Ο άνθρωπος της καθημερινότητας, πριν γνωρίσει το παράλογο, ζει με στόχους, φροντίδα για το μέλλον ή για τη δικαίωση (απέναντι σε ποιόν ή σε τι, δεν είναι εδώ το θέμα). Εκτιμά τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται, υπολογίζει στο αύριο, στη σύνταξή...
Πρέπει να έρθει κάποτε η στιγμή που η προσωπική μας εξέλιξη θα λάβει υπόψη της και τους άλλους, η στιγμή που θα πάψουμε να χρεώνουμε σε τρίτους τις ματαιώσεις και τη μονοτονία της ζωής μας.Υποστηρίζω ότι πρέπει να γενικεύσουμε την «καλή συμπεριφορά»...