Στην αρχή έπαιζα παιχνίδια αλλά μετά μπήκα και έκανα chat - Point of view

Εν τάχει

Στην αρχή έπαιζα παιχνίδια αλλά μετά μπήκα και έκανα chat



Η Ιωάννα από μικρή ήταν ένα γλυκό και όμορφο κοριτσάκι. Πάντα όπου και αν πηγαίναμε έκλεβε τα βλέμματα με την χάρη της και την τσαχπινιά της. Εγώ καμάρωνα σαν χαζομαμά και πάντα την είχα καθαρή περιποιημένη και προσπαθούσα να μην της λείψει τίποτα. Μεγαλώνοντας και γύρω στην ηλικία των 7 χρονών εγώ άρχιζα να αλλάζω. Δεν έβρισκα ενδιαφέρον στην ζωή μου, απολύθηκα από την δουλειά μου και κόλλησα με το διαδίκτυο.
Από το πρωί που ξύπναγα άνοιγα τον υπολογιστή και δεν έλεγα να ξεκολλήσω. Ξέχναγα να μαγειρέψω, τις δουλειές του σπιτιού τις άφηνα για αργότερα…. κρεβάτια, πιάτα άπλυτα μια εικόνα τελείως διαφορετική από αυτή που είχαμε στο σπίτι. Ξεκίνησαν τα delivery, ατάκες του στυλ:» σε λίγο έρχομαι …άσε με τώρα έχω δουλειά…» και η Ιωάννα να μου λέει: «μαμά πεινάω» και εγώ να την στέλνω μια στην γιαγιά που την μπούκωνε με ότι είχε,μια στο ντουλάπι που πάντα ήταν γεμάτο με μπισκότα, πατατάκια, κρουασάν για να της κόβουν την πείνα.

Ο άντρας μου στην αρχή δεν έλεγε τίποτα γιατί του άρεσε που δεν ήμουν πλέον η καταπιεστική με την καθαριότητα που τους έπρηζα όλη μέρα μην πατήσουν στο πάτωμα με παπούτσια ή μην αφήσουν τα ρούχα τους από δω και από κει. Όμως ο καιρός πέρναγε, η κατάστασή μου χειροτέρευε, φαγητό σπάνια υπήρχε στην κατσαρόλα και άρχισαν οι καβγάδες…..
Μια μέρα μια φίλη μου, μου πρότεινε να γραφτώ σε ένα site στο internet με διαδικτυακά παιχνίδια και γνωριμίες. Θα βρεις ενδιαφέρον μου είπε, θα παίξεις και γενικά θα κάνεις γνωριμίες που θα σε κάνουν να χαλαρώσεις. Γράφτηκα…..
Στην αρχή έπαιζα παιχνίδια αλλά μετά μπήκα και έκανα chat. Εκεί γνώρισα τον Γιώργο. Ο Γιώργος ήταν 5 χρόνια νεότερος μου, ελεύθερος, όμορφος και γενικά ο τύπος που άνετα συγκινείται μια γυναίκα. Στην αρχή μιλάγαμε στο chat, μετά στο τηλέφωνο και μετά είπαμε να συναντηθούμε για ένα καφέ. Η Αθήνα ούτως ή άλλως είναι τεράστια ποιος θα με έβλεπε και σιγά μην προχώραγα παραπέρα….
Ο Γιώργος από την πρώτη στιγμή με βομβάρδισε με κοπλιμέντα. Και τι ωραία γυναίκα που ήμουν και πόσο αισθησιακή και πόσο έξυπνη και τι ωραίο σώμα που έχω και όλα αυτά που στα αυτιά μου ακουγόντουσαν τέλεια. Και ο καφές έγινε συνάντηση και η συνάντηση παράνομη σχέση. Δεν ήθελα να είμαι καθόλου στο σπίτι, η μικρή συνέχεια στην γιαγιά και για ερωτική επαφή με τον άντρα μου ούτε λόγος.
Η μικρή άρχισε να παχαίνει, να παχαίνει επικίνδυνα. Εγώ όμως δεν είχα όρεξη να δω τίποτα άλλο πέρα από το Γιώργο. Μια μέρα γύρισα στο σπίτι μετά από συνάντηση που είχα με τον Γιώργο και με περίμενε ο άντρας μου στο σαλόνι. Τα είχε μάθει όλα, μας είχε δει. Με χτύπησε… με χτύπησε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι 15 μέρες. Πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο και μου είπε:» Κοίταξε να δεις σε chat σε γνώρισα, παντρεμένη ήσουν και ήμουν ξεκάθαρος ότι ήθελα να περάσουμε καλά. Περάσαμε καλά αλλά δεν μπορώ να δεσμευτώ για παραπάνω σχέση. »
Ένιωσα ντροπή, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Χάλασα το σπίτι μου, ο άντρας μου έκανε αίτηση διαζυγίου, με έδιωξε από το σπίτι και διεκδικεί την κηδεμονία της μικρής γιατί με θεωρεί ακατάλληλη μάνα. Πήγα βρήκα τον Γιώργο, έκλαιγα του έλεγα ότι τον αγαπάω ότι γι αυτόν διάλυσα το σπίτι μου πιστεύοντας όσα μου είχε πει, αλλά κατάλαβα ότι για αυτόν είμαι απλά μια παντρεμένη που του γέμισα την ώρα.
Τώρα είμαι μόνη. Οι γονείς μου δεν θέλουν να με δουν, μένω σε μία γκαρσονιέρα που μου είχαν γράψει, έπιασα δουλειά σε ένα super market. Η μόνη που στέκεται δίπλα μου είναι μια φίλη μου που είχαμε μεγαλώσει από μικρές μαζί.. Όσο για την κόρη μου την βλέπω κάθε 15 μέρες παρουσία της πεθεράς μου.
Είμαι άξια της μοίρας μου και της κατάντιας μου και θέλω να πω σε όσες γυναίκες είναι καλά με τον γάμο τους και την οικογένεια τους να μην τα τινάξουν στον αέρα όλα για κανέναν και τίποτα, όσο και αν κουραστούν! Η οικογένεια θέλει διαρκή αγώνα για να την κρατήσεις, κάτι που σίγουρα σε κουράζει αλλά σου δίνει χαρές και ζεστασιά. Τίποτα και κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από την οικογένεια και κανένας δεν μπορεί να την αντικαταστήσει!
Δεν ξέρω αν θα βρω κάποια στιγμή τον εαυτό μου και γίνω η μαμά που είχε το παιδί μου. Δεν ξέρω πόσο θα μπορέσω ακόμη να κρατηθώ στην ζωή με αυτές τις συνθήκες.
Το μεγαλύτερο συγνώμη το ζητάω στη κόρη μου

Το μόνο που εύχομαι ήταν να μπορούσαμε να κάνουμε γιορτές μαζί
Σε αγαπάω κορίτσι μου συγγνώμη!
Μαρίνα

Pages