Η ανάγκη για μαγεία στην ζωή δεν παύει ποτέ: για πολλούς δεν αρκεί αυτός εδώ ο κόσμος ο ορατός και αόρατος, μα μην ξεγελαστείς ούτε στιγμή πως δεν αρκεί διότι τον γνωρίζουν απέξω και ανακατωτά και "πάνε για άλλα". Πίπες γνωρίζουν, ακόμα και για αυτά που θεωρούν πως γνωρίζουν - απλά τους παρασέρνει λίγο που τον θεωρούν "καθημερινό", "βατό", "συνηθισμένο", και έτσι χάνουν την μαγεία που βρίσκεται λίγο πιο έξω από το comfort zone τους ή στα πράγματα που αποδεδειγμένα δε γνωρίζουν (και που ίσως δεν γνωρίζουν πως δεν γνωρίζουν).
Έτσι το κάθε άτομο ανάλογα την ιδιοσυγκρασία του "την ψάχνει" -- αν δεν του αρέσει το "εδώ", καλός προορισμός είναι το "λίγο παραέξω" των ουτοπικών ιδεολογημάτων ή ακόμα και το "far out" οποιασδήποτε τρελούτσικης πεποίθησης. Και μην σου κάνει εντύπωση που παρ' όλες τις φορητές κάμερες που έχουμε πλέον όλα τα καλά παιδάκια πάνω μας 24/7, παρ' όλα τα ιντερνέτια, παρ' όλα τα δισεκατομμύρια σετ ματιών και αυτιών που οργώνουν τον πλανήτη το μυστήριο καταφέρνει και επιβιώνει ακόμα και στις πιο παλαβές μορφές του.
Ενδιαφέρον έχει ότι εν γνώση μας πληρώνουμε για να αφεθούμε στο δέλεαρ ενός ταχυδακτυλουργού ή ενός "μάγου" που εξαρχής γνωρίζουμε πως δεν αξιοποιεί "πραγματική μαγεία", πως αυτό που βλέπουμε είναι "φτιαχτό", "εξηγήσιμο" και πεζότατο (όταν μάθουμε την εξήγηση από πίσω). Και μόνο η ύπαρξη του "suspension of disbelief" του Samuel Taylor Coleridge μιλάει τόμους για το πόση ικανοποίηση μπορούμε να πάρουμε, εν γνώση μας πάλι, με το να "ψεματιαζόμαστε".
Σήμερα, θα σου μάθω απλά μαγικά κόλπα με... λίγη επιστήμη από πίσω. Έχουν επιλεγεί ακριβώς για εσένα βαρεμένε αναγνώστη: αξιοποιούν υλικά που τα βρίσκεις με μηδαμινό ψάξιμο και με όσο το δυνατόν λιγότερο σήκωμα από την καρέκλα του υπολογιστή σου, γίνονται γρήγορα και εύκολα, χωρίς πολλή προετοιμασία και να είναι -σχετικά- δύσκολο να σε στείλουν νοσοκομείο. Ότι πρέπει για άτομα με IQ από 74 και κάτω, μωρούς, ευήθεις και ιδιώτες κατά αυτήν την σειρά!
Μετατροπή νερού σε "κρασί" και πάλι πίσω
Υλικά
- Διάλυμα φαινολοφθαλεΐνης
- Νερό
- Μαγειρική σόδα
- Δυο ποτήρια του κρασιού
- Καλαμάκι
- Παίξιμο του Personal Jesus, σε όποια βερσιόν το προτιμάς
Γεμίζεις το ένα ποτήρι με νεράκι και ρίχνεις μέσα 10 σταγόνες φαινολοφθαλεΐνης (ψάξε φαρμακεία ή χημικές αποθήκες), στο άλλο ποτήρι ρίχνεις λίγη μαγειρική σόδα στον πάτο του. Για να μετατρέψεις το νερό σε κρασί, προσθέτεις το νερό με την φαινολοφθαλεΐνη στο ποτήρι με την σόδα και, αφότου ανάψουν τα μάτια των κρετίνων που σε παρακολουθούν από θαυμασμό, τους προκαλείς ανεύρυσμα φυσώντας με το καλαμάκι μέσα στο ποτήρι με το "κρασί". Ω, ναι, το "κρασί" ξαναγίνεται νερό!
Πώς δουλεύει;
Ω, τίποτα σπουδαίο, μην σε πιάσουν τα μεσσιανικά σύνδρομα πάλι! Η όλη φάση είναι εξαιρετικά απλή και "κλασική" στους γνώστες χημείας: αξιοποιείς έναν "δείκτη pH", μια ουσία που αλλάζει το χρώμα της αναλόγως της οξύτητας ή της βασικότητας του διαλύματος, την φαινολοφθαλεΐνη. Η μαγειρική σόδα είναι αλκαλική ουσία και πηγαίνει το χρώμα της προς μωβίζον κόκκινο, ενώ όταν φυσάς μέσα προκαλείς όξυνση του διαλύματος (λόγω του διοξειδίου του άνθρακα της αναπνοής σου, που στο νερό γίνεται ανθρακικό οξύ) κάνοντάς το διάφανο/ελαφρώς κίτρινο. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα τοξικό το διάλυμα που προκύπτει, μην το πιεις. Ή μάλλον... άσε μου κάποιο σχόλιο και αναλόγως το τι ρόλο βαράς θα δούμε αν θα το πιεις ή όχι!
Άρωμα βιολέτας που εμφανίζεται, εξαφανίζεται και... επανέρχεται!
Υλικά
- Μαγειρική σόδα
- Δοκιμαστικός Σωλήνας
- Αναπτήρας ή μάτι κουζίνας
- Ρετσινόλαδο (καστορέλαιο)
Εδώ έχουμε τον ορισμό του απλού και του εύκολου, ότι πρέπει για "TL;DR" τυπάκια! Παίρνεις τον δοκιμαστικό σωλήνα, ρίχνεις μέσα μια κουταλίτσα του γλυκού μαγειρική σόδα, προσθέτεις 3-4 σταγόνες καστορέλαιο και θερμαίνεις μέχρι να αρχίσει να βγαίνει άσπρος καπνός! Ωπ! Άρωμα βιολέτας διαχέεται στο δωμάτιο! Το μαγικό κολπάκι δεν τελειώνει εδώ, άπαξ και το άρωμα θα εξαφανιστεί απότομα και σε λίγα λεπτά θα επανέλθει στην ίδια ένταση - ελπίζω να έχεις σταματήσει να θερμαίνεις, διότι ως τώρα θα έχει σπάσει ο δοκιμαστικός σωλήνας στα χέρια σου και θα έχεις περάσει στο μαγικό κόλπο "γέμισε τους έντρομους θεατές σου με αίματα". Αν επιμένεις να περάσεις στο "έντρομοι θεατές" κόλπο, προτείνω να πιεις και λίγο καστορέλαιο, μιας που το έχεις εύκαιρο, για έξτρα εφέ. Ρώτα τους παλιούς για τούτο ή όσους την σκαπούλαραν από την Ιταλία κατά τα φασιστικά της έτη.
Πώς δουλεύει;
Το κόλπο βασίζεται στην αντίδραση αυτών των δυο ουσιών (μιγμάτων στην περίπτωση του καστορέλαιου) προς δημιουργία μικροποσοτήτων ιονόνης, ενός χημικού στο οποίο αποδίδεται η οσμή της βιολέτας. To "εκπληκτικό" του όλου εγχειρήματος βρίσκεται εν μέρει στο ότι δημιουργείς άρωμα λουλουδιού από πολύ απλά ή "παράξενα" υλικά και εν μέρει στην τάχιστη απευαισθητοποίηση και επανευαισθητοποίηση των οσφρητικών υποδοχέων που προκαλεί αυτή η ουσία. Θα έχεις προσέξεις πως όταν μυρίζεις ένα άρωμα σιγά σιγά "συνηθίζεις" την οσμή του και αυτή εξασθενεί μέχρι που δεν την προσέχεις , ενώ αν φύγεις για λίγη ώρα από τον χώρο που αυτή υπάρχει όταν ξαναμπείς την προσέχεις, σωστά; Ε, η ιονόνη προκαλεί αυτό το φαινόμενο πολύ γρήγορα: την μυρίζεις στον χώρο για 1-2 λεπτά, "εξαφανίζεται", και μετά από λίγα λεπτά "επανέρχεται". "It's not the spoon that bends", μικρέ Πάνταγουαν, είναι οι υποδοχείς στην μύτη σου και ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου!
Γράψιμο με φωτιά
Υλικά
- Χαρτί
- Νερό
- Νιτρικό Κάλιο
- Μπατονέτα
- Σπίρτο/αναμένο τσιγάρο
Γεμίζεις ένα σφηνακοπότηρο με νερό ως την μέση, και αρχίζεις να ρίχνεις ανακατεύοντας νιτρικό κάλιο (θα το βρεις σε μαγαζί με λιπάσματα) μέχρι που να μην διαλύεται άλλο. Μπράβο, μόλις παρασκεύασες ένα κορεσμένο διάλυμα νιτρικού καλίου! Τώρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βουτήξεις την μπατονέτα μέσα σε αυτό το διάλυμα και να γράψεις πάνω στο χαρτί ότι θέλεις -- βασικό κολπάκι εδώ το να γράφεις "συνεχόμενα" όπως στην καλλιγραφία, χωρίς να σηκώσεις την μπατονέτα από το χαρτί. Άσε το να στεγνώσει, και μετά ακούμπα πάνω σε ένα από τα σημεία που έγραψες με το διάλυμα μια κάφτρα τσιγάρου, ένα σπίρτο ή οτιδήποτε πυρωμένο. Δώσε του λίγο χρόνο και θα δεις την φωτιά να "γράφει" αυτό που έγραψες εσύ, χωρίς να καίγεται το υπόλοιπο χαρτί!
Πώς δουλεύει;
Αρκετά γνωστό φακτάκι στους απανταχού πυρομανείς για "γουστάροντες τις εκρήξεις" -βασικά όχι απλά φακτάκι αλλά tool of trade- είναι το πως για να βάλεις φωτιά σε κάτι ή να το ανατινάξεις βοηθάει η χρήση ενός οξειδωτικού μέσου. Εξάλλου, τι είναι η φωτιά που αγαπάμε; Μια βίαιη οξείδωση. Εδώ, όπως και σε άλλα παρόμοια κόλπα, τον ρόλο του οξειδωτικού τον αναλαμβάνει το νιτρικό κάλιο, που όταν θερμανθεί παράγει νιτρώδες κάλιο και οξυγόνο -- και το οξυγόνο είναι ότι ακριβώς χρειαζόμαστε για να κάψουμε τοπικά το χαρτί κατά μήκος της "λωρίδας" νιτρικού καλίου που αφήσαμε πίσω. Και ναι, αυτός είναι πληθυντικός μεγαλείου!
...Και που 'σαι, easy with the magic sauce τίγρη!
