Φιόγκο δέσε, κόμπο λύσε
πιες νερό και δάκρυ χύσε
η ζωούλα πώς περνάει
σαν αγέρας που φυσάει
Κλεισ’ τα μάτια σου και κοίτα
ξέχασε την αλφαβήτα
μη μετράς τι είναι πρώτο
χάσε το βορρά, το νότο
Αν τη γύμνια σου φορέσεις
και τον...
Η φλόγα της Πίστης φωτίζει το σκοτάδι της άρνησης
