Μη με αφήσεις ποτέ

| In ,
Σε σύγκριση με τα ζώα, οι άνθρωποι παραμένουμε για εντυ­πωσιακά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εξαρτημένοι από τους γονείς μας.  Γεννιόμαστε εντελώς αβοήθητοι, ανίκανοι ακόμα και να γυρίσουμε πλευρό, ή να σηκώσουμε το κεφάλι μας.  Ακόμα...

Αγαπώ αυτόν που η κάθε λέξη του είναι και μια πράξη

| In , ,
Αγαπώ τον άνθρωπο που φρόντισε τις πληγές μου, που του είπα τα πάντα για μένα και δεν με έκρινε, με αγκάλιασε. Αυτόν που θέλει μόνο ευτυχισμένη να με βλέπει και φροντίζει μόνο για αυτό. Αυτόν που εξαφάνισε τα σημάδια πάνω από...

Χριστουγεννιάτικη νύχτα

| In ,
—   ΔΕΝ έχει εφέτο κουλούρα, παιδιά μου ! Και νάν το ξέρετε… —   Το ξέρουμε…ψιθύριζαν τα δυο μεγαλύτερα παιδιά, θλιμμένα στο λόγο τούτο της μάνας. Τα δυο μικρότερα όμως, τα δίδυμα αγοράκια, την κοίταζαν και κοιτάζονταν...

Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη

| In ,
Στην ταβέρνα του Πατσόπουλου, ενώ ο βοριάς φυσούσε, και ψηλά στα βουνά χιόνιζε, ένα πρωί, μπήκε να πιει ένα ρούμι να ζεσταθεί ο μάστρο Παύλος ο Πισκολέτος, διωγμένος από τη γυναίκα του, υβρισμένος από την πεθερά του, δαρμένος από τον κουνιάδο...

Αν θες γαλήνη, ξερίζωσε τις ρίζες του «Εγώ» από το μυαλό σου

| In ,
Το Εγώ γεννιέται όταν σε μια οργιασμένη συνουσία τα πρέπει, τα στερεότυπα, οι υποχρεωτικοί στόχοι, οι πρωτιές και τα υψωμένα δάχτυλα βιάζουν την παιδική μας αθωότητα.  Εγκαθίσταται με θράσος στη παρθένα γη του μυαλού μας και τρέφεται...