Πολύποδας του παχέος εντέρου ορίζεται κάθε μάζα ιστού που προβάλλει στον αυλό του. Ταξινομούνται ανάλογα με το μέγεθός τους, την παρουσία ή όχι μίσχου, αλλά κυρίως ανάλογα με τα ιστολογικά τους χαρακτηριστικά. Σε σχέση με το μέγεθός τους διακρίνονται σε μικρούς (<5χιλ.) και μεγάλους. Αυτοί με τη σειρά τους διακρίνονται σε έμμισχους (με μίσχο) και άμισχους (χωρίς μίσχο).
Ο λειτουργικός διαχωρισμός των πολυπόδων με βάσει τα ιστολογικά τους χαρακτηριστικά, είναι ο παρακάτω:
1. Νεοπλασματικοί πολύποδες:
α. Καλοήθεις
β. Κακοήθεις
2. Μη νεοπλασματικοί πολύποδες:
α. Υπερπλαστικοί, νεανικοί, φλεγμονώδεις, πολύποδες σε σύνδρομο Peutz-Jeghers
β. Υποβλεννογόνιες βλάβες
γ. Κυστική πνευμάτωση παχέος εντέρου, λεμφοειδείς πολύποδες, λιπώματα, καρκινοειδές.
Οι αδενωματώδεις πολύποδες είναι αυτοί που απαντώνται συχνότερα και έχουν μελετηθεί εκτεταμένα λόγω του ότι θεωρούνται προκαρκινωματώδεις βλάβες.
Που και γιατί εμφανίζονται;
Περίπου το 5-6% των καρκίνων του παχέος εντέρου και των πολυπόδων εμφανίζεται σε άτομα που παρουσιάζουν σαφή κληρονομικότητα. To μεγαλύτερο ποσοστό των αδενωματωδών πολυπόδων του παχέος εντέρου ανευρίσκεται τυχαία. Αυξημένος κίνδυνος για ανεύρεση μικρών σωληνωδών αδενωμάτων υπάρχει στα άτομα εκείνα που είχαν πρώτου βαθμού συγγενή με ιστορικό αδενωματώδους πολύποδα παχέος εντέρου. Τέλος, διάφοροι παράγοντες καθορίζουν την αρχική εμφάνιση του πολύποδα, την ανάπτυξή του και τέλος τη μετάπτωσή του σε καρκίνο.
Τι συμπτώματα έχουν;
Οι περισσότεροι πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί ή παρουσιάζουν μη ειδικά συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα. Η πλειονότητα ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια προληπτικών ελέγχων ή κατά την εκτίμηση συμπτωματολογίας που δεν σχετίζεται με τους πολύποδες αυτούς καθαυτούς. Σιδηροπενική αναιμία, αδυναμία, ωχρότητα, απώλεια αίματος από το ορθό με τις κενώσεις, δυσκοιλιότητα, διάρροια, μετεωρισμός, μείωση της διαμέτρου των κοπράνων, κοιλιακά άλγη είναι μερικά από τα συμπτώματα που θέτουν υπόνοια ύπαρξης πολυπόδων ή κακοήθειας στο παχύ έντερο και θα καθοδηγήσουν τον κλινικό γιατρό σε περαιτέρω έλεγχο.
Ποια είναι η καλύτερη διαγνωστική μέθοδος;
Η κολονοσκόπηση είναι η διαγνωστική μέθοδος εκλογής . Ταυτόχρονα με την κολονοσκόπηση γίνεται βιοψία.
Ποια είναι η αντιμετώπιση;
Οι περισσότεροι πολύποδες μπορούν να αφαιρεθούν με το κολονοσκόπιο (ενδοσκοπική πολυποδεκτομή). Μεγάλοι ή πολλαπλοί πολύποδες που δεν μπορούν να αφαιρεθούν ενδοσκοπικά συνήθως απαιτούν χειρουργική αφαίρεση.
Aντωνακάκης Ε. Σωκράτης
Γενικός Χειρουργός
Πηγάδια Καρρπάθου
τηλ. 6974 139 931
via
