Ακούμε πολύ συχνά ότι αρκετοί άνθρωποι είναι μόνοι τους, κάποιοι από επιλογή, κάποιοι άλλοι όχι και συνήθως οι συζητήσεις καταλήγουν στο ότι οι σχέσεις είναι δύσκολες έως και ακατόρθωτες στην εποχή μας. Γιατί να συμβαίνει αυτό αφού όλοι μας θέλουμε να έχουμε στην ζωή μας υγιείς και αμοιβαίες σχέσεις;
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, προσπαθούμε να αποκτήσουμε διάφορα πράγματα για να κάνουμε τους εαυτούς μας ευτυχισμένους και πλήρεις όπως να βρούμε τον «ιδανικό» σύντροφο, έναν «έμπιστο» φίλο, την «καλύτερη» δουλειά, να δημιουργήσουμε μια «σωστή» οικογένεια κτλ.
Αναπόφευκτα όμως αυτές οι προσδοκίες έχουν ως αποτέλεσμα την απογοήτευση, τον πόνο, την έλλειψη εμπιστοσύνης. Αυτά τα συναισθήματα συσσωρεύονται συνεχώς, καταπιέζονται και προκαλούν μια μόνιμη εσωτερική διαμάχη με αποτέλεσμα να νιώθουμε ένα συναισθηματικό μούδιασμα και καταλήγουμε να είμαστε απομονωμένοι από τους ανθρώπους γύρω μας.
Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε σχέσεις από συναισθηματική ανασφάλεια ή πηγαίνουμε από τη μια σχέση στην άλλη ψάχνοντας για εκείνο το κομμάτι που λείπει και που δεν το βρήκαμε ακόμα. Άλλες φορές μένουμε εγκλωβισμένοι σε σχέσεις στάσιμες, κενές, χωρίς ζωντάνια και συμβιβαζόμαστε με το να παίρνουμε ελάχιστα από αυτά που πραγματικά θέλουμε.
Αναπτύσσουμε τη συνήθεια να προσπαθούμε να ικανοποιούμε τις ανάγκες των άλλων ώστε και εκείνοι να συνεχίζουν να είναι μαζί μας, δηλαδή: «θα προσπαθήσω να κάνω αυτά που θες και να είμαι αυτή που θες και έτσι δεν θα με εγκαταλείψεις, θα είσαι εδώ να μου προσφέρεις αυτά που χρειάζομαι».
Έτσι, καταλήγουμε να κάνουμε αυτά που δεν θέλουμε, να μπερδευόμαστε ακόμα περισσότερο και να αγανακτούμε με τους ανθρώπους γύρω μας.
Μέχρι τώρα πολλοί από εμάς αποφεύγαμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις ανασφάλειές μας χτίζοντας "κανόνες" και συγκεκριμένες συμπεριφορές για τις σχέσεις μας. Βλέπουμε όμως ότι αυτό το σύστημα πλέον δεν λειτουργεί αποτελεσματικά.
Μήπως ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουμε αυτούς τους παλιούς κανόνες και να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο επίπεδο σχέσεων;
Οι σχέσεις μας δεν είναι κάτι εξωτερικό, βρίσκονται μέσα μας και ανάλογα με το τι είδους σχέσεις χτίζουμε με τους ανθρώπους γύρω μας καθορίζεται η προσωπική μας ευημερία, τα συναισθήματά μας, το πώς επιλέγουμε να ζήσουμε τη ζωή μας.
Η μόνη πραγματική σχέση που έχουμε είναι η σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό. Οι υπόλοιπες είναι οι καθρέφτες μας που μας αποκαλύπτουν που βρισκόμαστε σε σχέση με εμάς τους ίδιους.
Εάν δεν χτίσουμε μια ικανοποιητική, ειλικρινή, αληθινή σχέση με τον εαυτό μας, πώς περιμένουμε να δημιουργήσουμε υγιείς, αμοιβαίες και ποιοτικές σχέσεις με τους γύρω μας; Εάν δεν μας φροντίσουμε, δεν μας αγαπήσουμε, γιατί να το κάνει κάποιος άλλος για εμάς;
Η δημιουργία μιας καλής σχέσης με τον εαυτό μας έχει απαιτήσεις αλλά τα δώρα με τα οποία θα σε ανταμείψει είναι ανεκτίμητα, πολύτιμα, δεν έχουν ημερομηνία λήξης και αντέχουν στον χρόνο. Είναι εκείνα τα δώρα που θα σε κάνουν, ισορροπημένο, ευτυχισμένο, πλήρη σαν τις σχέσεις που θες να έχεις με τους ανθρώπους γύρω σου.
