Η πρώτη λύση
είναι να στραφούν προς τα αγαπημένα τους πρόσωπα, είτε αυτά είναι η οικογένειά τους, ο/η σύντροφός τους, οι φίλοι ή οι συγγενείς. Δεν είναι αναγκαίο να το κάνουν για να συζητήσουν αυτό που τους προκάλεσε τη θλίψη και να προσπαθήσουν μαζί να το καταπολεμήσουν. Μπορούν να το κάνουν, αλλά ο απώτερος σκοπός που θα στραφούν σε αυτά τα πρόσωπα είναι για να τους προσφέρουν την ηρεμία και την συντροφιά που χρειάζονται.
είναι να δοκιμάσετε να κάνετε νέα πράγματα, κυρίως για να ξεχαστείτε. Μπορείτε να ξεκινήσετε αναπτύσσοντας τα ενδιαφέροντά σας και αν αυτό δεν σας ιντριγκάρει, τότε δοκιμάστε να κάνετε κάτι που δεν έχετε σκεφτεί ποτέ. Κάτι που είναι έξω από τη ‘ζώνη άνεσης’ σας. Μπορεί να είναι το τελευταίο που θέλετε ή σκέφτεστε να κάνετε, όμως μπορεί αν το κάνετε να σας βοηθήσει και να σας φτιάξει τη διάθεση.
προτείνεται η πλέον συνηθισμένη συμβουλή όλων, να προσπαθείτε να μην σκέφτεστε αυτό που σας προκαλεί πόνο. Αυτό μπορεί να είναι από δύσκολο έως και ανέφικτο. Αναμφίβολα όμως, είναι κάτι απόλυτα λογικό. Θέλει αρκετή δύναμη, θέληση και υπομονή. Επειδή, όμως έχει αυτό το βαθμό δυσκολίας, ας σκεφτούμε τουλάχιστον ότι εμείς ελέγχουμε τα συναισθήματά μας γιατί εμείς δημιουργήσαμε έτσι τον εαυτό μας. Άρα, μπορούμε αν θέλουμε να αλλάξουμε την κρίση μας πάνω σε αυτά που μας ενοχλούν, επιλέγοντας να είμαστε πιο ελαστικοί ή ανθεκτικοί. Αυτές οι ιδέες βρίσκονται στο μυαλό σας και όσο δύσκολο και αν φαντάζει μπορείτε να περιορίσετε κάποια πράγματα. Βέβαια, χρειάζεται αρκετό χρόνο και επιμονή για να τα καταφέρετε.