Φρεντ Χόϋλ (Βρετανός αστροφυσικός).
«Μια ερμηνεία των δεδομένων βάσει κοινής λογικής, υποδηλώνει πως κάποια υπέρ-διάνοια έχει παίξει με την φυσική, καθώς και την χημεία και την βιολογία, και πως δεν … υφίστανται τυφλές δυνάμεις στην φύση που να είναι αξιόλογες. Οι αριθμοί που προκύπτουν από τον υπολογισμό των δεδομένων, μου φαίνονται τόσο συγκλονιστικοί, ώστε να τοποθετούν αυτό το ενδεχόμενο σχεδόν εκτός έρευνας.»
Τζωρτζ Έλλις (Βρετανός αστροφυσικός):
«Παρατηρούνται εκπληκτικοί μικρο-συντονισμοί στους νόμους, οι οποίοι κάνουν δυνατή…
… αυτή την πολυπλοκότητα. Η συνειδητοποίηση της πολυπλοκότητας των όσων πραγματοποιούνται, καθιστούν αδύνατον να μην χρησιμοποιηθεί η λέξη «θαύμα», χωρίς να παίρνουμε κάποια θέση ως προς το οντολογικό κύρος της λέξεως αυτής.»
Πωλ Ντέϊβης (Βρετανός αστροφυσικός):
«Για μένα, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι κάτι συμβαίνει πίσω απ’; όλα αυτά …; Μοιάζει σαν κάποιος να έχει ρυθμίσει λεπτομερώς τους αριθμούς της φύσης, προκειμένου να συνθέσει το Σύμπαν …; Η εντύπωση (ύπαρξης) σχεδιασμού είναι συντριπτική.»
Πωλ Ντέϊβης: «Οι νόμοι [της φυσικής] … μοιάζουν να είναι προϊόν ενός εξαιρετικά ευφυούς σχεδίου… Το Σύμπαν πρέπει να έχει κάποιο σκοπό.»
Αλαν Σάντετζ (βραβείο αστρονομίας Crawford):
«Το βρίσκω πολύ απίθανο μια τέτοια τάξη να προήλθε από το χάος. Πρέπει να υπάρχει κάποια οργανωτική αρχή. Για μένα, ο Θεός είναι μυστήριο, αλλά είναι και η εξήγηση του θαύματος τής ύπαρξης -; τού γιατί υπάρχει κάτι αντί για τίποτε»
Τζων Οκήφ (αστρονόμος της NASA):
«Με αστρονομικά μέτρα, είμαστε μια παραχαϊδεμένη, πολυαγαπημένη ομάδα πλασμάτων… Αν το Σύμπαν δεν είχε φτιαχτεί με μια απολύτως καθοριστική ακρίβεια, δεν επρόκειτο ποτέ να υπάρξουμε. Είναι η γνώμη μου, πως αυτές οι συγκυρίες δείχνουν πως το σύμπαν δημιουργήθηκε για να το κατοικεί ο άνθρωπος.»
Τζωρτζ Γρήνστάϊν (αστρονόμος):
«Καθώς επιβλέπουμε όλες τις αποδείξεις, η σκέψη επίμονα εγείρεται, πως κάποιος υπερφυσικός παράγοντας -; ή -;μάλλον- Παράγοντας, πρέπει να εμπλέκεται. Είναι δυνατόν, έτσι ξαφνικά, άθελά μας, να σκοντάψαμε πάνω σε επιστημονικές αποδείξεις της ύπαρξης ενός Υπέρτατου Όντος; Μήπως ο Θεός ήταν αυτός που επενέβη και τόσο προνοητικά χειροτέχνησε τον Κόσμο προς όφελός μας;
Άρθουρος Έντιγκτον (αστροφυσικός):
«Η ιδέα ενός συμπαντικού νοός ή Λόγου θα ήταν, νομίζω, ένα μάλλον εφικτό συμπέρασμα εν όψει της παρούσης καταστάσεως της επιστημονικής θεωρίας.»
Αρνώ Πενζίας (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής):
«Η Αστρονομία μας οδηγεί σε ένα μοναδικό συμβάν, ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, που διαθέτει εκείνη την πολύ λεπτή ισορροπία που χρειάζεται για να παρέχονται οι ακριβείς συνθήκες που επιτρέπουν την ζωή, και που έχει ένα υποκείμενο (υπερφυσικό’;, θα το έλεγε κανείς) σχέδιο.»
Ρότζερ Πένροουζ (μαθηματικός και συγγραφέας):
«Εγώ θα έλεγα πως το σύμπαν έχει κάποιο σκοπό. Δεν βρίσκεται εκεί, έτσι, κάπως, κατά τύχη.»
Τόνυ Ρόθμαν (φυσικός):
«Όταν είμαστε αντιμέτωποι με την τάξη και την ομορφιά του σύμπαντος και τις περίεργες συμπτώσεις της φύσης, είναι μεγάλος ο πειρασμός, να κάνουμε το άλμα της πίστεως από την επιστήμη στην θρησκεία. Είμαι σίγουρος πως πολλοί φυσικοί το επιθυμούν. Πόθος μου είναι, να το παραδέχονταν αυτό.»
Βέρα Κιστιακόφσκυ (φυσικός Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης)
«Η αριστουργηματική τάξη που αναδεικνύεται από την επιστημονική μας κατανόηση του φυσικού κόσμου, προϋποθέτει το Θείο.»
Ρόμπερτ Τζάστροου (αυτοαποκαλούμενος αγνωστικιστής): «Για τον επιστήμονα που έχει ζήσει με την πίστη του στην δύναμη της λογικής, η ιστορία τελειώνει σαν ένα κακό όνειρο. Έχει σκαρφαλώσει τις οροσειρές της άγνοιας… πλησιάζει να κατακτήσει την ψηλότερη κορυφή… και, καθώς σέρνεται πάνω από τον τελευταίο βράχο, τον καλωσορίζει μια ομάδα θεολόγων, οι οποίοι είναι καθισμένοι εκεί πέρα επί αιώνες…»
Στήβεν Χώκινγκ (Βρετανός αστροφυσικός):
«Τότε, θα… μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στην συζήτηση σχετικά με το ερώτημα γιατί εμείς και το σύμπαν υπάρχουμε. Αν βρούμε την απάντηση στο ερώτημα αυτό, θα είναι ο υπέρτατος θρίαμβος της ανθρώπινης λογικής -; γιατί τότε, θα γνωρίζουμε τον νου του Θεού.»
Φρανκ Τίπλερ (Καθηγητής Μαθηματικής Φυσικής):
«Όταν άρχισα την καριέρα του κοσμολόγου προ εικοσαετίας περίπου, ήμουν ένας πεπεισμένος αθεϊστής. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα θα μπορούσα να είχα φανταστεί πως μια μέρα θα έγραφα βιβλίο που σκοπό είχε να αποδείξει πως οι κεντρικές πεποιθήσεις της Ιουδαιο-Χριστιανικής θεολογίας είναι πράγματι αλήθειες, πως οι πεποιθήσεις αυτές είναι καθαρά συμπεράσματα των νόμων της φυσικής όπως τους κατανοούμε σήμερα. Έχω αναγκασθεί να αποδεχθώ αυτά τα συμπεράσματα, από την αμείλικτη λογική του δικού μου, ειδικού κλάδου της φυσικής.»
Αλεξάντερ Πολυάκοφ (Σοβιετικός μαθηματικός): «Γνωρίζουμε πως η φύση περιγράφεται από τα πλέον άριστα μαθηματικά, επειδή ο Θεός την δημιούργησε.»
Εντ Χάρισον (κοσμολόγος):
«Ορίστε η κοσμολογική απόδειξη πως υπάρχει Θεός -; ο ισχυρισμός του Πέηλυ περί σχεδιασμού -; ενημερωμένη και εμπλουτισμένη: Η λεπτεπίλεπτη ρύθμιση του σύμπαντος αποτελεί εκ πρώτης όψεως απόδειξη θεϊκού σχεδιασμού. Διαλέξτε: τυφλή τύχη που προϋποθέτει μυριάδες σύμπαντα, ή σχεδιασμός, που προϋποθέτει μόνο ένα σύμπαν…. πολλοί επιστήμονες, όταν παραδέχονται τις απόψεις τους, τείνουν προς την τελεολογική ή «σχεδιαστική» άποψη.»
Έντουαρντ Μίλν (Βρετανός κοσμολόγος):
«Όσο για τα αίτια του Σύμπαντος, εν σχέσει με την διαστολή, το αφήνουμε στον αναγνώστη να το προτείνει. Πάντως, η εικόνα μας είναι ατελής, χωρίς Αυτόν (τον Θεό).»
Μπάρυ Πάρκερ (κοσμολόγος):
«Και ποιος δημιούργησε αυτούς τους νόμους; Δεν χωράει συζήτηση, πως ένας Θεός πάντοτε θα είναι αναγκαίος.»
Δρ. Ζεχαβί και Δρ. Ντεκελ (κοσμολόγοι):
«Τέτοιος τύπος σύμπαντος, όμως, φαίνεται να απαιτεί ως ένα βαθμό κάποιες λεπτές ρυθμίσεις των αρχικών συνθηκών, πράγμα που φαίνεται να αντιτίθεται στην κοινή σοφία’;.»
Άρθουρ Λ. Σάβλοφ (Καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, 1981 Βραβείο Νόμπελ Φυσικής):
«Μου φαίνεται πως, όταν είμαστε αντιμέτωποι με τα θαύματα της ζωής και του σύμπαντος, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί’; και όχι μόνο πώς’;. Οι μόνες δυνατές απαντήσεις είναι θρησκευτικές… Εντοπίζω μια ανάγκη για Θεό μέσα στο σύμπαν και μέσα στην ίδια την ζωή μου…»
Χένρυ «Φριτς» Σέφερ (Καθηγητής Χημείας στο Graham Perdue και διοικητής του Computational Quantum Chemistry στο Πανεπιστήμιο Georgia):
«Η σημασία και η χαρά στην επιστήμη μου πηγάζει από εκείνες τις περιστασιακές στιγμές όταν ανακαλύπτω κάτι καινούργιο, και που λέω στον εαυτό μου: ώστε έτσι το έκανε ο Θεός!’; Ο στόχος μου είναι να κατανοήσω μια μικρή γωνιά του μυαλού του Θεού
Βέρνερ Φον Μπράουν (πρωτοπόρος μηχανικός πυραύλων)
«Το βρίσκω το ίδιο δύσκολο να κατανοήσω τον επιστήμονα που δεν αναγνωρίζει την παρουσία μιας ανώτερης λογικής πίσω από την ύπαρξη του σύμπαντος, όσο να κατανοήσω τον θεολόγο που θα μπορούσε να αρνηθεί τις προόδους της επιστήμης.»
Καρλ Βέσε (μικροβιολόγος από το Πανεπιστήμιο του Illinois)
«Η ζωή στο Σύμπαν: σπάνια ή μοναδική; Εγώ περπατώ και στις δύο μεριές του δρόμου αυτού. Την μια μέρα μπορώ να πω ότι, δεδομένων των 100 δις. των αστέρων στον γαλαξία μας και των 100 δις και πλέον άλλων γαλαξιών, σίγουρα πρέπει να υπάρχουν πλανήτες που να σχηματίστηκαν και να εξελίχθηκαν με τρόπους πάρα πολύ όμοιους με την Γη, και συνεπώς να περιέχει έστω μικροβιακές μορφές ζωής. Υπάρχουν άλλες μέρες, όπου λέω πως η ανθρωπική αρχή που κάνει το σύμπαν κάτι το ειδικό ανάμεσα σε ένα μεγάλο αριθμό συμπάντων, ίσως να μην άπτεται στη άποψη εκείνη της φύσης που περιγράφουμε στην φυσική, αλλά να επεκτείνεται στην χημεία και την βιολογία. Στην περίπτωση αυτή, η ζωή επί της Γης είναι απολύτως μοναδική
Άντονυ Φλού (Καθηγητής Φιλοσοφίας, πρώην αθεϊστής, συγγραφέας και ομιλητής)
«Έχω την εντύπωση πως τα ευρήματα ερευνών DNA των 50 και πλέον ετών μας έδωσαν υλικά για ένα νέο και πιο ισχυρό επιχείρημα υπέρ του σχεδιασμού.»
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ;
Ο Ιησούς δίδαξε πως "Ο Θεός είναι πνεύμα..." [Ιωαν.4:24].Ο Θεός δεν έχει σώμα, ούτε φυσική μορφή. Ούτε έχει μετρήσιμη με οποιοδήποτε τρόπο μορφή. Ώστε λοιπόν ο Θεός είναι αόρατος. Ο Θεός όμως έγινε ορατός, παίρνοντας ανθρώπινη μορφή με την παρουσία του Ιησού ανάμεσά μας.Η "ουσία" Του όμως είναι αόρατη.
Εξέλιξη και αλλαγή μπορεί να χαρακτηρίζουν μερικά από τα έργα Του. Αλλά ο Θεός παραμένει αναλοίωτος "...Εσύ όμως παραμένεις ο ίδιος..." [Εβρ. 1:12]. Ο Θεός δεν αλλάζει, αλλιώς δε θα ήταν τέλειος και ολοκληρωμένος. Ο Θεός λοιπόν δεν αλλάζει από καιρό σε καιρό.
Η δύναμη του Θεού είναι απεριόριστη. Μπορεί να κάνει οτιδήποτε δεν είναι ασυμβίβαστο με τη φύση, τον χαρακτήρα, και τους στόχους Του, "Εγώ είμαι ο Παντοδύναμος Θεός..." [Γεν. 17:1] - "Υπάρχει κάτι που να είναι πολύ δύσκολο για το Θεό;" [Γεν. 18:14]. Οι μόνοι περιορισμοί στη δύναμη του Θεού έχουν προσδιοριστεί από τον ίδιο. Η λέξη "αδύνατο" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό Του. Ο Θεός δημιουργεί και συντηρεί όλα τα πράγματα. Όμως ποτέ δεν κουράζεται, "Δε γνώρισες; Δεν άκουσες; Ο Κύριος είναι ο αιώνιος Θεός, αυτός που δημιούργησε τα πέρατα της γης. Ποτέ όμως δε θα κουραστεί, ούτε θα πεινάσει και κανείς δε μπορεί να γνωρίσει τη σκέψη Του." [Ησα. 40:28].
Ο Θεός κατέχει όλη τη γνώση. Επειδή η παρουσία του Θεού φτάνει παντού, την ίδια στιγμή, ο Θεός γνωρίζει τα πάντα ταυτόχρονα-παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ο Θεός γνωρίζει ακόμα και τις σκέψεις και τα κίνητρα κάθε καρδιάς.
Ο Θεός δεν περιορίζεται σε κάποιο τμήμα του σύμπαντος αλλά είναι παρών με όλη τη δύναμη και τη δόξα Του σε κάθε σημείο του χώρου και σε κάθε χρονική στιγμή μέσα στο χρόνο "Που μπορώ να φύγω από το Πνεύμα Σου; Που μπορώ να κρυφτώ από τη παρουσία Σου; εάν ανεβώ στους ουρανούς, Εσύ είσαι εκεί· αν κατεβώ στον Αδη, Είσαι εκεί. Αν πάρω τα φτερά του πρωινού και κατασκηνώσω στα έσχατα της θαλάσσης, ακόμα κι εκεί το χέρι Σου θα με οδηγεί, το δεξί Σου χέρι θα με κρατάει σταθερά. Κι αν πω "το σκοτάδι σίγουρα θα με κρύψει" και το σκοτάδι θα γίνει φως γύρω μου, ακόμα και το σκοτάδι δεν είναι σκοτεινό για Σένα και η νύχτα λάμπει σα την ημέρα· για Σένα το σκοτάδι είναι σα φως." [Ψαλμός 139 7-12].Ο Θεός δεν ανήκει σε κανένα έθνος και σε καμιά γενιά. Είναι ο Θεός όλης της γης, των ουρανών, όλου του σύμπαντος και πέρα απ' αυτό.
Αν και έχει δημιουργήσει τα πάντα και η παρουσία Του "διαπερνά" όλη τη δημιουργία Του, Αυτός την υπερβαίνει, δεν περιορίζεται σ' αυτή και ούτε αυτή τον περικλείει. Έτσι λοιπόν ο πανθεϊσμός, που παρουσιάζει το Θεό σα μια δύναμη ζωής που βρίσκεται μέσα σ' όλα τα πράγματα, κάνει λάθος. Το ίδιο λάθος κάνει και όποιο άλλο σύστημα προσπαθεί να υποβιβάσει το Θεό σε μια "δύναμη" από ένα Πρόσωπο, που στη πραγματικότητα είναι.
Η αιωνιότητα αναφέρεται τη σχέση του Θεού με το χρόνο. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι εξίσου γνωστά σ' Αυτόν ""Εγώ είμαι το Αλφα και το Ωμέγα", λέει ο Θεός, ο παντοκράτορας Κύριος, αυτός που αληθινά υπάρχει και υπήρχε και θα 'ρθεί." [Αποκ. 1:8]. Ο χρόνος είναι σα τη παρέλαση που ο θεατής βλέπει ένα τμήμα της μόνο κάθε στιγμή. Ο Θεός όμως βλέπει το χρόνο στο σύνολό του.
Η ρίζα της λέξης άγιος σημαίνει κάποιος που είναι ξεχωρισμένος για κάτι, κάποιος διαφορετικός.Έτσι λοιπόν η λέξη Αγιος αναφέρεται στο Θεό σαν Αυτός που είναι ξεχωρισμένος και εξυψωμένος πάνω απ' όλα τα πράγματα. Η αγιότητα αναφέρεται στην ηθική τελειότητα του Θεού. Όπως λοιπόν ο Θεός είναι άγιος, έτσι ζητάει κι από τα δικά Του παιδιά να είναι άγια και για ότι ζητάει ο Θεός πάντα προμηθεύει. Έτσι λοιπόν η αγιότητα είναι το δώρο του Θεού που λαμβάνει κανείς μέσον της πίστης στον Υιό Του, τον Ιησού Χριστό. "Να ντυθείτε τον καινούριο άνθρωπο, που ο Θεός κατά το σχέδιό Του τον έπλασε για να ζει με δικαιοσύνη και αγιότητα που προέρχονται από την αλήθεια". [Εφ. 4:24].
Η Δικαιοσύνη όσον αφορά το Θεό, αναφέρεται στην επιβεβαίωση απ' Αυτόν του τι είναι σωστό σε αντίθεση με το τι είναι λάθος. Η δικαιοσύνη του διαπνέει τους ηθικούς νόμους στις Δέκα Εντολές, που δόθηκαν στην ανθρωπότητα για να την καθοδηγήσουν.
Όταν αναφερόμαστε επίσης στη δικαιοσύνη του Θεού, αναφερόμαστε στη διαχείριση της δικαιοσύνης από το Θεό. Συμπεριφέρεται με αμεροληψία και δικαιοσύνη σε όσους έχουν υποστεί βία και τιμωρεί αυτούς που είναι ανυπάκουοι, "Αυτός είναι ο Βράχος, τα έργα Αυτού είναι τέλεια, διότι όλοι οι δρόμοι Του είναι δίκαιοι. Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία σ' Αυτόν, δίκαιος και ευθύς είναι Αυτός." [Δευτ.32:4]
"Τότε ο Θεός θα πληρώσει τον καθένα κατά τα έργα Του. Θα δώσει αιώνια ζωή σε όσους κάνουν υπομονετικά το καλό κι αναζητούν έτσι τη δόξα, την αναγνώριση και την αιωνιότητα κοντά στο Θεό. Αντίθετα η οργή και ο θυμός του Θεού περιμένουν όσους αντιστρατεύονται στο Θεό, αντιστέκονται στην αλήθεια και υπηρετούν την αδικία.Θλίψη και στενοχώρια περιμένουν κάθε άνθρωπο που υπηρετεί το κακό, πρώτα τους Ιουδαίους αλλά και τους Εθνικούς, αντίθετα, δόξα, τιμή και ειρήνη προσμένουν όποιον κάνει το καλό, πρώτα τους Ιουδαίους αλλά και τους Εθνικούς, γιατί ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις.Έτσι λοιπόν όσοι αμάρτισαν χωρίς να ξέρουν το νόμο του Θεού θα αφανιστούν χωρίς να κριθούν με βάση το νόμο. Κι από την άλλη, όσοι αμάρτησαν γνωρίζοντας το νόμο θα κριθούν με κριτήριο το νόμο. Γιατί στο Θεϊκό δικαστήριο δε δικαιώνονται όσοι άκουσαν απλώς το νόμο αλλά μόνο όσοι τήρησαν το νόμο. Όσο για τα άλλα έθνη που δε γνωρίζουν το νόμο, πολλές φορές κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως αν και δε τους δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει ο νόμος. Η διαγωγή τους φανερώνει πως οι εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους και σ' αυτό συμφωνεί και η συνείδησή τους, που η φωνή της τους τίπτει ή τους επαινεί, ανάλογα με τη διαγωγή τους.Όλα αυτά θα γίνουν την ημέρα που ο Θεός θα κρίνει δια του Ιησού Χριστού τις κρυφές σκέψεις των ανθρώπων, όπως λέει το ευαγγέλιό μου." [Ρωμ. 2:6-16].
Τέλος, η δικαιοσύνη του Θεού είναι λυτρωτική, καθώς διακηρύττει τον πιστό δικαιωμένο μέσον του θανάτου και της αναστάσεως του Ιησού Χριστού. "Δεν ντρέπομαι που υπηρετώ το ευαγγέλιο, γιατί αυτό είναι η δύναμη του Θεού, που σώζει καθέναν που το αποδέχεται, πρώτα τον Ιουδαίο και ύστερα τον ειδωλολάτρη. Γιατί στο ευαγγέλιο αποκαλύπτεται η αγάπη του Θεού που σώζει τον άνθρωπο, αρκεί αυτός να εμπιστευτεί από την αρχή ως το τέλος τον εαυτό του στο Θεό, όπως το λέει κι η Γραφή: Ο Δίκαιος εξαιτίας της πίστης του θα ζήσει.Είναι ολοφάνερο ποια θα είναι η οργή του Θεού, που θα 'ρθει από τον ουρανό για να τιμωρήσει τους ανθρώπους για την ασεβή και άδικη διαγωγή τους. Και θα τους τιμωρήσει, γιατί με τα άδικα έργα τους συγκάλυψαν την αλήθεια, δηλαδή τη γνώση που μπορούσαν να έχουν για το Θεό, αφού ο ίδιος ο Θεός τους τη φανέρωσε. Εννοώ το εξής: η αιώνια δύναμη του Θεού και η θεϊκή Του ιδιότητα είναι βέβαια αόρατες, ο ανθρώπινος νους όμως μπορεί να τις δει μέσα στη δημιουργία, από τότε που έγινε ο κόσμος. Γι αυτό λοιπόν οι άνθρωποι δεν έχουν καμιά δικαιολογία. Γιατί ενώ γνώρισαν το Θεό μέσα από τη δημιουργία, ούτε τον δόξασαν, ούτε τον ευχαρίστησαν ως Θεό. Αντίθετα η σκέψη τους ακολούθησε λαθεμένο δρόμο, και το ανόητο εγώ τους βυθίστηκε στο σκοτάδι της πλάνης. Έτσι, ενώ θριαμβολογούσαν για τη σοφία τους, κατάντησαν ανόητοι, ως το σημείο, αντί για το δημιουργό αθάνατο Θεό, να προσκυνούν είδωλα που παρασταίνουν θνητούς ανθρώπους, πουλιά, τετράποδα ζώα και ερπετά." [Ρωμ.1:16-23].
Η αγάπη είναι η κεντρική περιγραφή της φύσης του Θεού. Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο ζητά να αφυπνίσει την καρδιά του ανθρώπου, για να ανταποκριθεί στην αγάπη αυτή του Θεού. Η αγάπη του Θεού, διατρέχει όλη την Αγία Γραφή. Εκεί, βρίσκουμε τον Θεό να δίνει τον εαυτό Του και όλα αυτά που κατέχει, στα πλάσματα που δημιούργησε, ώστε να κερδίσει την ανταπόκρισή τους και να μοιραστεί τον εαυτό Του μαζί τους.
Ο Θεός αγάπησε και έδωσε. Αγάπησε και έψαξε - όπως ένας βοσκός ψάχνει το πρόβατό του. Ο Θεός αγάπησε και υπέφερε και έδωσε τον εαυτό Του επάνω στο σταυρό, για την σωτηρία και την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου. Ο Θεός μέσα στην τέλεια αγάπη Του επιδιώκει το καλό για όλα τα δημιουργήματά Του. "Ο Κύριος είναι καλός σε όλους, έχει συμπόνοια για ότι έχει δημιουργήσει" [Ψαλμοί].
Η αλήθεια, όλη η αλήθεια, είτε φυσική, είτε πνευματική, έχει τις ρίζες της στο Θεό. Έτσι λοιπόν κάθε "αντιπαλότητα" ή "διαφωνία" ανάμεσα στις διδασκαλίες των φυσικών επιστημών και στην αποκάλυψη του Θεού για τον εαυτό Του, δεν είναι παρά μόνο μια παροδική παρεξήγηση, που οφείλεται στην περιορισμένη προοπτική και την ατελή γνώση του ανθρώπου. Η πληρότητα της αλήθειας όμως τελικά θα επαληθευτεί και θα έρθει σε συμφωνία με την αποκάλυψη του Θεού.
Η σοφία του Θεού αποκαλύπτεται από το γεγονός πως κάνει το καλύτερο, με τον καλύτερο τρόπο, στην καλύτερη χρονική στιγμή, για τον καλύτερο σκοπό.
Μερικοί άνθρωποι έχουν γνώση, αλλά λίγη σοφία, ενώ μερικές φορές φαίνεται πως οι περισσότερο σοφοί έχουν λίγη γνώση. Αντιθέτως, ο Θεός είναι "ο μοναδικός σοφός Θεός" [Α Τιμ. 1:17], όντας ταυτόχρονα πάνσοφος και παντογνώστης.
Μέσα στη Δημιουργία, μέσα στην ιστορία, μέσα στις ζωές των ανθρώπων, μέσα από τον Ιησού Χριστό, η θεική Του σοφία αποκαλύπτεται. Η υπόσχεση του Θεού
"Αν κάποιος από σας υστερεί σε σοφία, ας τη ζητήσει από το Θεό, κι Αυτός θα του τη δώσει. Γιατί ο Θεός δίνει σε όλους με απλοχεριά και χωρίς να περιφρονεί κανέναν." [Ιακ. 1:5], επιβεβαιώνει το προνόμιο που έχουμε εμείς οι άνθρωποι να ζητάμε σοφία από τον Θεό.
