Είναι επικίνδυνος κακός εχθρός που όταν επιτίθεται αποδεκατίζει την κυψέλη.
Δεν υπάρχει τρόπος να τον αντιμετωπίσουνε. Είναι τελείως ανίσχυρες οι καημένες οι μέλισσες.
Αφήνονται στο θέλημα του Θεού και στην ευφυΐα του μελισσοκόμου.
Ο μελισσοκόμος όμως είναι άνθρωπος, δεν είναι ούτε θεός ούτε μέλισσα.
Ή μάλλον είναι και θεός των μελισσών είναι και μέλισσα!
Θεός είναι γιατί μπορεί να κάνει ό,τι δεν μπορούνε οι μέλισσες.
Μέλισσα είναι γιατί μπορεί και πρέπει να κάνει ό,τι μια μέλισσα χρειάζεται για να σωθεί!
Και να τί κάνει λοιπόν ο καλός μελισσοκόμος:
Παίρνει ένα μπουκάλι του νερού πετ.Του 1,5 λιτ, ξέρετε.
Κάνει δυο-τρεις τρύπες στις κάθετες πλευρές και μέσα βάζει ένα μπαγιάτικο ψάρι!
Το "σύστημα" αυτό το κρεμάει κοντά στην κυψέλη.
Οι σφήκες σαν τρελές πέφτουν πάνω του.Μπαίνουν μέσα, τρώνε με βουλημία, ζουζουνίζουν ευτυχισμένες! Οι άλλες τις βλέπουν, τρέχουν κι αυτές, χωράνε όλες!
Δεν μπορούν να βγούν έτσι όπως μπήκαν! Θα μείνουν εκεί! Πάνω τους θα πέσουν κι άλλες!
Καμιά δεν θα αντιληφθεί εγκαίρως την παγίδα. Όλες θα υποκύψουν στον πειρασμό του εύκολα κερδισμένου "νόστιμου" φαγητού. Όλες περιτεθημένες πέριξ του μηδενός της του ιχθύος σήψεως!
Οι μέλισσές του, ήρεμες,συνεχίζουν τις εργασίες τους, ακάματες και ανίδεες για ό,τι κακό έχει συμβεί στους εχθρούς τους λίγο πιο πέρα.
Αλλά και ο μελισσοκόμος τις εμπιστεύεται! Δεν ανησυχεί γι'αυτές!
Ποτέ δεν θα πάει μια μέλισσα να πέσει στην εφιαλτική φιαλώδη παγίδα.
Η μέλισσα είναι ασύμβατη με τη βρωμιά. Όχι μόνο δεν έλκεται αλλά την αποστρέφεται κιόλας.
Η μέλισσα πάει μόνο στα λουλούδια, στις ευωδιές και στα χρώματά τους που φυσικά δεν τα αντιλαμβάνεται έτσι όπως εμείς αλλά ως μήκη κύματος του Φωτός.
Οι σφήκες δεν πάνε ποτέ στα λουλούδια και πάντα πάνε στις βρωμιές.
Οι βρωμιές, μια εκδοχή της ασχήμιας, είναι η προϋπόθεση αναπαραγωγής των σφηκών.
Ο "φόνος"επίσης. "Να σε φάω μέλισσα, να ζήσω. Ο θάνατός σου η ζωή μου".
Οι μέλισσες ακόμη, είναι η προϋπόθεση αναπαραγωγής των λουλουδιών.
Τα λουλούδια δε όπως και οι μέλισσες είναι μια εκδοχή του Εύμορφου και του Καλού.
"Να σε γονιμοποιήσω λουλούδι μου να ζήσω"... προτείνουν deal οι μέλισσες στα λουλούδια.
"Να μεταφέρω ακούραστα τη γύρη σου, κάνω φτερά για να πετάξω κι εγώ να κρατήσω μια μικρή... προμήθεια!"
Έτσι μιλάνε στα λουλούδια οι μέλισσες κι αυτά .... τις εμπιστεύονται!
Τις αφήνουν να προσλουλουδωθούν και με απαλά αγγίγματα φορτώνουν το λούτρινο κορμί τους γύρη. Τις αφήνουν να φάνε λίγο κι όλα είναι έτοιμα για ... την αποάνθωση! (ή απολουλούδωση).