Το μέλλον της οικονομίας είναι στα ρομπότ
Η ρομποτική και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναμένεται να αλλάξουν δραματικά τον τρόπο με τον οποίο ζουν οι άνθρωποι μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.
Αυτές οι τεχνολογικές επαναστάσεις μπορεί επίσης να δημιουργήσουν ένα ακμάζον οικονομικό μέλλον, ακόμη κι αν ο παγκόσμιος πληθυσμός δε σημειώσει την ίδια άνοδο. Η τεχνολογία μπορεί να καθοδηγήσει την πρόοδο και την ανάπτυξη, ακόμη κι αν ο πληθυσμός παραμείνει στατικός, υποστηρίζει ο John Aziz σε άρθρο του στο The Time.
Ο οικονομολόγος Thomas Malthus είχε προβλέψει ότι η πείνα θα οφείλεται στον πολλαπλασιασμό του πληθυσμού που θα έχει μόνο μια στατική ποσότητα γεωργικής γης. Εκεί που έκανε λάθος όμως –σημειώνει ο αρθρογράφος- ήταν στο ότι δεν προέβλεψε τις τεχνολογίες της μηχανοποιημένης γεωργίας που επέτρεψαν μεγαλύτερη απόδοση στις καλλιέργειες, οι οποίες έθρεψαν έναν ολοένα αυξανόμενο ανθρώπινο πληθυσμό.
Ομοίως, όσοι προβλέπουν σήμερα στασιμότητα λόγω ολοένα μειούμενης αύξησης του πληθυσμού, παραβλέπουν τις μεταβαλλόμενες τεχνολογικές δυναμικές της εποχής μας.
Ενώ ο ανθρώπινος πληθυσμός μπορεί να σταθεροποιείται, κινούμαστε ταχέως προς την κατεύθυνση ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι δεν θα είναι οι μόνοι παραγωγικοί παράγοντες.
Κινούμαστε προς την εποχή των ρομπότ. Τα ρομπότ θα αναλάβουν πολλούς ρόλους στον τομέα της μεταποιητικής βιομηχανίας, καθώς επίσης και σε άλλους τομείς: τράπεζες, τηλεφωνικά κέντρα, ταξιδιωτικοί πράκτορες, δακτυλογράφοι, χρηματιστηριακή αγορά.
Όσο η παραγωγικότητα των ανθρώπων περιορίζεται από το δικό τους χρόνο και ενέργεια, με τη βοήθεια των ρομπότ η οικονομία μπορεί να παράγει περισσότερα χωρίς επιπλέον άτομα.
Σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς εργάτες, συνεχίζει ο Aziz, τα ρομπότ δε χρειάζονται τροφή, ρούχα, στέγη και μισθό για την εργασία που παράγουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να προγραμματιστούν κατάλληλα, τροφοδοτούμενα με ηλεκτρική ενέργεια. Κι ενώ η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί ένα εμπόδιο όσο εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα, στην εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το εμπόδιο αυτό θα αρχίσει να εκλείπει.
Αν υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ενέργεια, για την τροφοδότηση των ρομπότ, τότε τα ρομπότ θα συναρμολογούν περισσότερους ηλιακούς συλλέκτες ή ανεμογεννήτριες, προσθέτει ο ίδιος.
Φυσικά, σε ένα τόσο εκτεταμένο ρομποτικό μέλλον οι άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους και το πιο πιθανό είναι η ανισότητα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς να συνεχίσει να υπάρχει. Ωστόσο, με την κατάλληλη πολιτική βούληση θα μπορούσε ο πλούτος να αναδιανεμηθεί από τους πλούσιους στους φτωχούς.
Θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα καθολικό πρόγραμμα εισοδήματος, στο οποίο η κυβέρνηση θα φορολογεί τους ιδιοκτήτες των ρομπότ και θα πληρώνει σε κάθε πολίτη ένα εγγυημένο βασικό εισόδημα.
Επομένως, καταλήγει ο αρθρογράφος, η οικονομική ανάπτυξη από την επόμενη βιομηχανική επανάσταση είναι δυνατή, ακόμη κι αν η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού πέσει στο μηδέν.
Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε όμως είναι ότι
αυτή δε θα σημαίνει απαραίτητα
ότι θα ζούμε σε μια δίκαιη, συμπονετική κοινωνία.
Αυτό εξαρτάται από εμάς και μόνο… τους ανθρώπους.
