Γιατί οι απατημένοι άντρες ονομάζονται κερατάδες;

Ξέρετε γιατί οι απατημένοι σύζυγοι και για την ακρίβεια οι άντρες, ονομάζονται κερατάδες; Τι είναι ο κερατάς και γιατί του αποδόθηκε αυτός ο τίτλος;

Το ψευδώνυμο κερατάς, συνήθως αποδίδεται σε κάποιον, ο οποίος έχει απατηθεί από την γυναίκα του.

Το αναφέρουμε συχνά, ακόμα και για πλάκα, χωρίς όμως να γνωρίζουμε την ουσία της συγκεκριμένης λέξης.

Ας κάνουμε λοιπόν μια απλή ανάλυση!

Αρχικά, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε πως η λέξη κερατάς, δεν χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο(παγκοσμίως) για να περιγράψει το άτομο στο οποίο, η γυναίκα του δεν είναι πιστή.

Μόνο η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη λέξη. Για την ακρίβεια, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία, όταν θέλουν να μιλήσουν για έναν απατημένο σύζυγο, τον αποκαλούν με την λέξη cabron (τράγος).

Κρατήστε το αυτό γιατί έχει μεγάλη σημασία για την συνέχεια!

Ο ανθρωπολόγος Pitt-Rivers, αναφέρει πως τα κέρατα έχουν αρνητική σημασία: όπως ο διάβολος έχει κερατάκια, έτσι και ο απατημένος σύζυγος φέρει το αρνητικό αυτό χαρακτηριστικό επάνω του.

Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, ας πούμε πως ο άντρας αποτυγχάνει να φέρει εις πέρας τα συζυγικά καθήκοντα ή να ικανοποιήσει τη γυναίκα του στον σεξουαλικό τομέα με αποτέλεσμα εκείνη να στρέφεται αλλού!

Ο ανδρισμός του λοιπόν κηλιδώνεται και ο ίδιος οφείλει να φοράει το σύμβολο του διαβόλου (κέρατα) ως στίγμα για την ”προδοσία” απέναντι στην οικογένεια του!

Πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η άποψη του ανθρωπολόγου Blok, που πάει την ανάλυση ένα βήμα πιο πέρα. Ο ίδιος αναφέρει πως ο μεσογειακός κώδικας δεν ασχολείται απαραιτήτως με τα ίδια τα κέρατα, αλλά με τα κέρατα ενός συγκεκριμένου ζώου, του τράγου (είδατε που σας είπα να το προσέξετε;).

Ο τράγος λοιπόν, ανέχεται τη σεξουαλική πρόσβαση άλλων θηλυκών στο ταίρι του!

Σε αντίθεση με τον κριό, ο οποίος δεν ανέχεται τον ανταγωνισμό και διακρίνεται για τον δυναμισμό και την βιαιότητα του, ο τράγος πάντα εμφανίζεται σαν ο πιο αδύναμος και ταπεινωμένος!

Ακόμα και από την ιστορία-μυθολογία φαίνεται αυτό. Ο κριός για παράδειγμα ήταν το σύμβολο των θεών: Άμμων, Δίας, Απόλλων κ.α. ενώ ο τράγος λόγω της λαγνείας και της ασυγκράτητης φύσης του, συνδεόταν με την Αφροδίτη, τον Βάκχο ή τον Πάνα.

Ακόμα και στην Παλαιά Διαθήκη ή την Αρχαία Ελλάδα, ο κριός θυσιαζόταν πάντοτε στους θεούς ως έκφραση ευγνωμοσύνης και μεγαλοψυχίας του θεού, ενώ ο τράγος θυσιαζόταν από τους αμαρτωλούς, για να κατευνάσουν την οργή του Θεού.