Οἱ Ὀρθόδοξοι θεολόγοι, ποὺ ἔχουν προσωπικὴ πείρα τοῦ Θεοῦ, ἔχουν πάντοτε τὴν ἴδια θεολογία, δὲν τὴν ἀλλάζουν, ὅπως τὸ κάνουν οἱ φιλόσοφοι...
Οἱ φιλοσοφοῦντες ἀλλάζουν τὴν παράδοση, ἐξ αἰτίας λογικῶν σχημάτων ποὺ κάνουν, ἔχουν πιὸ πολὺ ἐμπιστοσύνη στὴν λογική τους, παρὰ στὴν ἐμπειρία τῶν θεουμένων, συλλαμβάνουν κάτι μὲ τὴν λογική τους, καὶ ταυτίζουν αὐτὸ μὲ τὴν πραγματικότητα περὶ Θεοῦ. Ὅλες οἱ αἱρέσεις προέρχονται ἀπὸ τέτοια ἐσφαλμένη βάση.
Οἱ θεούμενοι, ὅσοι μετέχουν τῆς φωτιστικῆς καὶ θεοποιοῦ ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ, ἔχουν κοινὴ ἐμπειρία γιὰ τὸ ὅτι ὁ Θεὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν κόσμο μὲ τὶς ἄκτιστες ἐνέργειές Του. Αὐτὸ εἶναι θέμα ἐμπειρίας, καὶ ὄχι στοχαστικὴ καὶ φανταστικὴ διδασκαλία.
Πηγή: Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό
