Ορισμένοι έχουν την γνώμη ότι το θέμα της αμφιέσεως (του ντυσίματος), είναι ασήμαντο από πλευράς ορθής Χριστιανικής συμπεριφοράς.
Είναι όμως σωστή αυτή η άποψη;
Ασφαλώς όχι, όπως θα βεβαιωθεί κάθε καλόπιστος Χριστιανός που θα μελετήσει τις πιο κάτω σοβαρές θέσεις.
Από την Αρχαιότητα:
«Θεωρώ χαμένον, εκείνον που έχασε την ντροπή»
(Πλάτων).
«Όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την αιδώ (την ντροπή δηλαδή)»
(Ηρόδοτος).
«Η μυαλωμένη γυναίκα ούτε τον πήχυ του χεριού της δεν αφήνει ελεύθερο για να τον βλέπουν δημόσια»
(Πλούταρχος).
«Το χρώμα της ντροπής είναι το ωραιότερο»
(Αριστοτέλης).
«Σεβάσμια ντροπή, μακάρι σε όλων των ανθρώπων την ψυχή να θρονιαζόσουν και να έδιωχνες την αδιαντροπιά»
(Ευριπίδης).
Από την Αγία Γραφή:
«Η Εσθήρ εκαλλωπίσθη , δια να ελκύση τον Αρταξέρξην»
(Παλαιά Διαθήκη , Εσθήρ 5,1).
«Καθένας που βλέπει μια γυναίκα και την επιθυμεί, αυτός πλέον αμάρτησε μέσα στην καρδιά του»
(Καινή Διαθήκη, Ιησούς Χριστός, Ματθαίος 5,28).
Και αν η γυναίκα είναι σεμνά ντυμένη τότε δεν φταίει βέβαια αυτή, που ένας άντρας την βλέπει με πονηρό βλέμμα. Εάν όμως είναι άσεμνα ντυμένη τότε η ευθύνη της είναι τρομερή, διότι ο Χριστός μας έχυσε το Aίμα Του για τη Σωτηρία των ψυχών.
«Μην έχετε ψεύτικες ελπίδες και μη σας εξαπατούν πόρνοι, μοιχοί, ομοφυλόφιλοι, κλέφτες, άρπαγες, ... δεν πρόκειται να κληρονομήσουν την Βασιλείαν του Θεού»
(Καινή Διαθήκη, Απόστολος Παύλος, A΄ Κορινθίους 6,9).
Εννοείται φυσικά ότι αυτό ισχύει, εάν εκείνοι δεν μετανοήσουν και δεν εξομολογηθούν. Και επειδή η άσεμνη αμφίεση οδηγεί συνήθως στην πορνεία, τη μοιχεία, την ομοφυλοφιλία κτλ., άρα μας κλείνει την πόρτα του Παραδείσου. Είναι μικρό αυτό;
Μα υπάρχει και χειρότερο;
«Θέλω οι γυναίκες να προσεύχονται με ενδυμασία σεμνή. Να στολίζουν τον εαυτό τους με αίσθημα εντροπής και σωφροσύνης»
(Καινή Διαθήκη, Απόστολος Παύλος, Α΄ Τιμ . 2, 9 -10).
Ο Απόστολος Παύλος δεν μπορούσε να ξεχάσει ότι φύλαγε τα ρούχα εκείνων που λιθοβολούσαν τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, το διαμάντι αυτό του Χριστιανισμού.
Εσύ γλυκιά μου, πώς θα μπορέσεις να το ξεχάσεις, εάν εξ’ αιτίας σου χάσουν οι αδελφοί σου τη Βασιλεία του Κυρίου, την Αιωνιότητα;
Από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας:
«Γνώριζε ότι όσες ψυχές κάψει το άσχημο ντύσιμό σου, θα τις ζητήσει ο Κύριος από τα χέρια σου»
(Απόφθεγμα των Αγίων Πατέρων,
από το βιβλίο
«Ευλογημένο Καταφύγιο»
του Κόντογλου).
«Η αιδώς προστατεύει την αγνότητα όπως τα φύλλα προστατεύουν τον καρπό»
(Άγιος Γρηγόριος).
«Από την ημέρα που δεν θα είμαστε πλέον ικανοί να κοκκινίσουμε, θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι πέσαμε πολύ χαμηλά»
(Άγιος Πατέρας της Εκκλησίας).
Και μη μιμείσαι τις κοινές γυναίκες γιατί αυτές με τέτοια (άπρεπη) αμφίεση πολλούς εραστές προσελκύουν. Και γιατί πολλοί απωλέσθησαν (έχασαν δηλαδή την ψυχή τους) εξ’ αιτίας της θεωρίας:
«Τι θα πάθω εγώ, εάν μπει σε πειρασμό κάποιος άλλος;»
Εσύ όμως δίνεις την αφορμή με την αμφίεση, με το βλέμμα, με τις κινήσεις.
Γι ’ αυτό ο Απόστολος κάνει λόγο για την αμφίεση, για την ντροπή.
«Ου βούλομαι σεμνότητι λόγων καλλωπίζεσθαι, αλλά σεμνούς ποιήσαι τους ακούοντας»
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
Δηλαδή, δεν θέλω με την σεμνότητα των λόγων μου να καλλωπίζομαι, αλλά θέλω να κάνω σεμνούς όσους τα ακούνε.
«Αφού μια γυναίκα αγέρωχη ντύθηκε σκανδαλωδώς, καλεί κοντά της αυτούς που θα την δουν και είναι σαν να προσέφερε ένα ποτήρι γεμάτο δηλητήριο στους περαστικούς.
Αδιάφορο αν κανείς δεν το ήπιε, αυτή όμως είναι ένοχη»
(Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης).
«Όταν φύγει η ντροπή από τον άνθρωπο, εκείνος γίνεται πρόξενος πολλών κακών»
(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).
Από διάφορα περιστατικά:
«Όταν την μάρτυρα Περπέτουα την έριξαν στα θηρία, την τραυμάτισαν και της έσχισαν το χιτώνα με αποτέλεσμα να φανεί ο μηρός. Tότε εκείνη αμέσως έσπευσε να καλύψει το γυμνό μηρό της, υπολογίζοντας περισσότερο την σεμνότητα από τους φρικτούς πόνους».
«Για να μιλήσουμε γενικά, άνευ αιδούς είναι αδύνατη η ύπαρξη κοινωνίας και πολιτείας.
Την αιδώ ετίμησεν ανέκαθεν η ανθρωπότης, η οποία δεινώς ετιμωρήθη, όσες φορές την περιφρόνησε.
Η αιδώς είναι αξία απόλυτη και αιώνια»
(Σ. Καλλιάφας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών).
«Στην Αγγλία το 30 % των βιασμών οφείλεται στην άσεμνη αμφίεση των γυναικών».
«Το πρόβλημα της ζωής ή του εξαφανισμού των λαών εξαρτάται από την αιδώ και από τίποτε άλλο»
(Ο διαπρεπής ψυχολόγος και παιδαγωγός E. Stpanger).
Στην Ανατολή έχουν μια ιστορία:
Κάποτε συναντήθηκαν στο δρόμο ένας διαβάτης και η πανώλη (πανούκλα).
«Πού πηγαίνεις;» ρώτησε ο διαβάτης την πανώλη.
Κι εκείνη απάντησε: «Πηγαίνω στη Βαγδάτη για να πεθάνω 5.000 ανθρώπους».
Ο διαβάτης όμως πληροφορήθηκε ότι στη Βαγδάτη δεν πέθαναν 5.000, αλλά 50.000 άνθρωποι. Όταν επιστρέφοντας ξανασυναντήθηκαν ο διαβάτης της είπε:
«Γιατί μου είπες ψέμματα; Εσύ πέθανες 50.000». Και η πανώλη απάντησε:
«Όχι κύριε, εγώ 5.000 πέθανα, οι υπόλοιποι πέθαναν από το φόβο τους».
Έτσι συμβαίνει ακριβώς και με τη μόδα. Όλες οι γυναίκες δεν την ακολουθούν επειδή το επιθυμούν, αλλά επειδή φοβούνται μήπως θεωρηθούν οπισθοδρομικές.
Έτσι χάνουν την αξιοπρέπειά τους, πολλές φορές την τιμή τους και κάποτε και την ψυχή τους. Από φόβο κι αυτές το παθαίνουν.
Κάποτε είχαν δέσει με ένα χονδρό σχοινί ένα λιοντάρι, το οποίο το είχαν κλείσει σε ένα κλουβί. Τη νύχτα όμως ένα ποντικάκι έφαγε σιγά – σιγά το σχοινί. Όταν το πρωί μπήκε στο κλουβί ανύποπτος ο θηριοδαμαστής, του επιτέθηκε το ελεύθερο λιοντάρι και τον τραυμάτισε θανάσιμα.
Το λιοντάρι μοιάζει με τα πάθη μας. Το σχοινί συμβολίζει την αιδώ και το ποντικάκι παριστάνει τη μόδα. Η αιδώς είναι ο φρουρός της αρετής που μας προφυλάσσει από το λιοντάρι (τα πάθη μας), γιατί το κρατάει πάντα δεμένο. Το ποντικάκι όμως, η μόδα, που εμείς δεν του δίνουμε σημασία, τρώει σιγά –σιγά το σχοινί και αφήνει ελεύθερο το λιοντάρι (τα πάθη μας). Τότε με πολλή ευκολία εκείνο μας τραυματίζει σοβαρά, κάποτε δε και θανάσιμα. Διότι χωρίς αιδώ χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, την τιμή μας και κάποτε και την ψυχή μας.
Συμπέρασμα
Λοιπόν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έλλειψη αιδούς είναι αυτή που οδηγεί στην ανηθικότητα και κατακλύζει την εποχή μας. Και αυτή αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο για την κοινωνία μας, για την υπόσταση του έθνους μας αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Στην έλλειψη αυτής οφείλεται η απώλεια αμετρήτων ψυχών, για τις οποίες ο Κύριος έχυσε το Αίμα Του επάνω στον Σταυρό.
Αλλά ο Απόστολος δεν ντρέπεται να γράφει στις επιστολές του και να φωνάζει, χωρίς περιστροφές, άλλη φορά το «πόρνους και μοιχούς κρίνει ο Θεός» και σήμερα το «φεύγετε την πορνείαν».
Τίποτα περισσότερο δεν μολύνει και δεν ακρωτηριάζει το Σώμα της Εκκλησίας, δεν ζημιώνει και δεν ταπεινώνει τον άνθρωπο, δεν σκάβει και δεν ξεριζώνει την ψυχική και την σωματική υγεία, δεν αναστατώνει και δεν εξαφανίζει λαούς και πολιτισμούς, τίποτε περισσότερο από αυτήν την αμαρτία και την βρωμιά, που είναι η παράβαση της Έβδομης Εντολής. Εξαιτίας αυτής της αμαρτίας κατέστρεψε ο Θεός τον κόσμο στα χρόνια του Νώε, εξαιτίας αυτής της ακαθαρσίας έκαψε τα Σόδομα και τα Γόμορα, εξαιτίας αυτής της βρωμιάς κινδυνεύει ο σύγχρονος κόσμος.
Όλα είναι παραδομένα στον καιρό μας (και το μυαλό και η ζωή των ανθρώπων), στο λεγόμενο σεξ. Ας μη μας κατηγορήσει κανείς πως λέμε υπερβολές!!!
Δεν είναι λοιπόν ασήμαντο το θέμα της αιδούς, αλλά το σημαντικότερο. Γι’ αυτό έχει δίκαιο ο Μένανδρος της αρχαιότητας όταν γράφει:
«Φοβερό πράγμα η άγνοια και αιτία όλων των κακών που συμβαίνουν στους ανθρώπους»!!!
