Η Αντίληψη του Ερωτικού Πόθου

Όποιος κι εάν είναι ο χαρακτήρας της ερωτικής μας συνάντησης (έντονη, ιστορική, πραγματική), πραγματοποιείται πρώτα στη σφαίρα του φαντασιακού μας. Το μυαλό μας, τείνει να μας ταυτίζει με τις προσδοκίες του άλλου, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβανόμαστε...

Ο Ραβίνος και ο Θησαυρός

Κάποτε, ζούσε στην Κρακοβία ένας Ραβίνος που λεγόταν Ισαάκ. Ένα βράδυ, ονειρεύτηκε ότι έπρεπε να ταξιδέψει στην Πράγα, όπου ένας θησαυρός βρισκόταν θαμμένος κάτω από μια μεγάλη γέφυρα στο παλάτι του βασιλιά. Ο Ραβίνος αρχικά δεν έδωσε καμία...

Εξαρτήσεις και Δημιουργικότητα

«Ο εθισμός δεν χορταίνει από αυτό που δεν θέλεις πια» Ας παρατηρήσουμε για λίγο τη ζωή μας και θα ανακαλύψουμε πλήθος εθισμών, τελετουργιών, συνηθειών, καταναγκασμών. Που εξυπηρετεί μια δομημένη προβλέψιμη καθημερινότητα; Σαν η ίδια η...

"Η υπομονή αγιάζει"

Πριν μερικά χρόνια μία κυρία έστειλε ένα γράμμα στον μακαριστό γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη και του έγραφε ότι έχει πολλά βάσανα, μεγάλο σταυρό και δεν μπορεί να σηκώσει τον Σταυρό της. Και ο γέροντας Εφραίμ της απάντησε: «Μου...

Τὰ καρκινώματα τὰ «ξηλώνουν», δὲν τὰ ἀναζωογονοῦν - «Ἕνας ὑπόνομος ἀναθυμιάσεων, ποὺ δηλητηριάζει ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἕναν ὁλόκληρο λαό».

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Ὅταν πρὸ τριακονταετίας διαλαλοῦσαν τὸ ἐμπόρευμά τους καὶ ἐπαγγέλλονταν μεσσιανικὰ τὴν «Ἀλλαγή», δὲν ψεύδονταν (ὅπως νομιζόταν). Ἔλεγαν τὴν ἀλήθεια: ὑπόσχονταν δηλ. «Ἐξαλλαγή» (ἢ Μετάλλαξη. Ὡς γνωστὸν στὴν ἰατρικὴ...

Η ουσία του Θεού και η γνώση του εκ μέρους μας

Μπορούμε να γνωρίσουμε το Θεό; Να τον γνωρίσουμε; Και τι να γνωρίσουμε από το Θεό; Την ουσία, τη φύση, την τελειότητά του; Αδύνατο. Ως προς τούτο ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει: «Ἄπειρον τό θεῖον καί ἀκατάληπτον· καί τοῦτο μόνον...

Θείος έρωτας

Στο παρακάτω απόσπασμα από τα «Αρεοπαγιτικά συγγράμματα», μας εξηγείται το γιατί δεν είναι κακό να χρησιμοποιούμε την φράση «θείος έρωτας», προκειμένου να περιγράψουμε την αγάπη προς τον Θεό. «Όμως, για να μη φανεί ότι λέγοντας αυτά τα...

Ο τσομπάνος που πήγε στον Παράδεισο!(Διδακτική ιστορία)

.....Αυτός ό τσοµπάνος, πού πήγε στόν Παράδεισο, τόν λέγανε Μαυρογένη, γιατί είχε µαύρα γένια καί ζούσε µέ τήν γυναίκα του απ' τόν κόσµο µακρυά, µέ τά ζωντανά του καί δέν κατέβαινε στό χωριό, παρά µονάχα γιά νά πουλήση τά τυριά του καί νά ψουνίση...