«Η καλύτερη φωνή της ζούγκλας και των περιχώρων»

   Στις πόλεις οι άνθρωποι ταξινοµούσαν τους καλλιτέχνες µε βάση τη δεξιοτεχνία τους, µε στόχο να ξεχωρίσουν τους καλύτερους σε κάθε τοµέα – ζωγραφική, σχέδιο, γλυπτική, τραγούδι …  Αυτά έλεγε,  η κουκουβάγια που...

Δεν υπάρχει πια για μένα ζωή. Δεν πρέπει να ζω

  Την εποχή που ζούσε ο παπα-Κοδράτος στην Ι.Μ. Καρακάλλου επεσκέφθη το Άγιον Όρος ένας λαϊκός προσκυνητής που ήθελε να εξομολογηθεί τις μεγάλες του αμαρτίες. Πήγε στις Καρυές, στον π. Αβέρκιο που έφτιαχνε κομπολόγια, και ζητούσε...

Είναι πρέπον να ελέγχουμε όσους σφάλλουν;

[…] Αυτός που μόνο με οργή επιχειρεί να διορθώσει τον αδελφό του που υποπίπτει σε κάποιο παράπτωμα, επιδιώκει να ικανοποιήσει το πάθος του· ενώ αυτός που μετά τη διόρθωση εκείνου που αμαρτάνει, δείχνει και την αγάπη του προς αυτόν, αποδεικνύει...

Το «ελληνόμετρο» των αρετών - Με οδηγό τον Αριστοτέλη

Στις καλές εποχές, τότε που το δανεικό χρήμα είχε πλάσει έναν φανταστικό κόσμο, που τον πήραμε για δικό μας δημιούργημα, οι λέξεις "πατρίδα", "έθνος", "ελληνικότητα", είχαν εξαφανιστεί στη διαδρομή Αράχωβα - Μύκονος. Τώρα, που η ονειροφαντασία...

Η γνώση πως η ζωή είναι σκληρή, και η ελευθερία το πολυτιμότερο αγαθό.

«Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει κάποιον  να’ ρθει να τον ελευθερώσει»,  έγραφε ο ποιητής Έζρα Πάουντ.  Στους δύο πανάρχαιους και πασίγνωστους μύθους που ακολουθούν (διασκευασμένοι), κυριαρχεί το μεγάλο ζήτημα της ανθρώπινης...

Γνώθι σαυτόν, έστω και λίγο.

  Μας αρέσει να το λέμε. Αντιλαμβανόμαστε πως η γνώση του εαυτού μας είναι προϋπόθεση για την ισορροπία μας και την εξέλιξή μας. Από την άλλη, δεν είναι λίγες οι φορές που δεν αναγνωρίζουμε καν τον εαυτό μας. Λέμε ή κάνουμε πράγματα ακατανόητα,...

Η θεότητα που πεθαίνει

Πέρα από τα αυστηρά θρησκευτικά δόγματα, ο θεός που πεθαίνει, συνήθως με επώδυνο τρόπο, είναι η έκφραση της αγωνίας του ανθρώπου μπροστά στον πόνο, την εγκατάλειψη και τον θάνατο.  Την μόνη βεβαιότητα της ζωής, που πεισματικά αρνούμαστε...