Ο συνειδητός άνθρωπος
δεν ανήκει πουθενά
Μπορείς να βρεις γνώση σε ένα διανοούμενο και σε ένα συνειδητό άνθρωπο. Ο διανοούμενος όμως είναι σαν μια δεξαμενή, ενώ ο συνειδητός άνθρωπος είναι σαν το πηγάδι.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θεμελιώδης και βαθιά είναι αυτή η διαφορά. Η γνώση του διανοούμενου είναι δανεική, σάπια, μουχλιασμένη.
Τα προβλήματα που υπάρχουν στον κόσμο οφείλονται στη γνώση των διανοούμενων. Η διαμάχη ανάμεσα στους ινδουιστές και τους μουσουλμάνους είναι διαμάχη διανοούμενων.
Η αντίθεση ανάμεσα στους ζαϊνιστές και τους ινδουιστές είναι αντίθεση ανάμεσα σε διανοούμενους. Είναι μια αντίθεση ανάμεσα σε νόες που είναι δανεικοί, σάπιοι και μουχλιασμένοι.
Όλα τα προβλήματα που έχουν συμβεί σ' ολόκληρο τον κόσμο οφείλονται στους νόες που έχουν γίνει δεξαμενές. Αλλιώς, υπάρχουν απλώς άνθρωποι στον κόσμο. Κανένας δεν είναι χριστιανός, ινδουιστής, μουσουλμάνος ή ζαϊνιστής. Αυτές είναι απλώς ταμπέλες για τις δεξαμενές. Άλλος έχει αντλήσει νερό από την Γκίτα, οπότε είναι ινδουιστής, άλλος έχει αντλήσει νερό από το Κοράνι, οπότε είναι μουσουλμάνος.
Ο συνειδητός άνθρωπος δεν παίρνει νερό από τους άλλους. Το νερό έρχεται από μέσα του. Έρχεται από την ύπαρξη, οπότε δεν μπορεί να είναι ούτε μουσουλμάνος, ούτε ινδουιστής, ούτε χριστιανός. Ο συνειδητός άνθρωπος δεν μπορεί να ανήκει σε καμία σέχτα, όμως ο διανοούμενος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σέχτα.
Προσκολλόμαστε σφιχτά πάνω στις σκέψεις μας. Τις φροντίζουμε περισσότερο απ' όσο φροντίζουμε τη ζωή μας. Όλα τα σκουπίδια που έχουμε συσσωρεύσει μέσα στον νου δεν βρέθηκαν τυχαία εκεί. Εμείς τα μαζέψαμε και τα φροντίζουμε.
Έτσι, αν τελικά θεωρείς ότι η γνώση είναι η συσσώρευση σκέψεων, δεν θα είσαι ποτέ σε θέση να ελευθερωθείς από αυτές.
Το πηγάδι περιέχει εδαφικό νερό
Το εδαφικό νερό προέρχεται συνηθέστερα από ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα (όπως βροχή, χιόνι, χαλάζι) όπου στη συνέχεια υπό την επίδραση της βαρύτητας αλλά και άλλων δυνάμεων διεισδύει στο έδαφος και στη συνέχεια μετακινείται προς διάφορες κατευθύνσεις μέχρι να συναντήσει κάποιο "υδατοστεγές" στρώμα δημιουργώντας υδροφόρο ορίζοντα
Υδροφόρος ορίζοντας ονομάζεται η ανώτατη επιφάνεια των στηλών (όγκων) νερού οι οποίες σχηματίζονται όταν τα νερά της βροχής, διαπερνώντας το έδαφος, συγκρατούνται μεταξύ στρωμάτων πετρωμάτων ανόμοιας διαπερατότητας.
Η στάθμη του παρουσιάζει μεγάλες εποχικές μεταβολές, είναι δηλαδή χαμηλότερη το καλοκαίρι και ψηλότερη το χειμώνα.
Μια δεξαμενή, είναι ένα αδιάβροχο δοχείο για τη συγκράτηση υγρών, συνήθως νερού.
Οι δεξαμενές είναι συχνά κατασκευασμένες για να πιάσουν και να αποθηκεύσουν τα όμβρια ύδατα.
Οι δεξαμενές χρησιμοποιούνται συχνά μόνο για άρδευση λόγω ανησυχιών για την ποιότητα του νερού.
Οι δεξαμενές διακρίνονται από τα πηγάδια από την κίνηση ή στασιμότητα του περιεχομένου τους.
*Από το βιβλίο
"Ταξίδι προς τα μέσα",
Osho, Εκδ. Ρέμπελ
