“Τίποτε πάνω στη γη δεν κάνει την ευτυχία πιο προσιτή στην προσπάθεια να τη βρούμε.
Ο ιστορικός Γουίλ Ντυράν έγραφε ότι αποζητούσε την ευτυχία στη γνώση και βρήκε μόνο απογοήτευση.
Αναζήτησε τότε την ευτυχία στα ταξίδια και βρήκε την κούραση, στον πλούτο και βρήκε τη διχόνοια και την αγωνία.
Αναζήτησε την ευτυχία στο γράψιμο και απλώς κουράστηκε.
Μια μέρα είδε μια γυναίκα να περιμένει σ’ ένα μικρό αμάξι με ένα κοιμισμένο παιδί στην αγκαλιά της.
Ένας άντρας κατέβηκε απ΄το τρένο,πλησίασε και φίλησε τρυφερά τη γυναίκα κι ύστερα το μωρό, πολύ απαλά για να μην το ξυπνήσει.
Η οικογένεια έφυγε και άφησε τον Ντυράν έκπληκτο από τη συνειδητοποίηση της πραγματικής φύσης της ευτυχίας.
Ησύχασε κι ανακάλυψε πως “κάθε ομαλή λειτουργία της ζωής εμπεριέχει κάποια απόλαυση.”
Ο ιστορικός Γουίλ Ντυράν έγραφε ότι αποζητούσε την ευτυχία στη γνώση και βρήκε μόνο απογοήτευση.
Αναζήτησε τότε την ευτυχία στα ταξίδια και βρήκε την κούραση, στον πλούτο και βρήκε τη διχόνοια και την αγωνία.
Αναζήτησε την ευτυχία στο γράψιμο και απλώς κουράστηκε.
Μια μέρα είδε μια γυναίκα να περιμένει σ’ ένα μικρό αμάξι με ένα κοιμισμένο παιδί στην αγκαλιά της.
Ένας άντρας κατέβηκε απ΄το τρένο,πλησίασε και φίλησε τρυφερά τη γυναίκα κι ύστερα το μωρό, πολύ απαλά για να μην το ξυπνήσει.
Η οικογένεια έφυγε και άφησε τον Ντυράν έκπληκτο από τη συνειδητοποίηση της πραγματικής φύσης της ευτυχίας.
Ησύχασε κι ανακάλυψε πως “κάθε ομαλή λειτουργία της ζωής εμπεριέχει κάποια απόλαυση.”