Ποιος σας είπε ότι γουστάρω να σας βλέπω μέσα στο κλάμα και τη δυστυχία;
Όλοι σας εναποθέτετε πάνω μου τις αναποδιές και τα ευτράπελα που συνέβησαν και όλο «φύγε Γέρο Χρόνε ακούω και μην ξανάρθεις ποτέ» και πολλά άλλα, πιο σκληροπυρηνικά….
Και τώρα ξαφνικά, χοροί και τραγούδια για τον καινούργιο χρόνο...
Νομίζει με την αφέλεια που τον διακρίνει ότι θα σας κάνει ευτυχισμένους.
Θα κάνει τα πράγματα όπως τα χρειάζεστε.
Αυτό που δεν καταλαβαίνει είναι ότι κι εγώ έκανα τα πράγματα, τις καταστάσεις της ζωής σας όπως ακριβώς χρειαζόταν ο καθένας σας…
Άλλοι χρειάζονταν ένα χωρισμό, μια αρρώστια για να βάλουν μυαλό ή για να λέμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι, για να βγάλουν μυαλό και να έρθουν πιο κοντά στην καρδιά τους και στον εαυτό τους…
ελαχιστότατοι πέρασαν αυτές τις εξετάσεις…
Αμ δε!
Έναν σύντροφο που στην ουσία θα τον βαριόντουσαν πολύ γρήγορα και θα τον έστελναν ταξιδάκι με εισιτήριο χωρίς επιστροφή…
Το δοκίμασα κι αυτό, γι’ αυτό σας μιλώ σαν ειδικός παρατηρητής των σχέσεων.
από αυτούς, την έκαναν εκείνοι με ελαφριά πηδηματάκια προβάλλοντας χίλιες δυο δικαιολογίες για να μην δουν, να μην νιώσουν, να μην παραδοθούν στην Αγάπη…
Και αντί να τον περιμένουν με ανοιχτοσύνη και ενθουσιασμό περίμεναν στολισμένοι το φόβο και την καχυποψία τους…
Άστους να πορεύονται στη μοναξιά τους σκεφτόμουνα ώσπου να μάθουν…
Άλλωστε ο ειδικός σε όλα αυτά δεν είμαι εγώ, αλλά η ίδια η Ζωή.
Αλλά που να το τολμήσετε.
Ξέρετε πολύ καλά ότι αυτή έχει το πάνω χέρι και ειδικεύεται στις ανατροπές.
Ε! βέβαια, αν τα βάζατε με τη Ζωή θα σας ζητούσε να δείτε τον εαυτό σας, να ταξιδέψετε στο χρόνο όπως ο Σκρουτζ…
Να δείτε, να ακούσετε, να νιώσετε και να ποθήσετε την αλλαγή…
Και δεν σας τα λέω αυτά γιατί σας νοιάζομαι και σας λυπάμαι…
Όχι, μεγάλα παιδιά είστε στο κάτω, κάτω και μπορείτε να αποφασίσετε ποιο είναι το καλύτερο για σας…
με λιγότερο Μυαλό