Ἕνα ἀνέκδοτο ποὺ δὲν εἶναι…ἀνέκδοτο

Το παρακάτω ανέκδοτο, θα μπορούσε να είναι από εκείνα που βγάζουν γέλιο, αλλά δεν είναι και η απάντηση, έρχεται λίγο πιο κάτω από αυτό….

Σε ένα δημοτικό σχολειο κάπου στην Αθήνα,την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς, η δασκάλα παίρνει παρουσίες…
- Χακίμ καζάλ αλ νταρουί;

- Παρών.
- Χασάν ντομάν ντα σαρουί;
- Παρών.
- Γιόν κιμ λι γκόνγκ;
- Παρών.
- Σουλειμάν αλη ζαουάχρι;
- Παρών.
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής;
Τίποτα…
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα…
Πάλι τίποτα.

Εκει που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά δειλά ενα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του απο την τελευταία σειρά…

- Κυρία,μάλλον εγω είμαι αυτός,αλλα το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι…

Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!

Σεμέλη

via