Παραπονείσαι ….
Πως δίνεις τα πάντα……
Χωρίς ανταπόδωση!
Στεναχωριέσαι…..
Που δεν εκτιμάται!
Θυμώνεις….
Γιατί ο άλλος απαιτεί όλο και περισσότερα….
Χωρίς όμως να επιστρέφει ούτε το ελάχιστο!!!!
Αντί λοιπόν…..
Να ξεκαθαρίσεις την θέση σου….
Εκφράζοντας την δυσαρέσκεια που νοιώθεις…..
Παραμένεις σιωπηλός……
Νομίζοντας πως θα αλλάξει η κατάσταση…..
Χωρίς την δική σου παρέμβαση!!!!
Περιμένεις….
Να κατανοήσει την πίκρα που αισθάνεσαι ….
Εκείνος ο οποίος…..
Αδιαφορεί πλήρως…..
Για τις συναισθηματικές σου ανάγκες….
Και δεν διστάζει να τις περιγελά…..
Κάθε φορά που αναφέρεσαι σε αυτές!
Εσύ δε……
Απτόητος αφήνεις.....
Να σε υποτιμά όσες φορές θέλει…..
Πάντα με την άδεια σου….
Αφού δεν αντιδράς!!!!
Από την άλλη όμως…..
Κλαίγεσαι ολημερίς και ολονυχτίς…..
Για το κακό που σε βρήκε…..
Βρίζοντας την τύχη που τον έφερε στο δρόμο σου!
Βλέπεις η αφεντιά σου…..
Δεν φταίει σε τίποτα…..
Που τον "καμαρώνει" ακόμα….
Αντί να τον έχει διώξει προ πολλού!
Προτιμάς να βιώνεις το παράλογο…..
Επειδή…..
Δεν εννοείς να καταλάβεις…..
Το λογικό!!!!!
ΕΣΥ…..
Καθορίζεις πως θα σου φερθούν οι γύρω σου!!!!!
Δεν επαφίεσαι…..
Στην διάθεση κανενός!!!!
Απαιτείς…..
Αυτά που αξίζεις….
Χωρίς καμία διαπραγμάτευση!!!!!
Δεν κάνεις «εκπτώσεις» στα «θέλω» σου…..
Επειδή δεν μπορεί να τα καλύψει ο άλλος!!!!!
Η σχέση είναι συντροφικότητα…..
Με ότι συνεπάγεται!
Αν κάποιος δεν το έμαθε…
Και πολύ περισσότερο δεν το σέβεται…..
Θέλοντας παιχνίδια……
Υπάρχουν και οι παιδικές χαρές!!!!
Δεν βλέπω τον λόγο……
Να «παίζει» μαζί σου…..
Στερώντας κάθε τι «όμορφο» και «μεγάλο» ……
Γιατί δεν ενηλικιώθηκε ακόμα!!!!
ΔΕΝ το χρωστάς πουθενά αυτό!!!!
Αποφάσισε……
Να συμπορεύεσαι μόνο…
Με όσους σου ταιριάζουν…..
Αν θέλεις να παίρνεις…..
Ότι δίνεις!!!!!
Απέρριψε…..
Κάθε ανασφαλή….
Που επιδιώκει…..
Να καλύψει το «αρρωστημένο» του «εγώ» !!!!
Καμία ελπίδα δεν έχεις…..
Να περάσεις καλά!!!!
Όχι μόνο δεν εκτιμά…..
Την εξωτερίκευση των συναισθημάτων σου…..
Αλλά την εκλαμβάνει ως πράξη αδυναμίας….
Πάνω στην οποία μπορεί να «πατήσει»…
Για να καμωθεί πόσο «σπουδαίος» είναι….
Που σε κατέκτησε!!!!!
Δεν λογίζει ο άνθρωπος…..
Πως αυτό δεν έχει καμία σημασία…..
Αν δεν είναι ικανός να σε κρατήσει κοντά του!!!!
'Οσες φορές…
Και να το εξηγήσεις…
Δεν πρόκειται να καταλάβει…..
Γιατί…..
Δεν τον αφήνεις…
Με την συμπεριφορά που έχεις!!!!!
Δέχεσαι αδιαμαρτύρητα……
Τα αδικαιολόγητα ….
Επιτρέποντας ……
Να «αλωνίζει» στην ζωή σου…
Σαν να του ανήκει!!!!!
Σε παρασύρει στα «σκοτάδια» του….
Και αντί……
Να του δείξεις την έξοδο…..
Για να απαλλαγείς μια και καλή…
Προσπαθείς…..
Να συνηθίσεις χωρίς φως!!!!!!!!
ΕΛΕΟΣ δηλαδή!!!!!!
Μην βιαστείς…..
Να δικαιολογηθείς πως δεν είναι πάντα εύκολο…..
Να τον απομακρύνεις!!!!!
Γατί είναι πολύ δυσκολότερο……
Να «αρρωσταίνεις» καθημερινά από την στεναχώρια……
Χωρίς να χαίρεσαι το παραμικρό…..
'Εχοντας μονίμως σκυμμένο το κεφάλι!!!!!
Τι φοβάσαι;
Μη τυχόν χάσεις το κελεπούρι;;;;;;
Τι σου προσφέρει……
Που σε δελεάζει τόσο πολύ…..
Ώστε να βιώνεις αυτή την παράνοια;
Αποδέχεται…..
Χωρίς πολλά πολλά......
Την χαμηλή αυτοεκτίμηση σου!!!!!
Την κλάψα…
Και την ηττοπάθεια που αντιμετωπίζεις…..
Οτιδήποτε σου συμβαίνει!!!!!
Την αρνητικότητα…..
Που βασιλεύει στην καθημερινότητα σου….
Όχι……
Γιατί δεν έχεις το σθένος…..
Να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων…..
Απλά…..
Σε βολεύει……
Να ρίχνεις αλλού τις ευθύνες…..
Για τα σφάλματα σου!!!!
Το βρίσκεις απλό……
Και ξεκούραστο!!!!
Αυτή είναι η αλήθεια!!!!!
Βλέπεις…….
Η διεκδίκηση προϋποθέτει αγώνα…..
Και εσύ δεν έμαθες να παλεύεις…..
Για όσα θέλεις!!!!
Μπορεί να το συζητάς σε θεωρητικό επίπεδο…..
Αλλά στην πράξη…..
Βαριέσαι να το εφαρμόσεις!!!!
Παρανόησες το ρήμα…
«Ακουμπώ» στον σύντροφο…..
Με το «φορτώνω»…..
Τα πάντα επάνω του!!!!!!
Καθόλου τυχαία…… βέβαια!!!!
Αφού κατά βάθος…..
Θέλεις να στα προσφέρουν όλα στο πιάτο…..
Χωρίς να κουράζεσαι!!!!
Δεν υπάρχει όμως τέτοια περίπτωση…
Αν επιθυμείς μια υγιή σχέση!!!!
Ηδη βλέπεις…
Τα αποτελέσματα με όσα βιώνεις!!!!!
Η τακτική που ακολουθείς….
Οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια!!!!
Όχι μόνο δεν σου επιστρέφονται…
Αυτά που δίνεις…..
Αλλά χάνεις…….
Και όσα δικαιούσαι!!!!!!
Δικαίως βέβαια!
Αφού αυτός που επέλεξες……
Είναι αλλού νυχτωμένος!
Με σένα θα ασχοληθεί;;;;;
'Ασε δε ….
Που θα σε είχε διώξει αν δεν τον εξυπηρετούσε…..
Η ανοχή σου...
Η οποία του επιτρέπει να καυχιέται…..
«Βρήκα κορόιδο…..άρα υπάρχω»!!!!!
Διότι για συναίσθημα…
Ούτε λόγος!!!!!
Μην διανοηθείς.....
Πως μπορεί να είναι έστω "τσιμπημένος" μαζί σου!!!!
Είναι τελείως ανίκανος να νοιώσει οτιδήποτε….
Για οποιονδήποτε!!!!
Οι λέξεις…
«Εκτίμηση» και «σεβασμός»…..
Του είναι παντελώς άγνωστες!!!!
Ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμα του….
Προκαλώντας μόνο πόνο και στεναχώρια!!!!
Αν περνιέται για έξυπνος…..
Είναι εξ αιτίας της δικής σου βλακείας!!!!
Φέρεις ακέραια την ευθύνη για δαύτον….
Χωρίς να έχεις καμία δικαιολογία!!!!!
Σκέψου πόσους ανθρώπους…
Θα βασανίσει ακόμα…
Γιατί δεν βρίσκεις την δύναμη…
Να γυρίσεις τον "καθρέφτη" προς το μέρος του……
Να «θαυμάσει» επιτέλους ποιος πραγματικά είναι!!!!!
Πριν προλάβεις να ισχυριστείς……
Πως αυτός δεν καταλαβαίνει από τέτοια…..
Σου απαντώ……
Πως αν όλοι που είχαν την ατυχία…
Να τον γνωρίσουν λειτουργούσαν έτσι…..
Θα αναγκαζόταν κάποια στιγμή να συμμορφωθεί!!!!
'Εννοια σου!!!!!
Ουδείς μπορεί να επιβιώσει…..
Ολομόναχος!!!!
Γιατί να το κάνει όμως…
Αφού βρίσκει κορόιδα…..
Να ανέχονται τα κόμπλεξ του;;;
Σταμάτα λοιπόν….
Να παραπονείσαι ….
Και κοίταξε να διορθώσεις……
Αυτά που μόνο….
ΕΣΥ μπορείς!!!!
Κανείς δεν σε αδικεί…..
Αν δεν το επιτρέψεις....
Ούτε σε προσβάλλει…..
Αν δεν το θελήσεις!!!!
'Ολοι συμπεριφέρονται….
Ανάλογα με τα περιθώρια που αφήνεις!!!!
Ανέλαβε τις ευθύνες σου…..
Προστατεύοντας τον εαυτό σου!!!
Μην το περιμένεις από κανέναν άλλον αυτό!
Ζήσε……
Όπως πραγματικά επιθυμείς….
Αδιαφορώντας για οτιδήποτε…..
Δεν σου ταιριάζει!!!!
Μην «γεμίζεις» την ζωή σου…
«Σκουπίδια»!!!!!
Οι χωματερές…..
Δεν είναι από τα μέρη…
Που θα σκεφτεί ένας σωστός άνθρωπος…..
Να ψάξει να βρει αυτό που θέλει!!!!
Και αυτό…
Δεν το λέει καμία μοίρα…..
Για να της τα φορτώσεις πάλι…
Αλλά η κοινή λογική….
Που οφείλεις να έχεις…
Αν πραγματικά πιστεύεις…..
Πως αξίζεις να βιώσεις……
Όλα αυτά που ονειρεύεσαι!!!!!!!