Άγγλος φυσιοδίφης έμελλε να φέρει επαναστατικές αλλαγές στην ανθρώπινη γνώση με τη θεωρία του για τη βιολογική εξέλιξη μέσω της φυσικής επιλογής. Ο Κάρολος Δαρβίνος.
Το πασίγνωστο βιβλίο του "Η προέλευση των ειδών" που δημοσιεύτηκε το 1858, υποστηρίζει ότι τα είδη του ζωικού βασιλείου δεν παραμένουν αμετάβλητα, όπως ο υποστήριζε ο Αριστοτέλης. Αντιθέτως, έχουν κοινή καταγωγή και μέσω της φυσικής επιλογής εξελίσσονται με την πάροδο των χιλιετιών. Το "είδος", δηλαδή, δεν είναι σταθερό και αναλλοίωτο. Όλα τα είδη των φυτών και των ζώων, που έζησαν πάνω στη Γη και όσα εξακολουθούν να ζουν, είναι το αποτέλεσμα της ασταμάτητης μεταβολής, της εξέλιξης. Αυτή η αιτία της εξέλιξης είναι η φυσική επιλογή, που οφείλεται στον αγώνα για τη "διαιώνιση του είδους". Πρόκειται για έναν αγώνα που τον διεξάγουν όλα τα ζωντανά πλάσματα της φύσης. Οπότε, κάθε άτομο και κάθε είδος αναπτύσσει εκείνες τις ιδιότητες που το βοηθούν να επιβιώσει ή να δημιουργήσει καινούργιες, ανάλογα με το τι απαιτεί η προσαρμογή του στο περιβάλλον, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνέχεια, η "διαιώνιση".
Με την κληρονομικότητα, οι αναπτυγμένες ιδιότητες μεταβιβάζονται στους απογόνους. Οι άχρηστες, δε, ατροφούν και, συχνά, χάνονται. Μια τέτοια φυσική επιλογή επικράτησε 600.000.000 πριν, όταν η ζωή βγήκε στη στεριά.
Ήταν αναμενόμενο αυτή του η θέση αυτή να δημιουργήσει έντονες αντιδράσεις από την πρώτη στιγμή. Και δεν ήταν μόνο από την επιστημονική κοινότητα, αλλά και από την Εκκλησία, που είχε την πεποίθηση ότι η δημιουργία του κόσμου είναι αποτέλεσμα της Θείας Χάριτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ο Δαρβίνος να χαρακτηρισθεί άθεος και να χλευαστεί ως απόγονος πιθήκων. Κάποιοι, μάλιστα, από τους υποστηρικτές του σύρθηκαν στα δικαστήρια (Δίκη των Πιθήκων).
Ακόμα και αν έχει περάσει περισσότερο από ένας αιώνας από το θάνατό του, η επιστημονική κοινότητα τελικά, αποδέχτηκε τη θεωρία του, η οποία επαληθεύτηκε στο μεταξύ μέσα από πλήθος παρατηρήσεων και νεότερων ανακαλύψεων.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μόνη αμφισβήτηση που μπορεί να υπάρξει εντοπίζεται στην "ορθόδοξη άποψη πως μοναδικός παράγοντας αλλαγής και ανάπτυξης στη ζωή ήταν η φυσική επιλογή σε συνεργασία με αιφνίδιες αλλαγές ή μεταλλάξεις στους οργανισμούς". (Χάκετα Χόουκς, στον πρόλογο του πρώτου τόμου της "Ιστορίας της Ανθρωπότητας", έκδοση της UNESCO).
Συγκέντρωσα κάποια από τα αποφθέγματα του ανατρεπτικού Δαρβίνου και σας τα παραθέτω:
Η βεβαιότητα είναι συχνότερα γέννημα της άγνοιας παρά της γνώσης.
|
Ο μαθηματικός είναι ένας τυφλός σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που ψάχνει για μια μαύρη γάτα που δεν είναι εκεί.
Η καταγωγή μας είναι η πηγή των κακών παθών μας! Ο διάβολος με μορφή μπαμπουίνου είναι ο παππούς μας.
Προσπάθησα τελευταία να διαβάσω Σαίξπηρ και τον βρήκα τόσο αφόρητα βαρετό που με έπιασε ναυτία.
Η φιλοδοξία δεν ξέρει τι θα πει κίνδυνος.
Έχω μετατραπεί σε ένα είδος μηχανής που αλέθει δεδομένα και βγάζει συμπεράσματα.
Μια μαϊμού, αν μεθύσει με μπράντυ, δεν θα το αγγίξει ποτέ ξανά, και έτσι είναι πολύ σοφότερη από τους περισσότερους ανθρώπους.
Δεν είναι τα πιο δυνατά είδη που επιβιώνουν ή τα πιο έξυπνα, αλλά αυτά που ανταποκρίνονται καλύτερα στις αλλαγές.
Ονόμασα αυτόν το μηχανισμό μέσω του οποίου η ελάχιστη παραλλαγή διατηρείται αν είναι χρήσιμη, "φυσική επιλογή".
