Αυτή η σχέση μεταξύ των παρασιτικών σκέψεων και του ξενιστή νου σχηματίζει μια ψευδαίσθηση για τον εαυτό μας που τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά δομεί ένα «αντίγραφό» του. Αυτός ο ψευδής εαυτός είναι μια αντανάκλαση των κατώτερων ενστίκτων μας. Είναι η βασική έκδοσή του που στερείται κάθε ποιοτικό χαρακτηριστικό της δημιουργικής μας εξέλιξης.
Βοηθάμε τα παράσιτα νομιμοποιώντας τα παθολογικά θεσμικά τους όργανα. Οι Κυβερνήσεις είναι η πιο έκδηλη φυσική εκδήλωσή τους. Είναι μέσω αυτών των θεσμών που ο πόλεμος, η μεγαλύτερη γεννήτρια αρνητικής ενέργειας, εκδηλώνεται και παρουσιάζεται σε μας ως ένα αναγκαίο κακό απελευθερώνοντας την δαιμονική μας φύση. Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιούμαστε από τις αρνητικές σκέψεις ως το μέσο για τη δημιουργία των φρικαλεοτήτων που ευδοκιμούν σε αυτόν τον κόσμο.