι πρέπει να χρησιμοποιώ το κινητό μου με όριο.
Αυτή τη στιγμή θέλω να ασχολούμαι μόνο με αυτό… μη με ρωτήσεις το γιατί….
Απλά κάνε το.
4. Θέλω να πάμε κάπου ήσυχα
Λέω ότι δεν θέλω να κάνουμε πράγματα μαζί.
Αλλά στην πραγματικότητα θα ήθελα να πάμε μία ήσυχη βόλτα, χωρίς να διαφωνούμε, κάπου που μπορούμε να μιλάμε ήρεμα, κάπου που μπορώ να αισθάνομαι ότι «ξεχνάω» ότι μ’ ενοχλεί..
Ακόμα κι αν δεν μιλάμε….
5. Σταμάτα να με κακομαθαίνεις!
Σταμάτα να μου παιρνεις ότι θέλω!
Όσο περισσότερα μου δίνεις, τόσο περισσότερο θυμώνω, σε μισώ.
Δεν θέλω να μου χαρίζεις πράγματα….
Θέλω νακερδίζω πράγματα.
Έτσι αισθάνομαι ότι μεγαλώνω, ότι ωριμάζω.
Θέλω να με μάθεις πώς να κάνω οικονομία, πώς να ξοδεύω σωστά, πώς να μοιράζομαι….
Και δεν θα μάθω όλα αυτά, εάν συνεχίσεις να μου δίνεις….
Δεν θέλω άλλο να εξαρτώμαι από εσένα…
Βοήθησέ με να γίνω ανεξάρτητος!
6. Θέλω κάποιον με τον οποίο μπορώ να συζητάω
Θέλω κάποιον να κοιτάξει ποιός δεν είσαι εσύ.
Χρειάζομαι έναν ενήλικο για να θαυμάζω, να είναι το πρότυπό μου, το πρόσωπο που πιστεύει σε εμένα, που με κινητοποιεί και που με καταλαβαίνει.
Θέλω έναν σύμβουλο, έναν μέντορα, να με δυναμώνει όταν νιώθω ότι δεν αξίζω.
7. Πες μου πως μ αγαπάς
Μπορεί να δείχνω ότι δεν με νοιάζει όταν δείχνεις ότι δεν μ' αγαπάς.
Αλλά τότε είναι που έχω ανάγκη να μου πείς πόσο με αγαπάς, ακόμα κι αν κάνω τη ζωή σου δύσκολη… ακόμα τότε έχω ανάγκη να ακούσω περισσότερο πόσο με αγαπάς…
«Πιστεύω πως είναι δύσκολο να είσαι γονιός… καμιά φορά αναρωτιέσαι για ποιο λόγο έκανες παιδιά.
Σου υπόσχομαι ότι όλα θα πάνε καλύτερα….
Δώσε μου λίγο χρόνο… και θα καταλάβεις πόσο σε εκτιμώ και σε αγαπώ!»
