Τι άνθρωπος είμαι; Μια ερώτηση στην οποία οι περισσότεροι δυσκολεύονται να απαντήσουν! Αυτό συμβαίνει γιατί συνήθως ζούμε στον αυτόματο πιλότο χωρίς να αναρωτιόμαστε γιατί κάνουμε αυτά που κάνουμε. Κι όμως, κάνουμε διαρκώς επιλογές που μας φαίνονται οι μόνες επιλογές που έχουμε και τελικά καταλήγουμε να αυτοπεριοριζόμαστε θεωρώντας ότι «έτσι είμαι εγώ και δεν αλλάζω!».
Έτσι είσαι, όντως;
Ας σκεφτούμε όμως… Έτσι είστε όντως; Γεννηθήκατε έτσι, με αυτές τις πεποιθήσεις, προτιμήσεις, επιθυμίες και δεξιότητες ή σταδιακά εκπαιδευτήκατε και τις αποκτήσατε επηρεασμένοι από την οικογένεια και το ευρύτερο περιβάλλον σας; Και εάν σήμερα το αποτέλεσμα που φέρνετε στη ζωή σας δεν σας ικανοποιεί, μήπως πιστεύετε ότι είστε καταδικασμένοι να «είστε έτσι εσείς» για πάντα;
Πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα που πίσω του κρύβει απλά το φόβο να αλλάξουμε. Είναι λογικό εφόσον σήμερα έχετε μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Εάν όμως αλλάξετε αρκετές από τις προτιμήσεις σας και τις πεποιθήσεις που έχετε για τον εαυτό σας και τον κόσμο, ποιοι θα είστε τελικά; Οι άνθρωποι τρομοκρατούνται στην ιδέα της αλλαγής, ακόμα κι όταν δεν μιλάμε για ριζικές αλλαγές αλλά για κάτι απλό και καθημερινό, όπως την αλλαγή μιας συνήθειας που δεν σας αρέσει να έχετε.
ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Με την αναφορά που έκανα στην λέξη «συνήθεια» αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ εάν υπάρχουν «κακές συνήθειες»; Αν το σκεφτείτε, στην πραγματικότητα για εμάς καμία συνήθεια που έχουμε δεν είναι κακή. Κακή συνήθεια χαρακτηρίζεται από τους άλλους, που την παρατηρούν και μας κριτικάρουν.
Για παράδειγμα, όταν κάποιος τρώει τα νύχια του, του ίδιου του αρέσει, το απολαμβάνει και για αυτό το κάνει κατ’ εξακολούθηση. Όταν όμως κάποιος τρίτος παρατηρεί αυτή τη συμπεριφορά την χαρακτηρίζει ως «κακή συνήθεια». Για εμάς είναι μια χαρά, για τους άλλους κάποιες από αυτές είναι ενοχλητικές.
Πότε όμως αλλάζουμε μια συνήθεια με κάποια καλύτερη; Όταν δεν μας βολεύει πια, όταν δεν μας ικανοποιεί πλέον ή όταν βρούμε μία καλύτερη και αποφασίσουμε να την υιοθετήσουμε αντικαθιστώντας την παλιά μας συνήθεια.
ΠΩΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
Οι βασικές πεποιθήσεις σε κάθε άνθρωπο δημιουργούνται στην ηλικία 0-6 ετών, τότε που ο ανώριμος εγκέφαλός μας δεν είχε ανεπτυγμένη λογική και καταχωρούσε πληροφορίες με συναισθηματικό κριτήριο. Εάν για παράδειγμα ερχόμενοι από το νηπιαγωγείο παρουσιάζαμε γεμάτοι υπερηφάνεια τη ζωγραφιά μας στη μαμά, τη στιγμή που εκείνη συνομιλούσε στο τηλέφωνο με την πεθερά της και δεν μας έδινε ιδιαίτερη σημασία, ο εγκέφαλος του μικρού παιδιού θα καταχωρούσε αυτό το γεγονός ως αδιαφορία ή απόρριψη σε κάτι σημαντικό που έκανε. Εάν αυτό είχε συμβεί αρκετές φορές (πράγμα πολύ πιθανό) δηλαδή να μη δείχνουμε διαρκώς ατέλειωτο ενθουσιασμό για κάθε τι που κάνει το παιδί μας από τα 0-6 χρόνια του, τότε δημιουργείται η πεποίθηση ότι «δεν είμαι αρκετός», «είμαι λίγος», «είμαι άχρηστος» κλπ. Το αποτέλεσμα γίνεται φανερό στην ενήλικη ζωή όταν αυτός ο άνθρωπος επιλέγει υποσυνείδητα πλέον να μην κάνει ποτέ κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στη ζωή ώστε να μην βιώσει και πάλι απόρριψη.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Πριν αρχίσετε να σκέφτεστε πόσο κακή ήταν η μαμά σας, πρέπει να ξέρετε ότι η μαμά και ο μπαμπάς έκαναν το καλύτερο δυνατό που ήξεραν και μπορούσαν για εσάς και δεν έχει νόημα να τους ρίχνουμε ευθύνες. Εκείνο που είναι σημαντικό για εσάς είναι να κατανοήσετε ότι μπορείτε ως ενήλικες να αλλάξετε οτιδήποτε δεν σας εξυπηρετεί πλέον. Παρατηρήστε τις συμπεριφορές σας και τα αποτελέσματά τους. Καταγράψτε σε μια λίστα τις πεποιθήσεις που σας υπονομεύουν. Πεποίθηση είναι μια κατ’ επανάληψη σκέψη την οποία δεν την αμφισβητούμε ποτέ. Εάν όμως δεν σας αρέσει κάτι στον εαυτό σας θυμηθείτε ότι είναι απλά μια πεποίθηση. Τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να επιλέξετε μια καλύτερη.
ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Θα σας δώσω μερικά παραδείγματα πεποιθήσεων. Εσείς μπορείτε να επιλέξετε από τη λίστα αυτή ή ακόμα καλύτερα να φτιάξετε τη δική σας προσωπική λίστα.
- Δεν είμαι αρκετός / Είμαι λίγος
- Είμαι αδύναμος / Είμαι άρρωστος ή ασθενής
- Είμαι άχρηστος αφού δεν τα καταφέρνω καλά με την πρώτη
- Είναι ασυγχώρητο να κάνω λάθη
- Είναι εγωιστικό να αγαπώ πολύ τον εαυτό μου
- Δεν εμπιστεύομαι τις αποφάσεις μου
- Είναι αγένεια να ζητώ αυτό που θέλω
- Είμαι θύμα της οικογενειακής μου κατάστασης (μεγάλωσα από φτωχούς γονείς ή από αγράμματους γονείς)
TO DO LIST!
Η λίστα μπορεί να είναι πολύ μεγάλη. Σκεφτείτε λογικά τι σκέψεις υπάρχουν πίσω από αυτή την πεποίθησή σας και εάν είναι σωστές. Μήπως το μικρό εξάχρονο παιδάκι κρύβεται εκεί πίσω και σας υπονομεύει; Για παράδειγμα, εάν θεωρείτε τον εαυτό σας θύμα του παρελθόντος επειδή οι γονείς σας ήταν φτωχοί ή αγράμματοι, χρειάζεται να γνωρίζετε ότι κάποιοι από τους πιο επιτυχημένους ανθρώπους στον πλανήτη μεγάλωσαν μέσα σε τέτοιες οικογένειες. Γιατί όχι και εσείς;
Με δυο λόγια, βρείτε και καταγράψτε τις πεποιθήσεις που έχετε για τον εαυτό σας και τη ζωή. Σκεφτείτε εάν είναι σωστές ή εάν θα μπορούσατε να δώσετε μια καλύτερη ερμηνεία και να αλλάξετε αυτό που πιστεύατε έως σήμερα με κάτι περισσότερο δυναμωτικό για εσάς τους ίδιους. Γράψτε την καινούρια πεποίθησή σας στο χαρτί διαγράφοντας την παλιά (είναι σημαντικό και συμβολικό να διαγράψουμε με το στυλό μας την παλιά πεποίθηση, ο εγκέφαλός σας αντιλαμβάνεται πολλά μέσω των συμβολισμών).
Τέλος, αποφασίστε να επαναλαμβάνετε την καινούρια πεποίθησή σας με κάθε ευκαιρία, κάθε ημέρα για τον επόμενο μήνα! Θα δείτε με χαρά πόσο σπουδαία θα αισθάνεστε και πόση δύναμη θα αποκτήσετε!
Αξίζει να το δοκιμάσετε! Καλή… αυτό-ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ!
_______________________
~ Μάρεα Λαουτάρη-Δεληγιάννη,
Life & Relationship Coach,
Strategic Interventionist,
Master in Communications
Πηγή: tlife.gr
