All Gustave Dore artworks for Paradise Lost
Ποιός είναι ο "θρυλικός" Εωσφόρος;
Ο "θρυλικός" Azazel των εσώτερων μυστηρίων;
Ποιός είναι ο Apollyon, δηλαδή ο Απόλλωνας, ο Άγγελος της Αβύσσου;
Ποιός είναι ο Αρχαίος δράκοντας, ο Όφις ο Αρχαίος, ο περιβόητος Σατανάς;
Ποιός είναι ο Υϊος της Απώλειας;
Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. Ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυίδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός (Εωσφόρος).
Στο τελευταίο κεφάλαιο της αποκάλυψης, μαθαίνουμε, την ταυτότητα του Ιησού Χριστού και Χριστού Κυβερνήτη. Το Ιησούς Χριστός, είναι τίτλος και ιδιότητα και οχι η πλήρης φύση αυτού του Όντος. Είναι ο τίτλος του Χρισμένου Ιατρού των Ψυχών και του Πνεύματος.
Χρισμένου απο ποιόν; Μα φυσικά απο τον Θεό πατέρα Του.
Στο τελευταίο κεφάλαιο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, κρύβεται ολη η αλήθεια μα και ολο το ψεύδος ολων των αιώνων και όλων των εποχών.
Μπορεί η Σιωπή και η Σιγή να είναι το Α και το Ω της κατανόησης και της μύησης, αλλά η Αλήθεια πρέπει να λέγεται, πάντα, πάση θυσία και με ακρίβεια, ανεξάρτητα κόστους, για το κοινό καλό, είτε αυτή γίνεται κατανοητή, είτε όχι.
Στην αποκάλυψη του Ιωάννη διδασκόμαστε, πως στα δεξιά του Θρόνου του Αρνίου, θα βρίσκεται ο Προστάτης (Μιχαήλ) των ανθρώπων και στα Αριστερά του Αρνίου θα βρίσκεται ο Κριτής (Διάβολος, Samael) κατά την ημέρα της κρίσεως. Τι μας αποκαλύπτει αυτό;
Πως Μιχαήλ και Samael (Ο διάβολος των γραφών) δεν είναι αντίπαλοι, αλλά οι 2 αντίθετες όψεις του ίδιου νομίσματος.
Δεν νοείται Θεός δίχως τον διάβολο, αλλά και διάβολος δίχως τον Θεό.
Δεν νοείται ο φέρων το φώς, να μην είναι ταυτόχρονα και ο φέρων το Σκότος.
Ένα Όν τόσο Άπειρα ανώτερο του ανθρώπου, όπως Εκείνος, αυτονόητο είναι να έχει Άπειρη Συνείδηση την οποία εμείς οι άνθρωποι αδυνατούμε να κατανοήσουμε στο μέγεθος της αλλά και στο βάθος της.
Όπως έχω ήδη γράψει, στο Άρθρο Η Μύηση, η μία όψη εξυπηρετεί και υπηρετεί την Πίστη και την σιγουριά που αυτή προσφέρει (ασφάλεια-προστασία) ενώ η άλλη όψη, εξυπηρετεί και υπηρετεί την Γνώση, η οποία γεννάει κάθε τι "κακό" στον κόσμο των ανθρώπων, μαζί και την ανασφάλεια και την Αμφισβήτηση και την Ελευθερία (Εξουσία, Αλαζονεία, Δύναμη).
Αν ο άνθρωπος έχει 2 ημισφαίρια στον μικροσκοπικό του εγκέφαλο, εχει και μια υπερσυνείδηση απείρως ανώτερη μας, είναι βέβαιο πως θα εχει κι εκείνη (όπως πάνω, έτσι και κάτω) αντίστοιχα, άπειρα πρόσωπα και όψεις, ενώ οι "βουλές", οι κινήσεις και οι πράξεις ενός τέτοιου Όντος θα είναι ακατανόητες στα μάτια ενός πιθήκου, όπως εμείς, συγκριτικά με εναν Θεό, οπως Αυτός.
Ο ίδιος ο Ιησούς αποκάλυψε, σε όσα μας επέτρεψαν να γνωρίζουμε για τα όσα μας είπε και κοινώνησε μαζί μας, πως η ανθρωπότητα χωρίζεται σε 2 κατηγορίες. Τα αρνιά και τους Λύκους.
"ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων".
Δηλαδή, μας αποκάλυψε, πως στα σπλάχνα της ανθρωπότητας, υπάρχουν "Λύκοι" κι άγρια "Θηρία", με την μορφή Ανθρώπων. Όπως αντίστοιχα μας αποκάλυψε, πως υπάρχει πληθώρα αμαρτωλών, αλλά και οσίων αντίστοιχα.
Ο ίδιος ο Εμμανουήλ (Ιησούς Χριστός), για 40 ολόκληρες ημέρες, πολεμούσε τον "Πονηρό", τον διάβολο, στην Έρημο.
Ποιόν άλλον θα μπορούσε να πολεμάει, αν όχι τον Εγωϊσμό του τον ίδιο;
Ποιός άλλος θα τον δοκίμαζε και θα τον διέβαλλε, αν όχι η άπειρη ισχύς του και ο ανθρώπινος εγωϊσμός του, που αυτόματα απέκτησε "Θεϊκές" υποστάσεις από την ώρα και την στιγμή που γεννήθηκε σε ανθρώπινη σάρκα;
Τι άλλο θα μπορούσε να εκπροσωπεί ο Σατανάς και τι άλλο θα μπορούσε να είναι, αν όχι ο θνητός μα και διαχρονικά ανθρωποκτόνος Εγωϊσμός των ανθρώπων;
Αν όλοι οι άνθρωποι έχουν εγωϊσμό, άρα κατά μια ευρύτερη έννοια, όλοι οι άνθρωποι είναι "Σατανάδες" και κρύβουν μέσα τους έναν "Όφι και διάβολο", δεν θα εχει αντίστοιχα και ένας ενσαρκωμένος Θεός; Κι αν έχει, δεν θα είναι αυτός ο Διάβολος, ο Βασιλιάς των Δαιμόνων και των εξουσιών της Γης;
Που οδηγεί η Γνώση τον άνθρωπο;
Τον απελευθερώνει απο τα δεσμά της άγνοιας. Τον διαφωτίζει, τον καθιστά ανώτερο των υπολοίπων και στο τέλος τον....δοκιμάζει. Διότι: Δαίμων = Διάνοια = Δαήμων = Ο σφυρηλατημένος και εκπαιδευμένος Εγωϊσμός.
Τι θέλει να κάνει ένας δαίμων άνθρωπος; Να εξουσιάζει, να ελέγχει, να ορίζει, για να θρέφει αλλά και για να προστατεύει το Εγώ του.
Ας φανταστούμε τώρα γιά μία μόνο στιγμή, τι εγωϊσμό θα μπορούσε να έχει ένας.....Θεάνθρωπος, που δεν ήταν και δεν είναι καν άνθρωπος, αλλά άχρονο, αιώνιο, άφθαρτο πνεύμα και Θεία Συνείδηση συμπαντική, σε Σάρκα. Μία συνείδηση που μας κοινοποίησε πως είναι, Υιός και εκπρόσωπος του Πατέρα Του, δηλαδή του Συμπαντικού Ενός, δημιουργού των Γαλαξιών και της Άπειρης Κτίσης.
Και να θέλαμε, δεν θα μπορούσαμε να μπούμε στην θέση ενός τέτοιου πλάσματος.
Όπως μας αποκαλύπτουν τα Ερμητικά κείμενα, αυτός ο κόσμος είναι η "Σκιά" του αιώνιου Κόσμου. Του παραδείσου, η αλλιώς, Βασιλείου των Ουρανών, που μας έκανε λόγο και ο Ιησούς.
Έπρεπε να νικήσει τον Εγωϊσμό του, ο Εωσφόρος, για να λάμψει.
Έπρεπε να θυσιάσει τον Εγωϊσμό του, ο Εωσφόρος, για να Αναστηθεί.
Α Ν Α Σ Τ Α Σ σε αναγραμματισμό σημαίνει Σ Α Τ Α Ν Α Σ
Η αντίθετη όψη του ίδιου Νομίσματος.
Τι κάνουμε όλοι οι άνθρωποι που κατέχουμε 5-6 κιλά παραπάνω γνώσης απο τους υπολοίπους συνανθρώπους μας; Κρίνουμε ακατάπαυστα. Διαρκώς θεωρούμε και νομίζουμε. Η λογική μας φαντάζει "Θεός".
Τι κάνει ενας άνθρωπος που μεταμορφώνεται εσωτερικά; Σταματάει να κρίνει.
Ο εγωϊσμός και η αλαζονεία του ανθρώπου, παράγουν την Ύβρη, για την οποία ο θεός στο παρελθόν προκάλεσε κατακλυσμούς και συμφορές στον άνθρωπο.
Μόνο που δεν τα προκάλεσε κανείς Θεός, αλλά ο ίδιος ο τότε άνθρωπος. Ο άνθρωπος που φυλακίζεται και εξελίσσεται στον εγωϊσμό του, βρίσκει τον νέο Θεό του, τον Εαυτό του. Κι ο νέος Θεός του, νομοτελειακά, ατομικά και συλλογικά, τον οδηγεί στον όλεθρο.
"Ζήτα και θα λάβεις" λέει η γραφή.
Και πράγματι, ότι ζητάμε εμείς οι άνθρωποι, αυτό και λαμβάνουμε. Γιατί εμείς, ατομικά και συλλογικά διαμορφώνουμε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Γιατί η ίδια η ανθρωπότητα, κατά την σάρκα και τον εγωϊσμό της, είναι το Θηρίο της γραφής. Το περιβόητο 666.
Δηλαδή με λίγα λόγια, Σατανάς - Samael, ο Τυφλός Θεός του Εγωϊσμού και της αλαζονείας, ο "έκπτωτος", ο Θεός της Γνώσης και της Ελευθερίας, είναι πάνω και πρώτα απ' όλα ο Εωσφόρος, κι αμέσως μετά ο Άνθρωπος.
Αν ο άνθρωπος είναι ικανός να μεταμορφωθεί σε δαίμονα, φανταστείτε τι δαίμονα εαυτό θα είχε ενας ενσαρκωμένος Θεός ως Πνεύμα. Πόσες όψεις, πόσα ονόματα, πόσες σκιές και είδωλα του Εαυτού του.
Beelzebub, Astaroth (Istar), Asmodeus, Belial, Leviathan, Baal, Paimon, Amon, και πόσες ακόμα "όψεις".
Δεν γνωρίσαμε τον Θεό πριν 2 χιλιάδες χρόνια. Πριν 2 χιλιάδες χρόνια ο Θεός, έγινε απλά Άνθρωπος και έλαβε Σάρκα και Οστά, στην ταπεινή μας όψη και υπόσταση. Αυτό δεν σημαίνει πως νωρίτερα, ο άνθρωπος δεν είχε "επικοινωνία" με τον Θεό, σε διάφορες όψεις και πρόσωπα Του.
Ρα / Σέθ / Απόφις - Ιεχωβάς / Σατανάς - Κρίσνα / Σίβα - Αχούρα Μάσδα / Αριμάν - Μαρδούκ / Παζούζου - Ζεύς / Τυφών - Απόλλωνας / Πύθωνας και πόσες ακόμα όψεις - μορφές - είδωλα Ενός και μόνο Όντος.
Του Χριστού Κυβερνήτη. Του Άμπραξας των εσώτερων μυστηρίων. Του ΙΑΩΕ.
Όπως η σημερινή (αλλά και η μεσαιωνική) εκκλησία του Ιησού, υμνεί και υπηρετεί τον Σατανά (Εγωϊσμό πάσης φύσεως και μορφής, εξουσίες, άνομα συμφέροντα), φτάνοντας στο αίσχος της ύβρεως και της ειδωλολατρίας και μάλιστα στο όνομα Του, έτσι και οι αρχαίες θρησκείες, αντίστοιχα, είχαν φτάσει στο ίδιο ακριβώς σημείο. Να υπηρετούν τον Εγωϊσμό των ανθρώπων και να παράγουν μόνο.... Δαίμονες και συνήθως, κακοδαίμονες εξουσιαστές, διότι, ο Εγωϊσμός, μπορεί να εχει και θετική "όψη" άπαξ και είναι Δίκαιος και Αγαθός, μέσω της Αρετής, με βάση την αρχαία γνώση και ατραπό.
Κάθε άνθρωπος είναι εν δυνάμει Δαίμονας η Άγγελος, ή και τα 2 παράλληλα.
Κάθε άνθρωπος είναι ικανός να αγγίξει και να φτάσει την περίφημη Θέωση.
Μόνο που και αυτή, η τόσο λαχταριστή και ποθητή θέωση (Δόξα κ.α.) που για τα "μάτια" της έχουν γενοκτονηθεί λαοί ολόκληροι ιστορικά, έχει πολλές "διαβαθμίσεις" και ποιότητες.
Υπάρχει η Θέωση και η Θέαση του Δαήμονος (Δαίμονας Εαυτός).
Υπάρχει η Θέωση και η Θέαση του Αγγέλου (Θυσία, ανιδιοτέλεια, αλτρουϊσμός)
Υπάρχει και η Θέωση που υπερβαίνει αυτά τα 2 στάδια και μπορεί να καταστήσει έναν άνθρωπο... Θεάνθρωπο.
Αυτό ήρθε να διδάξει ο Εμμανουήλ πριν 2 χιλιάδες χρόνια, σε εκείνο το χωρο-χρονικό στάδιο "μύησης" και εκπαίδευσης της ανθρωπότητας.
Επέλεξε τον πλέον εξευτελισμένο και ταλαιπωρημένο λαό (Ιουδαίοι-Ιουδαία), για να αποδείξει στην πράξη, πως, οι έσχατοι, έρχονται πρώτοι και οι πρώτοι, έσχατοι, άσχετα αν αυτοί τον πρόδωσαν και δεν τον... αναγνώρισαν.
Επέλεξε να γίνει θνητός, με θνητή μητέρα, φτωχός, ταπεινός, γιός ενός... μαραγκού, για να αποδείξει πως, καμιά εξουσία και κανένας πλούτος δεν είναι ανώτερος από τον Θεό και την πνευματικότητα.
Ταπείνωσε Έλληνες, Ρωμαίους, Βαβυλώνιους, Πέρσες, Αιγύπτιους, φτύνοντας τους κατάμουτρα, επιλέγοντας, τον πλέον "τελευταίο" λαό από άποψη ιστορικής σημασίας και "αξίας" στον κόσμο των ανθρώπων.
Ένα γιγάντιο Χαστούκι έδωσε ο Εωσφόρος επίτηδες στην ανθρωπότητα πριν 2 χιλιάδες χρόνια.
Σε μιά ανθρωπότητα σκληρή, μισάνθρωπη, γεμάτη εγωπάθεια και βαρβαρότητα πάσης φύσεως.
"Ούκ ήλθον φέρειν Ειρήνη, αλλά μάχαιρα".
Το σχέδιο Του ηταν τέλειο, για αυτό και...πέτυχε απόλυτα και τέλεια.
Γνώριζε άριστα την φύση των ανθρώπων και την άπειρη σκληρότητα των ανθρώπων.
Γνώριζε άριστα πως, οι άνθρωποι / δαίμονες / βασιλείς / εξουσιαστές πάσης φύσεως, δεν θα "καταλάβουν" με το "καλό"... Κι έτσι τους έθεσε την μεγαλύτερη δοκιμασία από όλες.
Σε μια εποχή, κατά την οποία η ανθρώπινη ζωή, ήταν ένα σπαθί υπόθεση και που η πλειοψηφία των ανθρώπων ήταν... σκλάβοι των ισχυρών, εκείνος εξύμνησε τους αδύναμους, τους πτωχούς και τους σκλάβους.
Ο χριστιανισμός στην πράξη και έως ότου τον "παντρευτεί" η εξουσία της Ρώμης, ήταν η πνευματική ατραπός και πίστη των αδυνάτων. Η πνευματική ατραπός που μιλούσε για απόλυτη αγάπη και απόλυτη θυσία, σε έναν κόσμο απόλυτης αγριότητας και θηριωδίας.
Ήταν η ατραπός που κατήργησε την Γνώση (Samael).
Η εξουσία εξαναγκάστηκε, να μεταμορφωθεί σε απόλυτα πιστή και απόλυτα βάρβαρη και εις το όνομα του Θεού μάλιστα (Καισαροπαπισμός, Ισλάμ, αλλά και βυζάντιο), κι αυτό οδήγησε σε απανωτές επαναστάσεις ανθρώπων.
Ανθρώπων καθημερινών, απλών και όχι "γαλαζοαίματων".
Ο Θεός δεν επεμβαίνει στις θελήσεις των ανθρώπων. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να επέμβει. Θέλει και περιμένει εμείς οι άνθρωποι να... επιλέξουμε αλλά και να καταλάβουμε.
Ο Εωσφόρος είναι ο Θεός της Ελεύθερης Βούλησης και της Αγάπης, όπως και ο Πατέρας του, ο Ένας Ύψιστος Δημιουργός της Άπειρης Κτίσης, είναι κι εκείνος, ο Πατέρας αλλά και η Μητέρα, Όλων.
Ο Άνθρωπος / Θεός / Εγωϊσμός (Δίας), ήταν αυτός που έθεσε τον Αζαζέλ - Προμηθέα δέσμιο.
Ο άνθρωπος / Θεός ήταν εκείνος που τον απελευθέρωσε (Ηρακλής).
Ο Θεός ως Πνεύμα, μπορεί να παίρνει όποια μορφή θέλει, όποτε θέλει και όπως το θέλει, είτε το καταλαβαίνουμε εμείς, είτε όχι. Θεός για εμάς, είναι Εκείνος που μας δώρισε το προνόμιο και την ικανότητα, εκτός της ελευθέρας βουλήσεως, αλλά και της αιώνιας ζωής , μετά τον βιολογικό μας θάνατο. Θεός του ανθρώπου, είναι ο Εωσφόρος και κανένας άλλος. Κι ο Εωσφόρος, είναι ο Γιός ο μονογενής του Συμπαντικού Θεού. Ο Λόγος, ο Ά και ο Ω, ο Χριστός Κυβερνήτης.
Ο Κριτής Δράκοντας αλλά και το Περιστέρι του Αγίου Αγαθοποιού Πνεύματος.
Ο Εωσφόρος είναι ο Θεός - Τύραννος των Γνωστικών. Ο Demiurge των εσώτερων μυστηρίων.
Άλλοτε Εγωϊστής και Δράκος, άλλοτε Αναστάς και Θυσιαζόμενος ως... Αρνί.
Εκείνος Επιλέγει πότε, πως και γιατί, γιατί είναι ο Κύριος των Μεταμορφώσεων.
Εκείνος επέλεξε να καταστεί όμοιος με τον Πατέρα Του.
Οι απόστολοι και μαθητές Του και πληθώρα "Αγίων" του ιστορικά, έπεσαν στα νύχια του... Σατανά. Δηλαδή του Εγωϊσμού τους.
Ποιός είναι ο Υϊός της Απώλειας ;
Είναι και ο Άνθρωπος (χξς) αλλά και ο Εωσφόρος.
Τι έχασε ο Εωσφόρος; Πέρα απο την... "ησυχία" Του, έχασε τα πάντα. Θυσιάστηκε άπειρες φορές για τον άνθρωπο γιατί αυτή είναι η φύση Του.
Σαν Ήλιος και λαμπρός Αστέρας ο ίδιος, θυσιάζεται εις τους αιώνες με άπειρους τρόπους και μορφές προκειμένου το αγαπημένου του πλάσμα να... εξελιχθεί.
Δίνει... Κρίνει... Αφαιρεί... Προσθέτει... Μα ποτέ δεν απαιτεί.
Όλα πρέπει να γίνονται κατ' επιλογή.
Η ιστορία του ανθρώπου δεν περιορίζεται μόνο στα 7-8 γνωστά σε εμάς χιλιάδες χρόνια. Το homo-Sapiens δεν είναι το μόνο γένος ανθρώπων που γνώρισε η Γη.
Ο Θεός ομως πάντοτε Ένας ήταν και πάντοτε Ένας θα είναι. Πολλές είναι οι όψεις και οι Μορφές Του, αλλά Μία είναι η Ουσία Του και Ένα το πρόσωπο Του.
Όπως ποιμένει το ανθρώπινο είδος, σίγουρα ποιμένει κι άλλα είδη στο γαλαξία.
Δεν εχει καμία σημασία αν υπήρξε ο Ιησούς Χριστός σαν ιστορικό "απτό" πρόσωπο.
Είτε υπήρξε και η Αγία Γραφή έχει κάποια... "δείγματα" αλήθειας, είτε δόθηκε αποκαλυπτικά σε "τυχαίους" ανθρώπους και "αποστόλους", όπως ακριβώς και η Αποκάλυψη, δεν έχει καμία σημασία.
via
