Πρόκειται για μια συνεργασία ανθρώπου και ζώου, που διαρκεί περισσότερο από μια χιλιετία. Ο ψαράς πρέπει να πιάσει αρκετά ψάρια για να τα πουλήσει και να μπορέσει να θρέψει τον εαυτό του και την οικογένειά του. Κάποιες φορές χρειάζεται βοηθό. Στους ποταμίσιους δρόμους της Κίνας, η βοήθεια έρχεται από ένα μέλος των πελεκανόμορφων πτηνών, τον κορμοράνο.
Όπως οι σκύλοι και τα άλογα σε αγροκτήματα της δύσης, έτσι και οι κορμοράνοι είναι εργατικά πτηνά, που τους έχει ανατεθεί συγκεκριμένος ρόλος. Οι διαφορά τους είναι ότι οι κορμοράνοι δεν γεννιούνται για να αιχμαλωτίζονται. Δελεάζονται από δολώματα και πιάνονται. Η εκπαιδευτική διαδικασία αρχίζει.
Από τη στιγμή που πιάνονται οι κορμοράνοι αντιμετωπίζονται με τη μεγαλύτερη φροντίδα και προσοχή. Οι ψαράδες έχουν στενή επαφή με τα πτηνά τους τις πρώτες εβδομάδες. Στην αρχή τα κρατούν κλεισμένα σε κλουβιά. Συχνά τους βγάζουν έξω από αυτά, τους χαϊδεύουν το κεφάλι και την κοιλιά τους.
Τα πουλιά συνηθίζουν να ζουν με τους νέους φίλους τους εκπληκτικά γρήγορα. Κατά κάποιο τρόπο, κακομαθαίνουν και θέλουν τρυφερότητα. Η περίοδος της εκπαίδευσης κρατάει μόνο δύο εβδομάδες και οι κορμοράνοι είναι έτοιμοι για το νέο τρόπο ζωής τους. Οι ψαράδες δένουν στο λαιμό τους ένα φυτικό λουράκι και τους ταΐζουν με το χέρι. Σύντομα θα είναι έτοιμοι να ψαρέψουν.
Κάθε ψαράς, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να έχει μέχρι και τριάντα κορμοράνους. Κρατούν τα λουράκια των πουλιών με το αριστερό χέρι και με το δεξί προσπαθούν να μην μπερδεύονται. Ωστόσο, πως εξασφαλίζουν οι ψαράδες ότι τα πουλιά δεν θα φάνε τα ψάρια που πιάνουν;;
Το μυστικό είναι στο λουράκι. Είναι δεμένο σφιχτά στο λαιμό των κορμοράνων ώστε να εξασφαλίζεται ότι δεν μπορούν να καταπιούν τα μεγαλύτερα ψάρια. Μπορούν όμως να καταπίνουν τα μικρότερα ψάρια που πιάνουν και αυτό κάνουν. Με το τρόπο αυτό ο ψαράς κρατάει τα μεγαλύτερα ψάρια για το τραπέζι του ή για την τοπική αγορά κι επίσης εξασφαλίζει ότι ο κορμοράνος θα συνεχίσει να ψαρεύει, για όσο διάστημα πεινάει. Αν τους άφηναν να τρώνε τα μεγαλύτερα ψάρια είναι σίγουρο ότι δεν θα συνέχιζαν να ψαρεύουν, αφού η κοιλιά τους θα ήταν γεμάτη.
Οι βάρκες βγαίνουν πριν την αυγή με τον ψαρά, τους κορμοράνους, ένα κοντάρι και μια λάμπα. Η λάμπα προσφέρει φως, αλλά προσελκύει και τα ψάρια. Το κοντάρι χρησιμοποιείται για να βοηθάει τα πουλιά να βουτάνε στο νερό για τα ψάρια.
Όταν ο κορμοράνος βγαίνει στην επιφάνεια με ένα ψάρι, τότε ο ψαράς τον φέρνει πίσω στη βάρκα χρησιμοποιώντας το κοντάρι. Το πτηνό βγάζει από το στόμα του τη λεία του, που έχει φτάσει στο λαιμό του. Φαίνεται οδυνηρό, αλλά δεν είναι καθόλου. Η σχέση ανθρώπου και πτηνού είναι πολύ στενή. Μπορεί να φαίνεται σαν εκμετάλλευση και ίσως αυτό να είναι σωστό. Ωστόσο, ποια είναι η σχέση του ανθρώπου με άλλα ζώα;;
Αν είχατε ακούσει ξανά γι΄αυτό, τότε θα είχατε συνδέσει το ψάρεμα με τους κορμοράνους με τους Κινέζους. Η δραστηριότητα αυτή κυριαρχεί σε αυτή την περιοχή της Ασίας, κάποτε όμως ήταν κοινή και στην Ιαπωνία. Στην πραγματικότητα, το ψάρεμα με τους κορμοράνους έχει καταγραφεί και σε περιοχές της Δύσης.
Βεβαίως, σήμερα υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι ψαρέματος. Οι κορμοράνοι είναι ένας τρόπος προσέλκυσης τουριστών και για να παρέχουν στους ψαράδες τα προς το ζην από το ψάρεμα. Ωστόσο, το πρωινό τελετουργικό, η διατήρηση ενός παλαιού εθίμου, εξακολουθεί να ασκεί μια αινιγματική έλξη.
