Πού στο Σύμπαν είναι γραμμένο ότι αγάπη σημαίνει να ανέχεσαι και να υπομένεις τη συμπεριφορά των άλλων;
Πού στο Σύμπαν είναι γραμμένο ότι πρέπει να απαρνιέσαι την ζωή σου, τον εαυτό σου, για να νιώθουν καλά οι γύρω σου;
Πού είναι γραμμένο ότι απαγορεύεται να πληγώνουμε τους άλλους όταν πρέπει να αποφασίσουμε για την δική μας ζωή;
Γιατί, αγάπη να σημαίνει μόνο το να κατανοούμε και να δεχόμαστε τους άλλους όπως είναι, και να μην σημαίνει ότι εκτιμώ και αγαπώ πάνω από όλα τον εαυτό μου σεβόμενος/η το δώρο της ζωής που μου έδωσε ο Θεός!
Γιατί, ακόμα και ο Θεός έβαλε μέτρον σύγκρισης της αγάπης το: «Ως εαυτόν»; (Μήπως επειδή και περισσότερο από τον κάθε άνθρωπο γνωρίζει καλύτερα την ανθρώπινη φύση;»
Γιατί σίγουρα ο Θεός με έστειλε σε αυτή τη Γη για να ζήσω τη δική μου ζωή, να την περπατήσω με τα δικά μου παπούτσια…
Μήπως όταν δεν το κάνω αυτό Τον αμφισβητώ;
Μήπως όταν δεν ζω τη ζωή που μου ανήκει Τον απαρνιέμαι πριν ακόμα ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις;
Μόνο ένας Θεός αγάπησε τον πλησίον πιότερον Εαυτού, προσφέροντς εαυτόν θυσίαν χάριν εαυτών· κι αν άνθρωπος μιμηθεί την Εαυτού πράξη εις θεόν προάγεται και Θεϊκός γίνεται!
