Απεφάνθη ο άγιος Δημητριάδος ότι «δεν υπάρχει τιμωρός Θεός αλλά Θεός αγάπης» και έσπευσε να ζητήση συγγνώμη «αν σκανδαλίσαμε κάποιους, παρουσιάζοντας έναν Θεό τιμωρό, που φοβόμαστε να προσεγγίσουμε. Πολλές φορές εμείς γινόμαστε η αιτία της απομάκρυνσης από τον Θεό, γιατί Τον παρουσιάζουμε ως κριτή μόνο, ενώ ήρθε για να σώσει τον κόσμο».
Κανείς, μα κανείς, δεν παρουσίασε το Θεό μονάχα ως κριτή και τιμωρό. Τονίζουν πολλοί, όμως, το γεγονός ότι ο Θεός δεν είναι μονάχα αγάπη αλλά και δικαιοσύνη. Συνήθως, μένουμε μονάχα στο πρώτο και το δεύτερο το ξεχνάμε. Γράφει ο άγιος Νεκτάριος στο μνημειώδες σύγγραμμα ΠΕΡΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΨΥΧΗΣ για τη Θεία Δικαιοσύνη:
Ή ίκανοποίησις τής θείας δικαιοσύνης, τής προσβληθείσης δια τής δημιουργίας τής άμαρτίας ύπό του άμαρτήσαντος, εΐναι καί άπαίτησις του δικαίου πρός θεραπείαν καί ένδόμυχος διάθεσις του άμαρτήσαντος πρός έξιλέωσιν του Θεού.
Ή άπαίτηοις του δικαίου καί ή διάθεσις της καρδίας πηγάζουσιν έκ της αύτής πηγής, έκ τής άϊδιότητος του θείου νόμου- τό δίκαιον άπαιτεΐ τήν ΐκανοποίησιν δια τήν άϊδιότητα του θείου νόμου, όν έπεβουλεύθη ή άμαρτία- έπίοης καί ή καρδία ζητεί έξ ένδιαθέτου όρμής να ΐκανοποιήοη τήν θείαν δικαιοσύνην, διότι ένδομύχως έπιποθεΐ καί επιζητεί τήν έπικράτηοιν του θείου νόμου καί σπεύδει να ένεργήση ύπέρ τής άϊδιότητος αύτού- ό ένδόμυχος ούτος πόθος προέρχεται έκ τής συνταυτίσεως τού θελήματος τού έσω άνθρώπου μετά τού νόμου τού Θεού».
Πληθωρικός ο λόγος περί αγάπης του Θεού στις μέρες μας και μονοδιάστατος. Πενιχρός ή/και ανύπαρκτος ο λόγος περί δικαιοσύνης και περί μελλούσης κρίσεως και ανταποδόσεως και αιωνίου κολάσεως. Πού ο αφυπνιστικός και εγερτικός προς μετάνοια λόγος, πού η απειλή των αιωνίων βασάνων που διατρέχει όλα τα συγγράμματα των πατέρων και των αγίων; Εν ονόματι ποίας λογικής τονίζουμε μονάχα την αγάπη του Θεού και αποσιωπούμε τη δικαιοσύνη Του; Εν ονόματι ποίας αγιογραφικής και αγιοπατερικής βάσεως αποφαινόμαστε ότι ο Θεός δεν τιμωρεί; Μήπως επειδή κάτι τέτοιο δεν τυγχάνει politically correct;
Δεν αιρετίζουμε έτσι; Δεν αναπαύουμε τον άνθρωπο στην αμαρτωλότητά του; Αφού δεν τιμωρεί ο Θεός μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Δεν πρόκειται να λογοδοτήσω. Τι διαλαμβάνει, όμως, εν προκειμένω η πατερική γραμματεία; Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και πολλοί άλλοι;
Το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι αγαπολόγοι κληρικοί είναι να ζητήσουν συγγνώμη επειδή σκανδαλωδώς παρουσιάζουν το Θεό μονάχα σαν αγάπη και όχι και σαν δικαιοσύνη. Αιρετίζουν, σκανδαλίζουν τους πιστούς και κάθε άλλο παρά τους ωθούν προς τη σωτηριώδη μετάνοια.
Επίσης κάποιος μητροπολίτης οφείλει όχι μία αλλά πολλές φορές να ζητήση συγγνώμη για την υπογραφή του στο επαίσχυντο και προδοτικό κείμενο του Porto Alegre, για τη λειτουργία της αντι-πατερικής και πατρομάχου «Ακαδημίας θεολογικών σπουδών» Βόλου, για τις δηλώσεις του-εισήγηση στην παπική ημερίδα για τη Β’ Βατικάνεια Σύνοδο καθώς και για πολλά άλλα…
