Ψάχνοντας στη γνωστή μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο, βρίσκω πολλά άρθρα με θέμα «το καλό παιδί».
Γιατί απορρίπτουμε τα «καλά παιδιά»; Θα έρθει η ώρα, που το «καλό παιδί» θα ξεσπάσει και τότε.. «Καλό παιδί» χωρίς σχέση. Γιατί δε μας αρέσουν τα «καλά παιδιά». Η κατάρα του να είσαι πάντα το «καλό παιδί». Πώς να χωρίσεις το «καλό παιδί», που καμαρώνουν όλοι. Βιβλία, αναλύσεις, τεστ, τραγούδια…
Πόσο αντιφατικό είναι όμως, ε!; Όλα είναι αρνητικά… Ούτε ένας καλός λόγος… Παρόλα αυτά μεγαλώνουμε, ακούγοντας από τους μεγάλους, πως πρέπει να είμαστε «καλά παιδιά», τις περισσότερες από τις οποίες βέβαια γίνεται με ανταλλαγή, «Αν είσαι «καλό παιδί» θα πάμε βόλτα, θα σου πάρω το τάδε παιχνίδι, θα φας σοκολάτα κτλ».
Μοιάζει λίγο με την «θετική εκπαίδευση σκύλων», όταν το σκυλάκι κάνει κάτι «καλό», κάτι που θέλουμε δηλαδή, τότε του δίνουμε λιχουδιάαααα!!! Λειτουργεί φυσικά!! Και ποιος δε θέλει ένα υπάκουο «καλό» σκύλο;
Με τους ανθρώπους όμως είναι διαφορετικά, γιατί υπάρχει η σκέψη, η λογική και το συναίσθημα. Ύστερα μεγαλώνεις και νιώθεις μπερδεμένος, το μέσα σου αρχίζει και αντιδρά με αρρώστιες σωματικές ή ψυχικές. Περιμένεις στην ουρά, έρχεται ο άλλος σου παίρνει τη θέση κι εσύ σαν «καλό παιδί» δε μιλάς, μετά γυρίζεις σπίτι κι είσαι ένα ράκος, ημικρανία, στομάχια, όλα μπάχαλο. Ακούς λόγια παρηγοριάς όπως «Κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό», ενώ δεν έχει ανταμοιβή η περιβόητη καλοσύνη, μη σου πω ότι βρίσκεις και το μπελά σου από πάνω. Κι εκεί τρελαίνεσαι κι έχεις και δίκιο. Βλέπεις δε μας έμαθαν τη διαφορά του να είσαι καλός άνθρωπος με το να είσαι αυτό που θέλουν οι άλλοι. Το άφησαν για μετά, να το δεις στη πράξη, στις σχέσεις, στην εργασία. Αλλιώς τα λέγανε κι αλλιώς είναι…
Και μετά ψάχνεις βιβλία και σεμινάρια αυτοβελτίωσης τύπου «Βάλε τα όριά σου και πάψε να είσαι το καλό παιδί». Η Λέξη Όριο εχει την έννοια: το ως πού μπορεί να φτάσει κάτι. Μαγική λέξη, ας μη τη ξεχνάμε!
