Ο Άγιος Θεός έστειλε τον Μονογενή του Υιό στον κόσμο και υπέμεινε τον σκληρό του σταυρού θάνατο, για να κερδίσουμε εμείς την αιωνιότητα.
«Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλλυται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον».
Αιώνια ζωή!
Είναι η ζωή η χωρίς τέλος κοντά στον Χριστό.
Είναι η ζωή, που διατηρείται αιώνια από τον αθάνατο και αιώνιο τρισυπόστατο Θεό.
Ο σωματικός θάνατος είναι για τον πιστό μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή.
Είναι πέρασμα προς την αιωνιότητα.
***
Σε πόσες όμως καρδιές δεν κλονίζεται τούτη η βασική της πίστεως αλήθεια;
Πόσοι και πόσοι αμφιβάλλουν για την αιωνιότητα!
Πόσοι λένε ότι πιστεύουν στον Άγιο Θεό, δεν μπορούν όμως να πιστεύσουν στην αιωνιότητα!
Ναι, είναι τόσο δύσκολο στον πεπερασμένο νου του ανθρώπου να συλλάβει την αιωνιότητα.
Ζει σε τόσο στενά χρονικά όρια που του είναι ακατανόητο το θέμα αιωνιότητα!
Έτσι ή αμφιβάλλει ή και φθάνει να διαγράψει την μεγάλη αυτή αλήθεια.
Και ζει και περιπλανάται χωρίς προοπτική αιωνιότητος.
Πορεύεται τα λίγα χρόνια της ζωής του με κλειστά τα μάτια, με κλειστούς τους ουρανούς.
Αλλ’ η ανθρώπινη ζωή, χωρίς πίστη στην αιωνιότητα, δεν μπορεί να έχει ούτε κατεύθυνση, ούτε σκοπό ανώτερο.
Ούτε βέβαια ελπίδα και στήριγμα. ούτε πυξίδα αλάνθαστη και προβολέα και πηδάλια.
Είναι θλιβερό και τραγικό να ζει κάποιος χωρίς πίστη στην αιωνιότητα! Η ζωή του δεν είναι τότε παρά ζωή υλιστική.
Ο άνθρωπος αυτός ζει μόνο για την καλοπέρασή του.
Η ιδέα της εκμηδενίσεως του ανοίγει τους δρόμους της αμαρτίας και της ποικίλης ανομίας.
«Φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν.
***
Βέβαια η πέραν του τάφου ζωή δεν είναι αντικείμενο λεπτομερούς διερευνήσεως.
Ο Χριστιανός γνωρίζει τόσα όσα του έχει αποκαλύψει ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.
Με την Ανάστασή Του ο Κύριος νίκησε τον θάνατο και διεκήρυξε ότι όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν βαδίζουν από την πρόσκαιρη ζωή προς την αιωνιότητα.
«Ο πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν»
(Ιωάν. 5:24).
Και
«ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη ζήσεται»
(Ιωάν. 11:26).
Για όσους πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ο θάνατος είναι απλή μεταβολή καταστάσεως, είναι μετοικεσία, από την φθορά στην αφθαρσία, από την θλίψη στην χαρά, από τα πρόσκαιρα στα αιώνια.
Για τους πιστούς η εκμηδένιση είναι κάτι ακατανόητο και απαράδεκτο, διότι η άρνηση της αθανασίας ισοδυναμεί με την άρνηση αυτού του Θεού.
Η πίστη στην αιωνιότητα δεν είναι κάτι που κάνει τον άνθρωπο αδρανή, άβουλο.
Τουναντίον τον υποβοηθεί, τον ενισχύει, τον τονώνει στον πνευματικό του αγώνα και στην πρόοδό του.
Συντελεί πολύ στο να λιγοστεύει η απληστία μας και να περισσεύει ο ηρωισμός μας για την κατάκτηση των αιωνίων.
Μας υποβοηθεί στον αγώνα μας εναντίον των παθών μας.
Με την προοπτική της αιωνιότητος γινόμαστε πιο μεγαλόψυχοι στις εκδηλώσεις της συμπόνιας και της συγγνώμης και πιο γενναιόδωροι.
Ο άνθρωπος που πιστεύει στην αιωνιότητα, είναι ο αληθινά πνευματικός άνθρωπος.
Αγωνίζεται εναντίον του κακού και καλλιεργεί τις αρετές.
Ο αληθινά πιστός άνθρωπος είναι εκείνος που βλέπει πάντα κάτω από το φως της αιωνιότητος.
Όμως μη λησμονούμε ποτέ, ότι η αιωνιότης στηρίζεται στην σταυρική θυσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Σταυρός και αιωνιότης είναι δύο έννοιες αλληλένδετες.
Δεν μπορείς να χωρίσεις την μία από την άλλη.
Δεν μπορείς την μία να περιφρονήσεις και την άλλη να δεχθείς.
Όσοι είναι αληθινοί σταυροφόροι είναι και της αιωνιότητος πιστοί και κήρυκες.
Για όσους ο σταυρωμένος Ιησούς Χριστός είναι «Θεού δύναμις και Θεού σοφία» ο θάνατος δεν είναι θάνατος.
Είναι γέννηση, δεύτερη γέννηση.
Είναι αλλαγή, όπου «το φθαρτό σώμα ντύνεται αφθαρσία και το θνητό αυτό σώμα ντύνεται αθανασία
(Α΄Κορινθ. 15:53).
Αποστάγματα Σοφίας
| 1 | Μέσα στα κακά που υπάρχουν στην ανθρώπινη φύση και μας σπρώχνουν στην αδικία, το πιο μεγάλο είναι η μανία του κέρδους | Παυσανίας |
| 2 | Ότι έκανες θα πάθεις και ότι έδωσες θα πάρεις. | |
| 3 | Μην εξυψώνεις το εαυτό σου, για να μη πέσεις και επιφέρεις ατιμία στη ζωή σου | Σ.Σειρ. α' 30 |
| 4 | Ο πιστός κερδίζει δύο ζωές: και την επίγεια και την αιώνια | |
| 5 | Δεν φθάνει να γνωρίζεις μόνο το γκρέμισμα, πρέπει να γνωρίζεις και το κτίσιμο | |
| 6 | Τα λόγια μοιάζουν με πουλιά, που δεν μπορείς να τα πιάσεις όταν σου ξεφύγουν | |
| 7 | Η Θεία Χάρις έρχεται σ' αυτόν που απορρίπτει κάθε κοσμική συνήθεια και ανθρώπινη ελπίδα και αφιερώνεται στο Θεό | Αγ. Ισαάκ Σύρου |
| 8 | Ο καλύτερος τρόπος ζωής είναι να ασκούμεθα στη δικαιοσύνη και στις άλλες αρετές. | Πλούταρχος |
| 9 | Αυτό που πρόκειται να κάνεις, μην το διαλαλείς από πρώτα, γιατί αν αποτύχεις, θα γελοιοποιηθείς | Πιττακός |
| 10 | Η ταπείνωσις είναι η πύλη της ουρανίου Βασιλείας που εισάγει σ αυτήν όσους την πλησιάζουν | Αγ. Ιωάννου Σιναϊτη |
| 11 | Εκείνος που έχει αγαπήσει τον Κύριο έχει προηγουμένως αγαπήσει τον αδελφό του. | Αγ. Ιωάννου Σιναϊτη |
| Το δεύτερο οπωσδήποτε είναι απόδειξις του πρώτου | ||
| 12 | Το καλύτερο δώρο, που σαν πατέρας μπορείς να προσφέρεις στα παιδιά σου, είναι λίγος χρόνος κάθε μέρα | |
| 13 | Ο συντομότερος δρόμος προς την ευτυχία είναι η ολιγάρκεια | Φραγκλίνος |
| 14 | Μια αρετή υπάρχει που δεν μπορούν να μιμηθούν οι δαίμονες, η ταπείνωση | Ιωάννης της Κλίμακος |
| 15 | Λογικός είναι όχι εκείνος που λυπάται για όσα δεν έχει, αλλά εκείνος που χαίρεται για όσα έχει. | Δημόκριτος |
| 16 | Εκείνος που τιμάει τον πατέρα του, θα ευφρανθεί από τα παιδιά του και κατά την ημέρα που θα προσευχηθεί, θα τον εισακούσει | |
| ο Θεός | Σ.Σειρ.γ' 5 | |
| 17 | Η αρετή είναι η φυσική υγεία της ψυχής. Τα πάθη είναι ασθένειες, που αφαιρούν την υγεία της ψυχής. | Ισαάκ ο Σύρος |
| 18 | Τίποτα δεν προέρχεται από την τύχη, αλλά όλα είναι αποτέλεσμα της ορθής σκέψης και της προνοητικότητας | Πλούταρχος |
| 19 | Η σιωπή την κατάλληλη στιγμή είναι σοφό και καλύτερο από κάθε ομιλία. | Πλούταρχος |
| 20 | Δύο πράγματα είναι κυρίως αντίθετα στη λήψη ορθής απόφασης, η ταχύτητα και η οργή | Θουκιδίδης |
| 21 | Δεν υπάρχει λόγος να κλαις, πάνω από το χυμένο γάλα | Αγλλοσαξωνικη παρ. |
| 22 | Μην κάνετε στους άλλους εκείνα για τα οποία σεις θυμώνετε όταν τα κάνουν οι άλλοι σε σας | Ισοκράτης |
| 23 | Σοφός δεν είναι εκείνος που ξέρει πολλά, αλλά εκείνος που ξέρει χρήσιμα. | Αισχύλος |
| 24 | Να μισείς την καταπίεση ... να φοβάσαι τους καταπιεσμένους | |
| 25 | Ένας άνθρωπος, αδελφοί μου, όπου φυλάγει τα προστάγματα του Θεού, γίνεται σοφός και δεν φοβάται όλον τον κόσμο | Κοσμάς ο Αιτωλός |
| 26 | Απλοποίησε την ζωή σου όσο μπορείς, για να ελευθερωθείς από το κοσμικό άγχος και για να έχει νόημα η ζωή σου | Παίσιος Αγειορίτης |
| 27 | Το μεγαλύτερο δώρο, που σαν πατέρας μπορείς να προσφέρεις στα παιδιά σου, είναι λίγος χρόνος κάθε μέρα | |
| 28 | Η θυσία μας για τον συνάνθρωπο, κρύβει την μεγάλη αγάπη μας για το Χριστό. | Παίσιος Αγειορίτης |
| 29 | Σ αυτή τη ζωή όλοι οι άνθρωποι δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλη την αιώνια, στον παράδεισο | Παισίου Αγειορίτου |
| 30 | Κανένας δεν μπορεί να φθάσει στην αυγή, αν δεν περάσει το μονοπάτι της νύχτας | |
| 31 | Η αγάπη θα βρει πάντα ένα τρόπο, αντίθετα η αδιαφορία θα βρει πάντα μια δικαιολογία | |
| 32 | Ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό έχει τις δικές του απόψεις ως προς την ύπαρξη του Θεού. Γι αυτό και απορρίπτει | |
| 33 | την Αγία Γραφή σαν το βιβλίο που αποκαλύπτει το Θεό. Τοποθετεί τον εαυτό του πάνω από το Λόγο του Θεού. | |
| 34 | Αυτό όμως είναι παράλογο. Δεν απορρίπτεις κάτι επειδή νομίζεις ότι εσύ γνωρίζεις τα πάντα... | |
| 35 | Ο χριστιανός χρειάζεται δύο πτέρυγας διά να πετάξει να υπάγει εις τον Παράδεισο, την ταπείνωσιν και την αγάπην | Κοσμάς ο Αιτωλός |
| 36 | Ευλόγα πάντοτε και μην καταράσαι, διότι η ευλογία γεννά ευλογία και η κατηγορία γεννά κατηγορία | Αγ. Ισαάκ Σύρου |
| 37 | Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι | ΜΑΡΚΟΣ Κεφ θ 23 |
| 38 | Το μόνο που υπερβαίνει τη δύναμη του μυαλού είναι η δύναμη της καρδιάς | |
| 39 | Ο Κύριος είναι ο Ποιμήν μου ... δεν θέλω φοβηθεί ουδενός | |
| 40 | Ελπίζω μέσα στις χιλιάδες σκέψεις Σου, να υπάρχω κάπου κι εγώ. | |
| Γιατί εσύ έχεις καταφέρει μέσα στις χιλιάδες σκέψεις μου, να υπάρχεις παντού. | ||
| 41 | Πάντα μένει λίγο άρωμα, στο χέρι που προσφέρει ρόδα | Κινέζικη παροιμία |
| 42 | Όταν χορτάσει η ψείρα .. βγαίνει στο γιακά | Ελληνική Παροιμία |
| 43 | Η αιδώς προστατεύει την αγνότητα όπως τα φύλλα προστατεύουν τον καρπό | Γρηγόριος Ναζιανζηνός |
| 44 | Να θυμάσαι τις ευεργεσίες που σου έκαναν και να ξεχνάς τις ευεργεσίες που έκανες | |
| 45 | Μην κατηγορείς τον εαυτόν σου για όσα αγνοείς χωρίς να φταις, αλλά για όσα παραμελείς να μάθεις | Ιερός Αυγουστίνος |
| 46 | Όταν βρίσκεσαι μόνος σου, να συλλογίζεσαι τα ελαττώματά σου. Όταν είσαι με άλλους να ξεχνάς τα ελαττώματά τους | |
| 47 | Μη θέλετε εσείς να εκδικήσθε, αλλά αφήσατε τον Θεόν να κάμει την εκδίκηση | |
| 48 | Φρόντιζε οι ρυτίδες του προσώπου σου να μην επεκτείνονται και στην καρδιά σου | |
| 49 | Όποιος γνωρίζει τους άλλους είναι μορφωμένος, όποιος γνωρίζει τον εαυτό του είναι σοφός | |
| 50 | Ο φθόνος είναι το έλκος της ψυχής | |
| 51 | Ο Θεός έθεσε την εργασία ως φρουρό της αρετής | |
| 52 | Η θλίψις είναι σχολείο, όπου οι μεγάλες αρετές αποκτώνται και οι μεγάλοι χαρακτήρες διαπλάθονται | |
| 53 | Πρέπει εσύ πρώτα να είσαι άνθρωπος αν θέλεις να διδάξεις ανθρωπιά στους άλλους | |
| 54 | Εκείνος μόνο που διαρκώς αγωνίζεται μπορεί να λυτρωθεί | |
| 55 | Το ψέμα συ απόφυγε και στην αλήθεια ζήσε, αν θέλεις άνθρωπος σωστός μεσ' στη ζωή να είσαι. | |
| 56 | Η τεμπελιά είναι ένα τραπέζι πλούσιο, στο οποίο αντί για φαγητά, σερβίρονται όνειρα. | |
| 57 | Φτωχός δεν είναι ο έχων ολίγα, αλλά ο επιθυμών πολλά. | |
| 58 | Η αλήθεια και οι ακτίνες του ηλίου δεν λερώνονται. | |
| 59 | Ο πιστεύων εις Εμέ κ' αν αποθάνει ζήσεται. | |
| 60 | Ο άνθρωπος που έχει δύο πρόσωπα, αργά ή γρήγορα ξεχνάει ποιό είναι το πραγματικό | |
| 61 | Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, από ευεργετηθέντα αχάριστο. | |
| 62 | Το σιωπάν κρείττων εστι του λαλείν. | |
| 63 | Η καλλιέργεια του νου είναι τόσο αναγκαία, όσο και η τροφή για το σώμα. | |
| 64 | Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, το κάνεις καλά | |
| 65 | Κύριος εμοι βοηθός και ου φοβηθήσομαι. Τι ποιήσει μοι άνθρωπος? | Ιερομάρτυς Νέστωρας |
| 66 | Ο συ μισείς, ετέρω μοι ποιήσεις | |
| 67 | Στη ζωή σημασία έχει, να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή, | |
| και να ευχαριστείς πάντα τον Θεό για την κάθε αυτή στιγμή που σου χάρισε | ||
| 68 | Τα οράματα ζουν μονάχα αν παλέψεις γι αυτά | |
| 69 | Ότι δεν με σκοτώνει, με κάνει ποιο δυνατό | |
| 70 | Όποιος μάχεται, μπορεί να χάσει. Όποιος δεν μάχεται, έχει ήδη χάσει. | |
| 71 | Όταν βρίσκεσαι στον πάτο του πηγαδιού, πάντα μπορείς να δεις τον Ουρανό !!! | |
| 72 | Τίποτα δεν γίνεται αν πρώτα δεν το ονειρευτούμε | |
| 73 | Αν χάσουμε χρήματα, μπορούμε πάλι να τα κερδίσουμε, αν όμως χάσουμε το χρόνο, δεν μπορούμε να τον ξαναβρούμε | Μέγας Βασίλειος |
| 74 | Τίποτε δεν είναι ισχυρότερο από την επιείκεια. | Χρυσόστομος |
| 75 | Η απλότητα είναι ένας δρόμος προς την ευσέβεια. Κανένας δεν είναι τόσο καλός στην ψυχή, όσο ο απλός | Χρυσόστομος |
| 76 | Να μην θυμάστε με λύπη το κακό που σας προξένησε ο αδελφός σας, για να μη θυμηθεί και ο Κύριος τις δικές σας αμαρτίες | |
| για τις οποίες σας συγχώρεσε | Συμβουλές Γέροντος | |
Από την στιγμή που έχουμε γεννηθεί ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει, θα μας συμβεί ο θάνατος. Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι εχθρός της ζωής. Ποιας ζωής όμως; Ο Θεός δεν τον είχε στο σχέδιο του γιατί «ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν». Δεν τον εποίησε δηλαδή ο Θεός αλλά τον επέτρεψε, για να μην είναι το κακό αθάνατο.
Όμως τι είναι πραγματικά ο θάνατος, τι δεν έχουμε καταλάβει; Αφού ο θάνατος είναι κάτι τόσο φοβερό, φρικτό, γιατί ο Απόστολος Παύλος ήθελε να πεθάνει ή ο Ισαάκ ο Σύρος ήθελε να μισήσει αυτήν την ζωή;
Για να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα αλλά και να κατανοήσουμε τη σημασία του θανάτου δεν έχουμε παρά να εντρυφήσουμε στην Αγία Γραφή και να μελετήσουμε πιο προσεχτικά τους λόγους των πατέρων αλλά και του ίδιου του Χριστού. Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τον φοβερό θάνατο πνευματικά.
Είμαστε άνθρωποι φτιαγμένοι από χώμα και εκεί θα καταλήξει το σώμα μας, όμως όχι και η ψυχή. Δεν θα σταματήσουμε να υπάρχουμε από την στιγμή που έχουμε υπάρξει κι ας περάσουμε από αυτό που καλούμε θάνατο, απλά θα αλλάξει ο τρόπος ύπαρξης μας.
Από την σύλληψη μας αρχίσαμε να ζούμε και μέσα από ένα πέρασμα, την γέννησή μας, συνεχίσαμε να ζούμε με άλλο τρόπο, με τον τρόπο που ζούμε τώρα, έτσι κι όταν έρθει η στιγμή να φύγουμε από αυτή τη ζωή είναι απαραίτητο να περάσουμε από το πέρασμα που καλούμε θάνατο για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε με άλλο τρόπο.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη πίστη μας, η ψυχή μας θα συνεχίσει να υπάρχει και μέχρι την τελική κρίση θα προγεύεται τα αγαθά του παραδείσου ή το σκοτάδι ανάλογα με τα αγαθά ή μη έργα του σε αυτή τη ζωή και θα προσμένει την ανάσταση του νεκρού σώματος. Τότε θα είναι η στιγμή που θα βρεθεί η ψυχή με το σώμα ενωμένο μπροστά στο φοβερό βήμα και θα γίνει η τελική κρίση. Και τότε ψυχή και σώμα ενωμένο θα πάρει την θέση του ή στον αιώνιο Παράδεισο κοντά στο Χριστό ή στο αιώνιο και απόλυτο σκοτάδι.
Όλα αυτά μοιάζουν φοβερά! Ώρες-ώρες όλο αυτό μοιάζει με ένα δύσκολο παιχνίδι που προσπαθείς να περάσεις στην επόμενη φάση. Η λογική σταματάει και δεν μπορείς να εξηγήσεις, όμως η πίστη σου αυτές τις στιγμές είναι πιο δυνατή. Η πίστη σου στον Χριστό, η πίστη σου πως Εκείνος είναι το φως και η Ανάσταση.
Ίσως σε δύσκολες στιγμές της ζωής μας που όλα μοιάζουν άδικα και ακατανόητα, όπως είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή η απώλεια νέων ανθρώπων, αυτή η πίστη να μας δίνει την δύναμη να συνεχίσουμε … αυτή τη δύναμη να αντιμετωπίζουμε τον θάνατο πνευματικά την αντλούμε από Εκείνον που μέχρι την Ανάστασή Του δίδασκε για την αιώνια ζωή, αλλά με την Ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος όντως είναι η αιώνια ζωή!
«Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή, ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται»
(Ιωάν.11,25).
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΩΝ. ΣΑΡΡΟΥ
Πτυχιούχος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ.
Φοιτήτρια Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης Α.Π.Θ.
