Στις περισσότερες περιπτώσεις η προηγούμενη εμπειρία συνιστά πλεονέκτημα, όπως είναι, για παράδειγμα, στην περίπτωση του εργασιακού στίβου, όπου συχνά, ο επικρατέστερος υποψήφιος για μια θέση έχει πολύχρονη εμπειρία. Σύμφωνα όμως με μια πρόσφατη μελέτη κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση των σχέσεων. Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε πως όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των προγαμιαίων σχέσεων, τόσο χαμηλότερη είναι η ποιότητα του συζυγικού βίου.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια μιας πρωτοβουλίας που έχει έδρα το πανεπιστήμιο της Virginia και σκοπό την εξυγίανση του συζυγικού βίου των Αμερικανών πολιτών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δείγματα από μια μεγαλύτερη μελέτη που ονομάζεται « η μελέτη της ανάπτυξης των σχέσεών», στην οποία συμμετείχαν πάνω από 1000 αμερικανοί 18-34, οι οποίοι διατηρούσαν μια σταθερή σχέση, αλλά δεν είχαν παντρευτεί. Μέσα στα 5 επόμενα χρόνια 418 από τους συμμετέχοντες παντρεύτηκαν. Οι ερευνητές λοιπόν, ρώτησαν τους συμμετέχοντες αυτούς για την ποιότητα του συζυγικού βίου, καθώς και για το ιστορικό των προγαμιαίων σχέσεων.
Παράλληλα, έλεγξαν και για την επίδραση άλλων παραγόντων, όπως είναι η φυλή, η εθνικότητα, το προσωπικό εισόδημα, τα χρόνια εκπαίδευσης, καθώς και τη σχέση με τη θρησκεία.
Τα άτομα λοιπόν με το μεγαλύτερο ιστορικό προγαμιαίων σχέσεων ανέφεραν χαμηλότερης ποιότητας έγγαμο βίο. Οι ερευνητές τονίζουν πως το τι κάνουν τα άτομα πριν παντρευτούν και το πώς διάγουν την ερωτική τους ζωή, σχετίζεται με την πιθανότητα τους να έχουν έναν ευτυχισμένο γάμο.
 |
Γιατί, όμως, το ιστορικό των προγαμιαίων σχέσεων φαίνεται να έχει αυτή την επίδραση στην ευτυχία του γάμου;
Οι ερευνητές εξηγούν ότι η μεγαλύτερη εμπειρία σε προγαμιαίες σχέσεις δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να συγκρίνει το σύντροφο του με τους προηγούμενους σε διάφορους τομείς συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών δεξιοτήτων, της φυσικής ελκυστικότητας και της ικανότητα επικοινωνίας. Ο γάμος όμως προϋποθέτει την επιλογή ενός συντρόφου και τον οριστικό αποχωρισμό από τις εναλλακτικές επιλογές, το οποίο είναι πιο δύσκολο να επιτευχτεί, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός προηγούμενων συντρόφων.
Παράλληλα, όσοι έχουν μεγαλύτερο ιστορικό προγαμιαίων σχέσεων, έχουν στο ενεργητικό τους περισσότερους χωρισμούς, οι οποίοι μπορεί να ευθύνονται για τη δημιουργία αρνητικών συναισθημάτων αναφορικά με την αγάπη και τις σχέσεις εν γένει.
Επιπρόσθετα, ένα άτομο μπορεί να έχει οδηγηθεί στην εναλλαγή πολλών συντρόφων, εξαιτίας κάποιων χαρακτηριστικών στην προσωπικότητα, όπως είναι για παράδειγμα μια δυσκολία στην επικοινωνία, τα οποία μπορεί επίσης να ευθύνονται για τα προβλήματα που δυσχεραίνουν τον έγγαμο βίο.
Αναφορικά με την επίδραση της ανατροφής των παιδιών στην ευτυχία του συζυγικού βίου, τα ευρήματα είναι ανάμικτα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ωστόσο, αναφορικά με το γεγονός ότι η ανατροφή παιδιών από προηγούμενες σχέσεις επιβαρύνει με επιπλέον στρες το γάμο.
Φυσικά δεν είναι μόνο το ιστορικό των προγαμιαίων σχέσεων που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του έγγαμου βίου. Οι συγγραφείς βρήκαν ότι τα άτομα που περνούν με ευκολία και παρορμητικότητα τα σημαντικά μεταβατικά στάδια μιας σχέσης, όπως είναι η σεξουαλική πράξη, η συγκατοίκηση, ο γάμος και η τεκνοποίηση, αντί πρώτα να τα σκεφτούν και να τα συζητήσουν είναι πιο πιθανό να έχουν χαμηλότερης ποιότητας έγγαμο βίο.
Συνήθως, άλλωστε, οι άνθρωποι τείνουν να έχουν τελετουργικά που συνοδεύουν τις σημαντικές εμπειρίες της ζωής. Στις στιγμές σημαντικών μεταβάσεων, η διαδικασία λήψης της απόφασης δίνει την ευκαιρία στο ζευγάρι να δημιουργήσει ισχυρότερους δεσμούς που θα έχουν διάρκεια στην μετέπειτα ζωή του.
 |
Ένα ενδιαφέρον μάλιστα εύρημα της μελέτης σχετίζεται με αυτό που οι συγγραφείς αποκαλούν το μεγαλύτερο τελετουργικό σε πολλές σχέσεις, τη γαμήλια τελετή. Οι ερευνητές βρήκαν μια σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στον αριθμό των καλεσμένων και την πιθανότητα συζυγικής ευτυχίας.
Από τους συμμετέχοντες που είχαν 150 καλεσμένους ή περισσότερους το 47% ανέφερε υψηλής ποιότητας έγγαμο βίο. Το αντίστοιχο ποσοστό στα ζευγάρια που είχαν κάτω από 149 καλεσμένους έφτανε το 37% και έπεφτε στο 31% στα ζευγάρια που είχαν κάτω από 50. Τα αποτελέσματα παρέμειναν έτσι και μετά τον έλεγχο της επίδρασης του εισοδήματος και του επιπέδου εκπαίδευσης. Όσο μεγαλύτερο είναι λοιπόν το γαμήλιο πάρτι, τόσο μεγαλύτερη και η πιθανότητα συζυγικής ευτυχίας.
Στην προσπάθεια τους να εξηγήσουν το παραπάνω εύρημα, οι ερευνητές σημειώνουν πως τα ζευγάρια με μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα φιλικών και οικογενειακών προσώπων μπορεί να έχουν περισσότερη βοήθεια κι ενθάρρυνση στη διαχείριση των προκλήσεων του έγγαμου βίου. Τονίζουν επίσης ότι σε κάθε περίπτωση το εύρημα δεν αναφέρεται στο χρηματικό ποσό που ξοδεύεται για τη γαμήλια τελετή, αλλά στον αριθμό των φιλικών και οικογενειακών προσώπων που παρευρίσκονται για να προσφέρουν την υποστήριξη τους.
Παρά βέβαια τα ευρήματα, οι συγγραφείς τονίζουν ότι κανείς δεν είναι καταδικασμένος σε ένα δυστυχισμένο έγγαμο βίο. Υπάρχουν αρκετές ενέργειες στις οποίες τα άτομα μπορούν να προβούν για να αυξήσουν την πιθανότητα να έχουν έναν ευτυχισμένο γάμο.
Για παράδειγμα, οι ειδικοί συστήνουν την ειλικρινή συζήτηση σχετικά με τις προηγούμενες εμπειρίες και τον εντοπισμό των χρήσιμων στοιχείων που έχει αποκομίσει ο κάθε σύντροφος από αυτές. Παράλληλα, η αναζήτηση υποστήριξης από σημαντικούς άλλους, ακόμα και από ειδικό σύμβουλο, εάν χρειαστεί, μπορεί να αυξήσουν σημαντικά την πιθανότητα ενός ευτυχισμένου έγγαμου βίου.
__________________
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, andrologia.gr
Πηγή : medicalnewstoday
