Όλες οι μέρες, αν το καλοσκεφτείς, είναι σχεδόν ίδιες. Θα ξυπνήσεις το πρωί, θ’ ανοίξεις τα μάτια σου, θα τεντώσεις το κορμάκι σου και με βαριά καρδιά θα εγκαταλείψεις τη ζεστασιά του κρεβατιού σου. Μια ρουτίνα που επαναλαμβάνεται και σε εξουσιάζει. Θα κάνεις το καφεδάκι σου και θα οργανώσεις στο μυαλό σου το πρόγραμμα της ημέρας σου. Έχεις τόσα πράγματα να κάνεις που ζορίζεσαι, νιώθεις το άγχος να σε καταλαμβάνει, να σε πνίγει. Σκέφτεσαι, σκέφτεσαι και την παραμικρή λεπτομέρεια προσπαθώντας να μην ξεχάσεις τίποτα.
Λές τι θέλεις να πείς
Τα διαμάντια σου είναι οι σταγόνες βροχής
Το χαμόγελό σου είναι η πιστωτική σου κάρτα
Και το νόμισμά σου είναι η αγάπη σου.
Και το πρωί είναι για σένα
Και ο αέρας είναι ελεύθερος
Και τα πουλιά τραγουδούν για σένα
Και η θετικότητά σου.
Παίζεις όπου θέλεις εσύ να παίζεις
Στους κεντρικούς δρόμους όπου σέρνεται όλο το θήραμα
Και θα αισθανθείς σαν να είσαι στην δυναστεία
Θα μπορούσες να είσαι αυτό που θέλεις να είσαι.
Και το πρωί είναι για σένα
Και ο αέρας είναι ελεύθερος
Και τα πουλιά τραγουδούν για σένα
Και η θετικότητά σου.
Και τα αυτοκίνητα συγκρούονται για σένα
Και ο ήλιος είναι ελεύθερος
Και οι σειρήνες σε καλούν.
Ναι, το πρωί είναι για σένα
Ναι, ο αέρας είναι ελεύθερος
Ναι, ο κόσμος γυρίζει για σένα
Και η θετικότητά σου.
Θετικότητα.