Φωτισμένη θέληση - Point of view

Εν τάχει

Φωτισμένη θέληση



Γιατί στο δύσβατο στρατί
που τώρα περπατάω
να μη νοιώθουν τα πόδια μου
τ’ αγκάθια που πατάω;

Γιατί σαν μου προσφέρουνε
πρόσκαιρες ηδονές
τα μάτια μου να στρέφονται
προς τις βουνοκορφές;

Γιατί στα τόσα εμπόδια
που βρίσκονται μπροστά μου
σαν ανυπέρβλητα βουνά
δεν δειλιά η καρδιά μου;

Γιατί; Μα πώς τον ξέχασα
τον θησαυρό εντός μου
τη φωτισμένη θέληση
που μου’ δωσε ο Θεός μου!


Μιχαήλ Ζένιου


via

Pages