Να που μπήκαμε στον καινούργιο χρόνο. Με λιγότερες τυμπανοκρουσίες κι ανοησίες που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια..Βλέπετε τώρα πονούμε..Τώρα έχουμε λιγότερα χρήματα, και περισσότερους φόρους..Βλέπουμε τον διπλανό μας που όντως πεινά και το δέχεται αξιοπρεπώς.Αρχίσαμε να βλέπουμε ανθρώπους που έκλεψαν, κοροϊδεψαν, πλούτισαν εις βάρος των άλλων ανερυθρίαστα και τώρα φοβούνται την τιμωρία των ανθρώπων, γιατί εκείνην του Θεού την έχουν προ πολλού ξεπεράσει..Γενικά βλέπουμε γύρω μας ένα υπαρξιακό κενό…
Ο Έριχ Φρομμ έγραψε πως η θέση στην οποία βρίσκεται το άτομο στην εποχή μας ,είχε προβλεφθεί από τους στοχαστές και οραματιστές του 19ου αιώνα, ενώ ο πρύτανης ενός τσέχικου Πανεπιστημίου είχε δηλώσει παλιότερα πως:
¨το υπαρξιακό κενό περνά τα σύνορα ανάμεσα στις καπιταλιστικές και κομμουνιστικές χώρες χωρίς βίζα¨.
Η μέθη της έπαρσης για τις εξελίξεις της τεχνολογίας, μας έκαναν μέσα στη μαζοποίηση να χάσουμε την προσωπικότητά μας και να κυριαρχούμεθα από το συναίσθημα της αγέλης.
Καθημερινά αυτοκτονούν νέοι, οι οποίοι, με σημειώματα που αφήνουν, πληροφορούν ότι δεν είχαν κανένα για να τους βοηθήσει. Οι σχέσεις εξαντλούνται σε μια ξερή «καλημέρα» μέσα στο ασανσέρ κι ένα βιαστικό χαμόγελο.
Υπάρχει έξαρση στη χρήση ναρκωτικών, που ερμηνεύεται σαν αποτέλεσμα βιώσεως της μοναξιάς.
Κι όμως, στο δρόμο σκουντουφλά ο ένας πάνω στον άλλο, διευρύνονται τα πεζοδρόμια για να μας χωρέσουν, στα λεωφορεία δεν χωράμε, τα αυτοκίνητα πλήθυναν απειλητικά, στα κέντρα διασκεδάσεως δεν βρίσκεις θέση.
Αλλά παντού ο άνθρωπος κουβαλά την κόλασή του:
ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ.
Και μαζί την πλήξη,
Την ανία,
την αδιαφορία. ή και το αντίθετο:
Την υπεραπασχόληση,
Την υποδούλωση στη δουλειά σε βαθμό που να μη μένει καιρός για να τα πει ούτε με τον εαυτό του.
Η κατάσταση μοιάζει τραγελαφική ή και σχιζοφρενική.
Και είναι !
Η παθολογία της εκδηλώνεται στην αλματώδη αύξηση της κατανάλωσης βαρβιτουρικών, ηρεμιστικών, καθώς και στον παρατηρούμενο συνωστισμό στους προθαλάμους των νευρολόγων και ψυχιάτρων.
Η μοναξιά θερίζει και μάλιστα τους νέους.
Κινδυνεύουμε να πεθάνουμε μέσα στο δρόμο και κανείς να μη ενδιαφέρεται.
Πέφτεις θύμα ληστείας στη γωνιά και φωνάζεις μάταια.
Κανείς δεν σε βοηθάει.
Και παραπέρα, ζεις τη φτώχεια των διαπροσωπικών σχέσεων, την ανισορροπία της απομόνωσης, την έλλειψη της επικοινωνίας κι ας βαπτίζονται κολακευτικά σαν ..χώροι επικοινωνίας τα ντουβάρια που φιλοξενούν περιοδικά ατομικές υπάρξεις, στεγανά απομονωμένα αμοιβαία, κινούμενα σε διαφορετικές συχνότητες…
Μονήρης, Ανέραστος, Ανάδελφος Και Επιδερμικός,ο καθημερινός άνθρωπος, βλέπει τη ζωή του χωρίς νόημα, παράλογη και τραγική.
Έπαψε να είναι αυτοπροσδιοριζόμενο πρόσωπο και κατήντησε άτομο της ανάγκης.
Έλειψε Η Αγάπη, Η Απλότητα, Η Oικειότητα.
Και αυτή ακόμη η διασκέδαση τυποποιήθηκε. Πλαστά Τα Χαμόγελα τις περισσότερες φορές και οι κοινωνικές σχέσεις υποβαθμισμένες, ενταγμένες στο σύστημα που αξιώνει συμμόρφωση, σαν προϋπόθεση κοινωνικής καταξίωσης και αποδοχής.
Όλα εξελίσσονται βάσει κάποιου σχεδίου, που πιέζει ασφυκτικά τη γνησιότητα των αισθημάτων και καλύπτει την ουσία για χάρη των τύπων.
Η καρδιά έχει απωθηθεί… Η λογική Κυβερνά Τον Κόσμο.
Χάθηκαν τα συναισθήματα μέσα στην παραζάλη της σκοπιμότητας. Εάν η μοναξιά είναι παθολογική κατάσταση απομόνωσης από τους άλλους ανθρώπους, είναι φυσικό να αναζητά κανείς τη θεραπεία στην ανάπτυξη Των Διαπροσωπικών Σχέσεων.
Σε τελευταία ανάλυση Το Αίτιο Της Μοναξιάς Είναι Η Αμαρτία, γιατί αυτή κόβει τις γέφυρες επικοινωνίας μας με το Θεό.
Άνθρωπος που σημαδεύεται από το σύνδρομο της μοναξιάς δεν μπορεί να ζει τις διαστάσεις της υπάρξεώς του.
Το πρόβλημα έχει υπαρξιακές προεκτάσεις.
Σε τελευταία ανάλυση είναι αναίρεση της ανθρωπιάς, της ίδιας μας της φύσεως, όπως θα την προσδιόριζε ο Μ. Βασίλειος, που γιορτάσαμε σήμερα:
¨Πολιτικόν γάρ ,ζώον καί συναγελαστικόν ο άνθρωπος.
‘Εν δε τη κοινή πολιτεία καί τή μετ’ αλλήλων αναστροφή αναγκαίον το ευμετάδοτον είς επανόρθωσιν του ενδέοντος¨
Πλασμένος από το Θεό ο άνθρωπος με κοινωνικές αναγκαιότητες ασφυκτιά στη μοναξιά, όπως πεθαίνει χωρίς οξυγόνο.
Εχουμε ανάγκη.. να επικοινωνούμε ψυχικά με τους άλλους, να έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον και να αγαπάμε αλλήλους..Η ζωή μας να μιλά. Κι όχι να μιλά για να μιλά.
Η παραδοχή και η κατανόηση του συνανθρώπου είναι μια από τις οδούς της θεώσεως και της καταργήσεως της μοναξιάς.
Προσκαλεί συνεχώς, προκαλεί επιτηδείως κι ευγενώς ο Θεός τον άνθρωπο, να δώσει στον εαυτό του χρόνο, να ηρεμήσει και να σκεφθεί και να μη ζει σ’ ένα συνεχή στρόβιλο δραστηριότητος.
Νομίζουμε ότι θα μας ζητήσει ο Θεός πολλά.
Αλλά όχι!
Θα ζητήσει μόνο αυτά που Μπορούσαμε Να Κάνουμε Και Δεν Κάναμε.
Δεν θα ζητήσει καρπούς εκεί Που Δεν Έσπειρε.
Θα Δώσουμε Λόγο Γι’ Αυτό Ακριβώς Που Μπορούσαμε Να Κάνουμε Και Δεν Το Κάναμε.
Μη νομίσετε πως ο αντίποδας της μοναξιάς είναι:
Το ξεφάντωμα της μέθης και του σαρκασμού, ούτε η αλλoτριωμένη εικόνα του ανθρώπου – κτήνους που κυλίεται στη λάσπη των κοσμικών ηδονών σπαταλώντας την περιούσιον κληρονομιά του.
Υπάρχει κοινωνικότητα που είναι μοναχική και σιωπή που είναι εύγλωττη.
Να ‘σαι φιλος οσο και ξενος με ολους,
Λεγε τη γνωμη σου διχως να θες να την επιβαλεις.
Άκου τον αλλο κι ας σου φαινεται ανιαρος και αποτομος,
Μη απορριπτεις ο,τι δεν σου αρεσει,
Μη κολακευεσαι επειδή οι άλλοι χειροκροτούν τη γνώμη σου.
Ο Χριστός έχυσε το αίμα Του και γι’ αυτόν και για σένα και για όλους μας.
Να κοιτάς να είσαι αυτό που είσαι. Κυρίως μην υποκρίνεσαι τον καλό γιατί είναι βαριά αυτή η αρρώστια και θανατηφόρος.
Φτιαξτα με το θεο,
Φτιαξτα με τον εαυτο σου,
Φτιαξτα με τους αλλους.
Να η αληθινή κοινωνικότητα που διώχνει τη μοναξιά.
Η μοναξιά είναι καρπός της αμαρτίας.
Και ο εγωισμός είναι αμαρτία.
Άρα ο εγωισμός σε σπρώχνει στη μοναξιά που κανένα κοσμικό σαλόνι δεν μπορεί ποτέ να αναιρέσει.
Σβήνουν τα φώτα και μένεις μόνος σου.
Και φοβάσαι.
Σου λείπει η παρηγοριά του Θεού, η βοήθεια των αδελφών.
Μη φοβάσαι όταν είσαι μόνος, αρκεί να έχεις την αίσθηση ότι είναι μαζί σου ο Θεός.
Ο άνθρωπος που γνώρισε και νίκησε τα πάθη του
Είναι ανώτερος από τον άνθρωπο που ανασταίνει νεκρούς.
Μέσα σ’ αυτή τη ρήση κρύβεται το μυστικό της υπέρβασης κάθε κινδύνου που απειλεί τη ζωή μας. Και της μοναξιάς βέβαια.
Δοκιμάστε και θα δείτε να αλλάζει η ζωή σας…Κι ο νέος χρόνος πάντα είναι μια ευκαιρία για αλλαγή..
Καλή Χρονιά..
