Ζούμε σε μια χώρα όπου το νομικό πρόσωπο της κοινωνίας και του έθνους, το Κράτος, συμπεριφέρεται ως το μεγαλύτερο λαμόγιο όλης της επικράτειας, λειτουργώντας καταχρηστικά και δόλια εναντίον των πολιτών που υποτίθεται ότι συστάθηκε να υπηρετεί.
Είμαστε από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχει ευδοκιμήσει το οργανωμένο έγκλημα διότι απλά αυτός ο ρόλος έχει καπαρωθεί από το ελληνικό δημόσιο, και μάλιστα με νομοθετημένη ατιμωρησία.
Ο κλέφτης που κάνει κουμάντο σε αυτή τη χώρα είναι το κράτος.
Κλέβει φόρους, κλέβει υπηρεσίες που δικαιούται να λάβει ο φορολογούμενος αλλά δεν του τις δίνει ως οφείλει, κλέβει στις προμήθειες που κάθε υπογραφή έχει το λαδάκι της, κλέβει σε αξιοπρέπεια όπου η δικαιοσύνη σε θεωρεί ένοχο επειδή σε κατηγόρησε ένας δημόσιος υπάλληλος χωρίς τεκμήριο ενοχής σου, κλέβει σε όλα.
Αν δούμε το θέμα της δικαιοσύνης, πχ στα διοικητικά δικαστήρια, δεν χρειάζεται να τεκμηριώσει η δημόσια υπηρεσία την ενοχή σου για κάποιο πρόστιμο που σου έχει καταλογίσει. Ή μάλλον θεωρείται επαρκής απόδειξη ενοχής σου η έκθεση του οργάνου που σε έχει ελέγξει.
Για παράδειγμα πάει μια υπηρεσία οικονομικού ελέγχου (εφορία) για έλεγχο σε μια εταιρεία 2-3 χρόνια αφού έχει κλείσει και δεν βρίσκει κανέναν στη διεύθυνση που ήταν η έδρα της. Έτσι κρίνει ανεπαρκή τα στοιχεία της και κάνει εξωλογιστικό υπολογισμό του τζίρου όπου μάλιστα υπολογίζει ότι το σύνολο του τζίρου ήταν κέρδος και άρα ο κακόμοιρος που είχαν βάλει νόμιμο εκπρόσωπο ξαφνικά βρίσκεται προσωπικά υπεύθυνος για μυθικά ποσά.
Η έκθεση λέει 100% ενός φαντασιακού τζίρου ήταν κέρδος και μάλιστα χρωστάς και το ΦΠΑ. Συν τα πρόστιμα βγαίνουν κάτι απίστευτα νούμερα που οποίος δεν πάθει καρδιακό βλέποντάς τα θα το πάθει μετά στα δικαστήρια.
Μετά λοιπόν αρχίζουν και τα ποινικά όπου άντε να αποδείξει ο άλλος ότι δεν είναι ελέφαντας και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που πουλούσε δεν τους έπαιρνε τσάμπα, και δεν πούλησε €10 εκατομμύρια αξίας εμπόρευμα τον τελευταίο χρόνο αλλά €500.000 και με αρνητικό κέρδος και γι’ αυτό και έκλεισε.
Όπως καταλαβαίνει καθένας η ζωή αυτού του ανθρώπου έχει τελειώσει. Μπήκε στα γρανάζια του συστήματος εξόντωσης ανθρώπων που ονομάζεται ελληνική δικαιοσύνη. Είναι ένοχος εκτός αν με κάποιο μαγικό τρόπο αποδείξει ότι εκείνο το χρόνο έλλειπε διακοπές στο φεγγάρι. Αλλιώς θα τρέχει στα διοικητικά και τα ποινικά για μια δεκαπενταετία. Ακόμα και αν αθωωθεί θα τον έχει χωρίσει η γυναίκα του και θα έχει μείνει άνεργος ή θα έχει αναγκαστεί να φύγει μετανάστης. Το κράτος ενεργεί ως εκβιαστής εγκληματίας εκτελεστής χωρίς κιόλας να μπορεί κανείς να το εμποδίσει καθώς η ευθύνη διαχέεται και προβλέπεται από μηχανιστικές διατάξεις και κανονισμούς που καμία σχέση δεν έχουν με την απονομή δικαιοσύνης ή κράτους δικαίου.
Το κράτος κλέβει παντού, ακόμα και όταν καλείται να βγάλει από την κυκλοφορία τους πραγματικούς εγκληματίες αλλά όμως τους αφήνει ελεύθερους με μερικές αγορασμένες "δήθεν" ιατρικές γνωματεύσεις ότι τα παιδιά δεν είναι καλά στην υγεία τους. Κλέβει και στην υγεία όμως όταν αγοράζει από την πολυεθνική το αντιδραστήριο στη διπλάσια τιμή από όση το πληρώνει ο Ρουμάνος ή ο Γερμανός και μετά δεν έχει λεφτά για σεντόνια, γάζες και οινόπνευμα.
Κλέβει και απευθείας από το λογαριασμό του απλού πολίτη τα λεφτά του επειδή ένα λαμόγιο πολιτικός αποφάσισε να βγάλει αυθαίρετα ένα λαμογοφόρο ψεύτικο και αυθαίρετο που δεν μπορούν να πληρώσουν κάποια από τα φορολογικά υποζύγια και μετά με δικαιολογία ότι δεν άφησες απλήρωτο το νοίκι σου να σε πετάξει έξω ο σπιτονοικοκύρης για να πληρώσεις τον λαμογοφόρο για να πάρει τις προκαταβολικές υπερωρίες του ο κάθε Καρανίκας, σου βάζει χέρι στο λογαριασμό. Μάλιστα σου βάζει χέρι το συνολικό ποσό της ψεύτικης οφειλής σε ΚΑΘΕ λογαριασμό που έχεις κι έτσι μαζεύει το μπαγιόκο για να δώσει συντάξεις πεντοχίλιαρα σε λαμόγια που ξύνονταν καμία 25ετία βαρώντας σφραγίδες και τώρα θέλουν να πληρώνονται για να κάθονται και να δουλεύεις εσύ.
Σε κλέβει και στο πλακόστρωτο δρομάκι των 340 τετραγωνικών μέτρων που φτιάχνει ο δήμος με 50% συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τελικό κόστος €650 το τετραγωνικό μέτρο. Λες και δεν έχει απλές πλάκες πεζοδρομίου αλλά επίχρυσες. Και λες "δε βαριέσαι το μισό το πλήρωσαν οι ξένοι" ενώ στην πραγματικότητα το πλήρωσες κυρίως εσύ με την συνδρομή σου στο ταμείο της ΕΕ από το ΦΠΑ που μαζεύει το κράτος.
Λες και αν κάποιος το χρέωνε στα πραγματικά €50-€60 που θα ήταν μια νορμάλ τιμή και τα υπόλοιπα χρήματα έφτιαχνε και μια παιδική χαρά που να μη κινδυνεύουν τα παιδάκια που παίζουν εκεί με ακρωτηριασμό ή ακόμα και με αποκεφαλισμό, δεν θα το προτιμούσες.
Ο κλέψας του κλέψαντος.
Αυτό που ζούμε είναι ένα διαρκές και συνεχές έγκλημα. Έχουμε όμως πάθει το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Έχουμε συνηθίσει και μας αρέσει κιόλας.
Έγκλημα ενός εγκληματικού κράτους που μοιράζει υπερτιμολογημένες προμήθειες στους λαμόγιο-κολλητούς με τα βοσκοτόπια εγγυήσεις των εγγυητικών επιστολών των κρατικών αξιωματούχων που βάζουν τις υπογραφές και μετά κάνει 6 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ στους νοικοκυραίους σε 3 χρόνια για να πληρώσει τις λαμογοϋποχρεώσεις του.
6 εκατομμύρια φορές που το κράτος απατεώνας έβαλε το χέρι του στο λογαριασμό των πολιτών και πήρε τα λεφτά τους χωρίς καν μια δικαστική απόφαση. Με μια απλή διοικητική πράξη που μάλιστα δεν υπογράφεται υπευθύνως. Αν δηλαδή κατά λάθος ένας υπάλληλος σου κατάσχει όλες τις οικονομίες σου μιας ζωής, και πάθεις εγκεφαλικό και πεθάνεις, ο υπάλληλος δεν φέρει ποινική ευθύνη!
Άλλωστε έλα μωρέ ένα λαθάκι έκανε. Στην Αμερική θα σε αποζημίωνε το κράτος και ο υπάλληλος θα πήγαινε σπίτι του αν μπορούσε να πείσει έναν δικαστή ότι δεν είχε δόλο ή αμέλεια. Αλλιώς φυλακή να το σκεφτεί καλύτερα.
Εδώ όμως οι πολίτες για αυτούς είναι αναλώσιμοι, φορολογητέα ύλη, φοροφυγάδες που θέλουν ξεπάτωμα για να πληρώνουμε τους διπλο-μισθούς στους διπλοθεσίτες και τις πλασματικές υπερωρίες, και τις υπερτιμημένες πλάκες πεζοδρομίων
Όταν λένε "ή εμείς ή αυτοί", αυτό ακριβώς εννοούν. Το ξεπάτωμα.
