Απὸ που και πότε καὶ πως «εκείνος» κάνει τὶς ἐπιθέσεις του
Ἀδελφοἱ καὶ πατέρες, σὲ κάθε πράγμα ποὺ θὰ ἐπιχειρήσει κανείς προϋπάρχει κάποια αἰτία καί κάποιος σκοπὸς σύμφωνα μὲ τὸν ὀποῖο αὐτὸ γίνεται.
Γι᾿ αὐτὸ τὸν λόγο βέβαια αὐτοὶ ἔχουν τὴν κάθαρση μισὴ, ἢ μᾶλλον ἔχουν μείνει στὸ μεγαλύτερο καὶ κυριὀτερο μέρος ἀκάθαρτον καὶ μοιάζουν μέ ἀνδριάντες ποὺ συχνὰ γυαλίζουν ἐξωτερικὰ ἀπὸ τὴν ἐπιχρύσωση ἢ τὴν ἐπιχάλκωση, τὸ ἐσωτερικὀ τους ὅμως εἶναι γεμάτο ἀπὸ ἀκαθαρσία καὶ κάθε ἄλλο πρόστυχο ὑλικό.
Ἀπὸ αὐτὰ λοιπον τὰ κρυφά πάθη κυρίως καὶ ἐμεῖς ἂς ἀγωνιστοῦμε να καθαριζὀμαστε.
Ἀς μὴ μᾶς διαφεύγει ὅμως, ἀδελφοί, καὶ τοῦτο· ὅτι δηλαδὴ ὀ ἐχθρος μας διάβολος. χρησιμοποιώντας πολλὰ καὶ διάφορα τεχνάσματα· προσπαθεῖ να μᾶς ἐξαπατά, καί μἐ πρόφαση τὸ καλὸ μᾶς κάνει νά πέφτουμε στά κακά.
Γιὰ παράδειγμα, προβάλλοντας τὴ φιλοξενία καὶ τὴ συνακόλουθη περιποίηση τῶν ἀδελφῶν πού μᾶς ἐπισκέπτονται, μᾶς κάνει νὰ τρῶμε καὶ νὰ πίνουμε μαζί τους.
Σέ ἄλλους πάλι, ὑποβάλλοντας τὴν ἐλεημοσύνη καὶ τὴν καλοσύνη καὶ τὴν ἀγαθοεργία πρός τοὺς φτωχούς, ἔβαλε μέσα τους τὸν ἔρωτα τῶν χρημάτων καὶ τοὺς ἔκανε μανιώδεις φιλάργυρους.
Ρίχνοντας σὲ ἄλλους τὸ δόλωμα τῆς ὡφέλειας τῶν πολλῶν, τοὺς ἔκανε νὰ θεωρήσουν τὴν ἡσυχία ἄκαρπη καὶ νὰ τὴν ἐγκαταλείψουν καὶ τοὺς ἔπεισε νὰ συναναστρέφονται πολλοὺς κοσμικοὐς. μερικὲς φορὲς μάλιστα καὶ γυναῖκες χωρὶς προφύλαξη, διότι τάχα ἔφτασαν στὴν ἀπάθεια καί ἔτσι τοὺς ἔκανε φιλήδονους καί ἐμπαθεῖς τοὺς ταλαίπωρους.
Ἄλλους, ἀφήνοντας τούς ἀνενόχλητους, τοὺς ἐξαπάτησε ὅτι δὲν κυριαρχοῦνται ἀπὸ κανένα πάθος, τοὺς ὕψωσε στὴν ὑπερηφάνεια καὶ ἔτσι τοὺς γκρἐμισε εὔκολα.
Μερικοὺς πάλι· παύοντας νὰ τοὺς πολεμεῖ. καὶ μάλιστα ἐκείνους ποὺ πρόσφατα ἄρχισαν τους ἀσκητικοὺς ἀγῶνες, τοὺς ξεγέλασε νὰ εἶναι ἁφοβοι καὶ ἀμέριμνοι· καὶ ἀφοῦ μὲ αὐτὸ τὸν τροπο τοὺς ἔριξε στη ραθυμία καὶ τοὺς ἔκανε να παραμελήσουν τοὺς ἀσκητικούς κόπους.
Άλλους πάλι τοὺς ἔπεισε νὰ ἔχουν θάρρος στὸν ἑαυτό τους, πὼς ἔφτασαν κιόλας σὲ ὑψηλὰ μετρα. καὶ τοὺς ὑποκίνησε νὰ δέχονται ἀπὸ ἄλλους τὴν ἐκμυστήρευση λογισμῶν καὶ τὴν ἐξομολόγηση ἁμαρτημάτων καὶ πειρασμῶν, καὶ καθὼς αὐτοὶ δεν εἶχαν πλύνει καλὰ τὰ δικά τους πάθη, πρῶτα πρῶτα ἐβαλε μέσα τους ἐμπαθεῖς μνῆμες καὶ παραστάσεις αὐτῶν ποῦ ἄκουσαν, καί στὴ συνέχεια τους ἔριξε ἀξιοθρήνητα καὶ σὲ σαρκικοὺς μολυσμοὺς.
Ἐπειδὴ λοιπὸν οἱ ἐπιθέσεις τοῦ διαδόλου ποὺ μᾶς πολεμεῖ εἶναι τόσο ποικίλες και πολύμορφες καὶ δύσκολα ἀντιληπτές, θά μᾶς χρειαστεῖ καὶ πολλὴ φύλαξη καὶ νήψη καὶ προσοχὴ τοῦ καλοῦ, ὥστε νὰ φωτιζόμαστε ἀπὸ αὐτὸ καὶ νὰ μὴν κἀνουμε τὸ κακὸ σὰν καλὸ χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουμε, οὔτε νὰ πἑφτουμε ἀπαρατήρητα στὰ βλαβερά. ἀλλὰ νὰ ἔχουμε διαρκῶς ἐγρήγορση καὶ νὴφη, παρατηρὠντας μὲ προσοχὴ ἀπὸ ποῦ καὶ πότε καὶ πῶς ἐκεῖνος κάνει τὶς ἐπιθέσεις του καὶ νὰ μὴν πέφτουμε διόλου σὲ κάτι ἀπὸ αὐτὰ λόγω τῆς ἀπροσεξίας μας.
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :